befana_di_campi

Doskonałe! I jak biblijnie prawdziwe :) Zauroczona :)))

:)))

"Kłamać" i "kłamać". Można też i "przykłamać", choćby ze strachu przed... :p Zwłaszcza, kiedy chodziło się do szkoły, a i czasem na wagary :-) :-)))

"Tuptająca po Zaświatach dama trefl" (odkrycie Jacka_K) pozwoli coś tu sobie zacytować: http://www.poezja-polska.pl/fusion/readarticle.php?article_id=40130 Bardzo serdecznie :)

A jaka w ogóle jest dla twórcy idealna definicja wiersza? Pisząc "Awatary" nie zastanawiałam się nad ich formą, ale przesłaniem oraz językową poprawnością. O żadnym "haiku" nawet nie pomyślałam, utrwalając w powyższych frazach jedną z moich wielu wierszopodobnych refleksji. Odzdrawiam takoż.

Niczego uzupełniać ani redukować nie będę, ponieważ nigdy niczego "z czapy" nie piszę. "Mego" (forma starsza) jest równie poprawna jak "mojego". Jest to zresztą jeden z moich "muzycznych" wierszy gdzieś oraz kiedyś nagrodzonych. Inwersja też zamierzona. Dlatego uwagi przyjmuję, swoją wersję zachowuję ;-) Za czcionki nie odpowiadam :) względnie nie umiem jeszcze tu rozmaitych rzeczy wklejać ;) Pozdrawiam analogicznie :)

Kiedy to ładne, moim oczywiście zdaniem. Jest w tych maliznach pewien drobiazg: myślnik = sylabie, dlatego w drugim wersie mamy tych zgłosek nie 7 a 8. Skąd u mnie taka wiedza? Ano douczali mnie na Portalu "poezja-polska.pl" dwaj - rzeczywiście - znawcy. Ja tego rodzaju miniaturki nazywam "haikupodobnymi". I dzięki temu mam (od)twórczy spokój :-) Serdecznie dla Autorki :)))

Jak nie lubię limeryków, to ten akurat mnie zauroczył :-) "Migdały", na dodatek "niebieskie" :-))) :)))

To tylko samokrytyczna skromność :))) Raz jeszcze wyjątkowo serdecznie :)))

Ooo, dobre! Niczego bym nie zmieniała :) Powiedziałabym, iż bardzo dobre :) Jak ta galicyjska jedynka z muzyczną koroną :) Serdecznie oraz słonecznie :-)

Coś mnie nie przekonuje :) Mnie, powtarzam, mnie! Ani treść, ani forma. Może ten temat jest rzeczywiście nie do udźwignięcia? Oczywiście dla mnie. Przyjaźnie :)

"Niemy krzyk" to już słynny tytuł filmu o abortowanym dziecku. Dlatego - według mnie - byłby zręczniejszy "Bezgłośny krzyk", tym bardziej, że sam liryk jest naprawdę bardzo, ale to bardzo, eteryczny :) Serdecznie :)

Wszyscy jesteśmy Pinokiami ;-) Serdecznie, bo i liryk od serca :-)

Wciąż liście stoją na warcie ogonków zeschłych barw - za to (bez)pośrednich - Jesieni ukochana która jesteś - słońce - zatrzymaj z ciepłem niczym oddech mój czyli powietrze Niepowtarzalnym ten czas zwany wiecznością. I moment co trwa niby wieczność wetknięty w przejrzysty wazon zżółkłą witką leszczyny z klonem spomarańczowiałym i biskupim fioletem chryzantem jak okruchy - Buk ożywił czerwony brąz mego anioła płaszcz i jego skrzydła ogniem podbite Wszystko się trzyma na tymczasem na słowo honoru - gdy swój psalm ciągnie jesień po muzyki schodach po szczeblach akordów po cichnących tonach

Co Cię tak Jacku_K zaintrygowała owa "tuptająca po Zaświatach dama trefl", że bez przerwy do niej wracasz? Owa "dama trefl" wypatrzyła tam nie tylko "Awatary" ;) Waldemar_Talar_Talar: uprzejmie proszę o wyjaśnienie, na czym - zdaniem Pana - polega owa "ciężkość miniatury", zresztą pierwszego tekstu z cyklu, o którym tu tak uparcie przypomina Jacek_K. Ponieważ Pan ma zastrzeżenia, to w takim razie jeszcze po belfersku przydałoby się je wypunktować, tym bardziej, że sam wiersz został przez autorkę dokończony oraz wykończony, w związku z czym - według autorki - akurat owo "że" posiada swój indywidualny sens, choć dla Pana - jako Czytelnika - niezrozumiały. ja_bolek - nie epatują mnie Indie, a odnośnie staroegipskiego Ka Ba Re T... ot(u) tu też poproszę o jego próbkę. Na naukę nie jest bowiem nigdy za późno ;)

Uhu, fajny wiersz nazywany spostrzeżeniem :-)))

Gorzka konstatacja. Jak gorzki i czekoladopodobny wyrób ;-) Serdecznie :)))

Napisz to swojemu ulubionemu peelowi :-) Może se wrazi do tej durnej pały Twoje uwagi? Znając wszak życie, to w tym przypadku: przysłowiowym grochem o ścianę :-)

Jacek_K: A pewnie, że owa pani tupta po tych swoich Zaświatach. Niby dlaczego nie miałaby sobie potuptać? ;-) Przynajmniej ma z czego później wyprowadzać wnioski :-D

I o to, Bożeniu, chodzi. Na przemijającą młodość ciała nie posiada się żadnego wpływu, na młodość ducha, już tak. Pamiętam jedną starowinkę sprzed wielu laty; nie mogłam wprost oderwać od niej oczu. Taka poprzez swą emanującą dobroć była piękna :) Bardzo, bardzo serdecznie :)))

Ludzie źli zawsze starzeją się brzydko - a jesień jest taka piękna i po niej zima bywa że bez grama śniegu - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - W srebrnych prześwitach konarów uśmiechnięta dusza drzew nadprzeźroczysto - - -