Krzysic4 czarno bialym

Gdy software się przepala kielonki w setkach twardy reset rano Cię budzi ze snu koszmara lecz mózg rozwiązań sto różnych niesie

Monument jak ten w Świebodzinie :) I chciałoby się wleźć Na ogormną jego dłoń I spojrzeć w wielkie ślepia dojrzeć w nich Adama Fredrę czy Asnyka

A ja się nie zgodzę z podmiotem wiersz jest nijaki dopóki nie wlozysz emocji wtedy dopiero może zabić lub ogrzać swoim ciepłem może być dumny i lojalny

Gdyby mi zależało na rytmie to powiedziałbym że gdzieś tam zgrzyta, ale ja nie od formy tylko od tresci a koncept całego wiersza przesłanie jest fantastyczne gratuluję i zazdroszczę ze wpadłeś na taki świetny pomysł. Pozdrawiam i serce zostawiam

Dzięki Justyno :) i tobie również Tes za czytanie i komentarz

Ano czym mnie miałaś urazić pozdrawiam wesołego dnia życzę:-)

Czy w drugiej zwrotce nie powinno być cieszy? Czy to ta pora roku ze smutny nastrój wszystkim się udziela ?

Mogło_by ale i nie jest nie zapisze nam się w rejestr tych radości czy też smutków gdzieś odchodzi powolutku Bo minęła już ta chwila gdzie mogło_by się spełniło znowu w kłębek się skulilo czeka znów i znów ją mija Radość chwila Tak odczytałem twój wiersz Justyno pozdrawim

Puzzle układasz ze skrawków duszy składasz przyklejasz bawisz w doktora ze strzępów wyszły kwiaty Van Gogha z krwawą pieczątką ucha autora Szaleństwo bowiem jak grawitacja leciutko popchniesz spadasz w odmęty a ono szybiej mocniej przyciaga choć nie po prostych lecz po krętych

To od dziś milczeć będę jak grób :D

to kupiłem ekstra pozdrawiam

"Bo czasem człowiek musi inaczej się udusi Uuu " :)

Dziękuję jeśli chodzi o morze to moi koledzy po fachu czytając pierwsze wierszyki też to stwierdzili choc przelewala się tam Częstochowa. Łatwo być na pudle gdy nie ma do kogo się porównać; ) jak to mówił Pan z WFu w krainie ślepych jedno oki jest królem ;)

Dziękuję Alicjo tym wierszem krótkim obudziłaś wspomnienia... Gdy jako kadet wchodziłem na statek chciałem wielkich fal. Nie rozumiałem marynarzy którzy tylko chcieli płaskiego morza... po latach na coasterach mocowaniach lodówek komputerów latających kubków jakos entuzjazm do sztormów opadł za to bardzo urzeka mieniące się wszystkimi kolorami morze. Ciekawe teraz mam młodego motorzyste który za niedługo się broni i ostatnio wpadł na mostek widziałem w jego oczach to szczęście jak fala nie taka duża zakrywa dziób ech... poczułem lekkie ukłocie zazdrości

Dobra rada i dobry ciepły wiersz. Pozdrawiam

Dziękuję Aniu za czytanie miłego wieczoru życzę: )

Wdziękiem urzekła pod gwiazdami On się zatracił w niej kompletnie lecz jak to bywa z romansami Ona z nim droczy się wciąż szpetnie Kiedy ma dosyć ta niczym nimfa wdziękiem go wabi dech zapiera by potem z rykiem i grzmotów trzaskiem ze wszystkich uczuć poobdzierać Więc czy ją kocha czy nienawidzi cieńka granica sprzecznych uczuć nierozwiazana zagadka związków przy których zanik widać rozumu Dziękuję kocie za poprawki nad załamaniem się zastanowię jeszcze znów biorę w całości: )

Łzą swoją gnie kręgosłup krnąbrnych i butnych marynarzy słona od deszczu wdów i matek a jednak ciągle o niej marzysz W ciszy dostojna niepozorna odbitym blaskiem księżyca mami by potem z głuchym blachy trzaskiem kruchość żywota Ci przedstawić A Ty w tym wszystkim jak idiota miotasz sprzecznymi uczuciami to kochasz to znów nienawidzisz gdy do snu jesteś kołysany

zdzierane podeszwy fajny wiersz szkoda że tutaj bo mało kto tu zagląda. Pozdrawiam

Nikt Ci nie odpuści im bardziej Cię cisną Tym wiecej soków puścisz :P

Heh zmieniam sie chyba w teslciusa przypomina mi to film Ciało Anny Fritz ... Fajny wiersz

Złota era zła zwycięża Źli są nawet dobrzy księża w ludzi żyłach mazut płynie Zły podoba się dziewczynie wszystko tanio i na sprzedaż Złudzeń nikt już chyba nie ma Złość wciąż na ulicach kipi trąbią krzyczą nikt nie słyszy Szatan wygrał prosty fakt krótkim zdaniem "brawo ja" Oświecenie do mnie przyszło gdy do zła siedziby wszedłem Zawołałem z wielkiej trwogi "broń Jezusie" widząć te diabelskie dusze gdzie zapytasz? W naszym ZUSie Super wiersz :) jak zawsze :) Przypomniał mi sie monolog Ala Pacino z filmu "Adwokat diabła" próżność...

Po co mówić umieram drzwi smutku otwierać nie lepiej łapać chwilę póki oddychasz... żyjesz

Trzymam kciuki samm pięknie piszesz :)

Dzieki temu moze sie człowiek poczuć jak Indiana jones ;) odkryć skarb wśród kurzu ;)