Tomasz_Biela

dzięki za ślad / uszanowanie . /

Dziękuję za gęste odwiedzanie moich tworów i za przychylność / uszanowanie /

trudno / mimo to dziękuję / uszanowanie /

dzięki / uszanowanie /

Witam i dziękuję/ uszanowanie /

przechodzę śniegi - one są zawsze kuszą denerwują i przyprawiają zbieram kulę szarego mydła mrozów i odwilży w sobie zemdlony do poczuwania się w prawdopodobieństwach śnieg topnieje i jest potop konfrontacja z gorącą krwią targam moją reanimowaną wartość spod warstwy stęchlizn przetrącam szczury zanim zaczną wgryzać się dobrze w ciało

istnieją na świecie piękne prace modelowania się złych i niezłych kobiet pierwszych z krwi i kości czułej dostępnej do podłamania drugie bez uczuć modelką fantomem błyszczących trosk i pociech połyskiem masa mężczyzn zastyga w formach damskiego ciała dzieląc kobietę na modelkę kochankę życia ostatniego artysty sztukę w formie luźnej też zwięzłej czasami pozostaje jedynie modelina

Dziękuję / i składam pęk życzeń przewiązany grudniem / uszanowanie/

serdecznie równie / uszanowanie /

naprawdę dziękuję / uszanowanie /

miłomi / uszanowanie /

wzajemnie pozdrawiam dziękując uszanowanie/

lekką tak, przeszedł dziękuję / uszanowanie /

kruk rozściela urwisko pod wierzbą nie zaznasz do końca spokoju drzemią tam zwierzęta zdolne i niezdolne już do obrony za to ich cmentarz zamieniliśmy się rolami teraz ja jestem wierzbą nad tobą wypoczywamy tak w sobie zrozpaczeni za otoczenie * kto pierwszy przejdzie podnosząc czarny parasol ?

intrygujący spróbuję go sobie rozczytać :) rozczytuj / nic trudnego / uszanowanie /

co za amputacja/ dla mnie za wąska he a jak kto woli za głęboka / nie mniej dzięki uszanowanie /

katedra i bazylika - to dwa różne znaczenia. Tomku! masz lepsze wiersze do tego działu:)) ale dzisiaj stawiam same + Radości. dzięki za ślad / uszanowanie /

dzięki za minus / tekst może śmieszy/ no cóż / może również śmieszyć / uszanowanie/

oglądam sklepienie ramion ujęty w tle jak ruina zamku poddana renowacji staje katedrą z Twoich żeber przestrzelonych na wylot potrafisz wznosić się przede wszystkim

jestem w wieku człowieka który zaczyna umierać na samotność stepowanie nabiera rytmu bez wytchnienia dojrzewa duma rano otwieram oczy i nie zawsze było lepiej spotkać kogoś najbliższego kładąc głowę na poduszce myślę o tym co chciałam chciałabym pomiędzy ziarnka piasku wcieram kontury zbutwiałych liści proszę ściśnij moją rękę najmocniej jeśli potrafisz zatrzymaj mnie mądry tekst / ja sobie go tak czytam / uszanowanie /

oglądam sklepienie ramion ujęty w tle jak ruina zamku podjęta renowacji staje katedrą z Twoich żeber przestrzelonych na wylot potrafisz wznosić się przede wszystkim

cały wiersz do dupy ? :) no cóż zdarza się / pies zostanie / niech denerwuje/ jak to zwykle bywa u mnie / uszanowanie / dzięki :) [quote]cały wiersz do dupy ? ja tak nie powiedziałam :P dobszszsz...już nic nie mówię ;) nikt nie zabrania / mamy wolność słowa kasiu / nie powiedziałaś / ja dopowiedziałem sobie uszanowanie/ nie

Gdzie ta abstrakcja? Uszanowanie w formie przedostatniego fragmentu tkwi ta abstrakcja / z resztą całość i tak mi pasuje na kształt kostropatego posągu lub stygnącej lawy wulkanicznej bardziej niż origami / chociaż może ja nie widzę związku / możliwe ze to jest po prostu poskładany obrazek z różnych światów / wiele jest możliwości / wolę się nad ich ciągiem nie rozwodzić / jest słabym w stosunku do wielu Twoich jeśli uściślić komentarz do minimum / miłego wieczoru /

tylko przedostatnia / ale przedostatnia znowu abstrahuje od tytułu / no ale zostawiam tylko ją / reszta nie przypada / nie mam tak bujnej wyobraźni może/ albo tak sterylnej / uszanowanie /

ciężko się czyta / za dużo przerywników ogólnie przytłacza ten tekst nazbyt naładowany / nieudany jak dla mnie dla innych może być przepiękny ja wyrażam subiektywną opinię mnie nie zatrzymuje / chociaż zodiakalny lew jestem / uszanowanie /