Justyna Adamczewska

Jak Ty wszystko rozumiesz, Marlett. Dziękuję. J.

Miłe, że mój wiersz pobudził Cię do refleksji i zadumy. E... no nie

Aniu, no dziękuję za tak mądre słowa. Kwestia wyboru? Strach? Czasami ręce opadają, czasami gotowi jesteśmy rozwinać skrzydła ,czasami uciekamy z podkulonym ogonem i... czekamy. Na co? To sobie zabieram, co powiedziałaś mi/napisałaś - zapamiętam. Dziękuję, J.

No, oczywiście. Trudne, ale do zrobienia, tak myślę. Człowiek może wiele, naprawdę. :)) Dziękuję, Wędrowcze. Pozdrawiam J.

Waldku,no co Ty?

Waldku, nadal jest: Wiersz podejmuje odwieczną tematykę. Ludzki lęk przed śmiercią. Fajnie napisane. Pozdrawiam. Szczególnie zwróciłam uwagę na: J.

Konrad, bronmusie, często tak pisze. U mnie też, tzn. pod moim wierszem też było "nie!". Uzupełnienie fajne. Miłego dnia. J.

Ten Choćby raz stanąć na wysokości zadania, ostudzić emocje, podejść blisko krawędzi wytrzymałości i skoczyć w objęcia – wszystkiego. Prosić Wszechmogącego o łaskę wytrwałości. – Tak, pragnę tego. J. A.

Fajne, migawka bronmus, i to zdjęcie. Pozdrawiam. J.

Sylwio. Cześć, minuta ciszy... taka refleksja. Twój wiersz i nadzieję daje, i ją odbiera. Taki to ci on jest. Ja powrócę jeszcze, tak, jak napisane jest w wierszu: Pozdrawiam J.

To trochę się gryzie, Zielonooka. Zagubienie Peelki przygnębić może. Pozdrawiam J.

Tak późno, dobrej nocy. J.

Ha, Joachimie chciałby Peel nosić ubrania świata? Dobry czterowiersz.

Ojej... no i teraz? Czyli wiersz jest słodki? Maju, Maju - dzięki. :))

Tak, pisałeś Wędrowcze i to dziś pisałeś, ale już nie wiem gdzie. Poszukam, bo to cieakawe jest, jak ludzkie mózgi odbierają rzeczywistośc, jak funkcjonują. Napisaliśmy komentarze do jednego wiersza i jakze są one różne, na co innego Ty zwróciłeśuwagę, na co innego ja. Dlatego świat jest taki ciekawy, choć życie trudne, co wynika np. z wiersza @Sztach.Eta.

Eh, Maju, no co Ty? Nie znasz mnie. A może wierszu moim cosik powiesz?

Bardzo smutny wiersz @Sztach.Eta. Zadała Peelka wiele pytań, to moim zdaniem, taka niepewność, strach, lęk. Żaden człowiek nie jest przygotowany do poszczególnych etapów w jego życiu, choć może się wiele dowiedzieć, obserwując inne osoby. Ale różnie reagujemy, różnie przychodzi akceptacja, może w ogóle nie nadejść: Nie do wiary, ale tak, tak... No tu bym polemizowała. Ale to wymaga głębszych przemyśleń. Choć nie, może i takich głębszych - ludzie są piękni, twarze dzieci, młodych osób, osób w średnim wieku i starszych -maja w sobie wiele piękna. Trzeba tylko umieć je dojrzeć i być dojrzałym, aby to dostrzec. Pozdrawiam. J.

Witaj, Maju. Dzięki za komentarz,. Wiersz mój i słodycz? Ale wiele dostrzegłaś. J.

Nato, cóż rzeknę - cicho mi. Szczególnie: Oj, jak dawniej. Dom. Pozdrawiam.

A rację masz, Wędrowcze.

O i tytuł - super. Gwizd.

Luule, tak fajny malutki "rozmyślaczek". Obrazek jak ze starych filmów - przyćmione światło, cisza, szaro, trochę takich, no, no - tras dymowych, że się tak wyraże, jakie pozostawiaja po sobie samoloty na niebie. Taśmy. Zegar tik - tak, tik - tak. I mamy sen. Fajnie ujęta nierzeczywistość rzeczywista. Pozdrawiam J.

Jacku, dzięki i pozdrawiam serdecznie. J.

Tylko ona tak rzuca sobie na chybił - trafił, Czarku. Nie patrzy, kto bierze, tak sobie myślę. Czasami łapie ten, kiedy indziej ta. Tak, tak. Trafne, Czarku. Dziękuję za serduszko. Komentarz superowy też. J.

Waldku, tak coś w tym jest - :)) Miłego dnia. J.