Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

WarszawiAnka

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    7 258

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    36

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez WarszawiAnka

  1. WarszawiAnka
    @Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)
  2. WarszawiAnka
    To tak jak ja. :)
  3. WarszawiAnka
    Idąc przed siebie, nie myśląc wiele wkroczyłam w zieleń, zapadłam w zieleń; płaszcz rozpostarła otchłań zielona i otoczyły mnie jej ramiona. U stóp mych – wody ciemnozielone, pęki zieleni w nich zanurzone; zielona cisza uszy uzdrawia, w zieloną ramę myśli oprawia. Sama już nie wiem, ile to trwało; w oczach mi całkiem pozieleniało. Nagle gdzieś z głębi w niebo się wzbiła skrzydlata zieleń – i mnie zbudziła.
  4. WarszawiAnka
    @Silver : Dziękuję. :) @Silver : Zapraszam do siebie na ostatnie chwile w zieleni... :) Pozdrawiam :)
  5. WarszawiAnka
    Publikacje z zakrasu fizyki to zupełnie inna dziedzina intelektualna, ale czytając Twoje utwory podejrzawałam, że musiałeś się o nią otrzeć... :)
  6. WarszawiAnka
    Czytałeś "Krótką historię czasu"? :)
  7. WarszawiAnka
    Nieznane światy zawsze były inspiracją. :)
  8. WarszawiAnka
    Bardzo mi miło, choć nakładanie maski samo w sobie przyjemne nie jest. Nawet dla kogoś, kto lubi ją nosić - bo jednak w głębi duszy dokucza fałsz...
  9. WarszawiAnka
    Chciałam jeszcze dodać, że obrazy wszechświata, które malujesz w swoich sonetach żywo przywodzą mi na myśl zdjęcia z teleskopu Hubble'a - i innych też. :)
  10. WarszawiAnka
    @Wędrowiec.1984 : Dziękuję :)
  11. WarszawiAnka

    O SNOBIZMIE

    WarszawiAnka odpowiedział(a) na WarszawiAnka utwór w Limeryki

    To prawda, co piszesz, ale mnie Mokotów tak się nie kojarzy, więc mnie zaskoczyłeś. :) A biedronka, lekka, beztroska, też się pewnie nie przejmowała. Chyba że... uciekała...? :) Dziękuję i pozdrawiam P.S. Rzeczywiście widziałam ją na Mokotowie, jak wyjaśniłam trochę wyżej. :)))
  12. WarszawiAnka
    Cieszę się, że mój wiersz tak bardzo Ci się spodobał i że przywiódł na myśl tak znamienite tytuły. To dla mnie ogromny komplement. :) Inspiracją było jednak samo życie. Tak jak napisałeś: trzeba nakładać maskę, aby przetrwać, przystosować się, nie odstawać, ochronić własne "ja". Czasem jednak maska jest przydatna, bo pozwala zachować dystans, nie utonąć w emocjach. Napisałam o tym tuż powyżej, w odpowiedzi na optymistyczny tekst, jaki zamieścił @Jacek_Suchowicz (za który zresztą jestem mu bardzo wdzięczna :))). Pozdrawiam serdecznie :)
  13. WarszawiAnka
    Cieszę się, że znów mogę przeczytać Twój piękny sonet - i że znów ze znanych wątków utkałeś nowy wzór. :) Bliskie mi jest to żeglowanie, bezkres gwiazdozbiorów i morze snów... "Otulanie nieskończoności czasu" to przyjemny oksymoron. Bardzo lubię Twoje metafory - otwierają umysł na bezmiar wszechświata. Ze szczerymi wyrazami uznania!
  14. WarszawiAnka

    O SNOBIZMIE

    WarszawiAnka odpowiedział(a) na WarszawiAnka utwór w Limeryki

    @Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)
  15. WarszawiAnka
    @Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)
  16. WarszawiAnka
    Twój wiersz porusza, a nawet szarpie, bardzo czułe struny w moim wnętrzu. Zawsze boleśnie odczuwam odejście lata. Rozpaczliwie szukam "klucza do przetrwania" - trafiłaś w sedno. Niedawno poznałam japońskie słowo, które streszcza całą pierwszą zwrotkę Twojego wiersza - "komorebi": słoneczny blask przefiltrowany przez liście drzew... Czegoś takiego mi brakuje: w słowniku - i za oknem... Pozdrawiam :) ...a ostatnia niedziela była cudowna - jak z bajki... :)
  17. WarszawiAnka
    Dziękuję. :) Do zobaczenia!
  18. WarszawiAnka
    Czy wiersz jest na pewno optymistycny? Bo jeśli "miłość ulatuje" - to czy już jej nie ma? Pozdrawiam
  19. WarszawiAnka
    :)
  20. WarszawiAnka
    Dziękuję i zachęcam. :)
  21. WarszawiAnka
    ...i jeszcze raz. :) Czekam na następny wiersz. :)
  22. WarszawiAnka
    Wiele diagnostycznych myśli i ciekawe metafory, jednak odbieram ten tekst bardziej jako poetycką prozę, a nie poezję. Osobiście skondensowałabym całosć, skupiła się na kwintesencji. Ale to moje zdanie. :) Pozdrawiam
  23. WarszawiAnka
    @Gosiaa : Dziękuję. :)
  24. WarszawiAnka
    Krótko i prosto - ale treściwie i... prawdziwie. W piątym wersie dodałabym sylabę dla zachowan/ia rytmu: Ile ran rozdrapywanych. Pozdrawiam
  25. WarszawiAnka
    Ożywiona matematyka. :) Czym naprawdę są te liczby nie odgaduję, ale myślę, że można je różnie interpretować. Pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...