Maria_M

Lule, Ty to poważnie mówisz? Czy z przymróżeniem oka wszystko?

Dałam serduch, bo ładna rymowanka, ale z tego co wyczytałam, to piąty wers ma być nonsensowny, śmieszny i ( co bardzo trudne) nie ma wynikać z poprzednich wersów. :)

A jakiż to można co niedziela grzech popełniać ? Czyżbym żyła w nieświadomości ? :)

O widzę tutaj potencjał, wprawę! Wstęgę zaciągnąć, pomnik postawić, wieniec położyć i tylko limeryki tworzyć. :))

Przykro, że tak odebrałaś, wszystko w wierszu jest prawdziwe: mój ogród, hortensja i nie tylko ona, JA, ON, wspomnienie chwil. Zapraszam, pokaże Ci tylko ogród. Dziękuję za wizytę i pozdrawiam :)

Dobre :)

Dziękuję za wizytę. Pozdrawiam ciepło :)))

Witaj Iwa, ja bym inaczej opowiedziała tą historię o zielonej ławce, ale każdy po swojemu spostrzega i odczuwa przeżyte chwile. Np. Ławka była zielona teraz przeszłością wyryte napisy o szkole, pierwszej miłości pocałunkach .... wracają przypomnieniem Coś w tym rodzaju, ale to Twój wiersz, i Twoje wspomnienia. Pozdrawiam :))

Bardzo Ci dziękuję za piosenkę, to jedna z wielu moich ulubionych. (Dobrze, że złapałeś chłopa?) Cieszę się, że chociaż jeden wiersz podobasię i przypomina stare dzieje :))

Ciekawe przemyślenia. Jeszcze tu wrócę :) Pozdrawiam

Dziękuję bardzo. Tobie również wszystkiego dobrego. :))

Dziękuję, jeszcze pomyślę:)

Co proponujesz ?

Niech ci ta łezka z oka nie płynie, bo z płaczem zaraz będzie i katar, po prostu kocur z nudów czmychnąwszy wskoczył na nowej weny awatar.

Też masz ode mnie serducho, bo ładnie to napisałaś :)

W moim ogrodzie ukryłam chwile, skrzętnie schowałam pod krzakiem hortensji naprawdę, wtedy już dobrze wiedziałam, że nic nie jest wiecznie, przypisane miłości a ona wciąż rosła, kwitła, latami skrywała przebłyski szczęścia ciebie już nie ma, a krzew wciąż pamięta, co roku w płatkach czytam dawne chwile, w moim ogrodzie oprócz dni ukrytych niektóre lekko uniosły motyle i odleciały przede mną jeszcze wiele niezbadanych. 18.03.2018r.

wtedy ciszy nie usłyszysz i nie spodziewaj się tego, będziesz nastawiał uszy, czy nie nadchodzi ktoś z podwórza pobliskiego :))

O, to miło, że sekwencje wyobrażeniowe się spodobały :)

Też i nie tylko :)

stałe niech będą zaś bale ..... O co biega? :)

Twój odbiór wcale mnie nie zranił, na pewno masz dużo większe doświadczenie w pisaniu i dużą wiedzę, aby spojrzeć obiektywnym okiem, dziękuję za to, przykro, że chcesz odejść, może jeszcze zmienisz zdanie? Przemyślę wszystko co mi napisałeś, a odnośnie wnętrza marzeń - nie znasz mnie i to nie pustosłowie, zapewniam. Szczerze Ci dziękuję za komentarz, wiesz że mam do Ciebie szacunek, możesz cały wiersz zjechać i tak się nie obrażam. :))))))))))

Nie przesadzaj. Miło mi, że Ci się podoba, ale są tu „mocniejsze głowy” , jestem tylko amatorką i raz coś tam wyjdzie a raz nie. Dziękuję za wizytę. :)

Nie znam się na palindromach, ale wóz bzu podobasię :)

Sama esencja w Twoich wersach :))

Wolę zazębienia mocne, mocno wtedy się rozpocznie, rozpoczynać picie wina, wino kaca przypomina, przypomnienia są smutnawe, smutno z kacem na zabawę zabawa dobrze się potoczy, toczyć oną tylko w nocy.