anna_barbara__czuraj-struzik

@Anna_Maria_Blondynka :) :) :) dziękuję :)

@Jan_Zamorski wzruszający wiersz.. pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar lapidarny tekst i bardzo trafny :) serdecznie pozdrawiam :) :)

chmury jak ptaki wiatru dłoń kołyszą w kryształkach błękitu jezior oczy szare toną słońcem w źrenicach ptaków fale w chmury głęboko i jeziorem płyną a niebo mozaiką czasu nadgryzione migocze jak perła na nitkę nanizana taflą słońca świerki płoną i kwiaty czerwienią chmur, wiatru i jezior jak ptaki, jak maki mak i mak na wietrze mak makiem ciszę zasiał Bóg w refleksach chmur jak cisza mak migocze dzień - korali sznur a niech migocze krwią życia i w śmierć kroplami snu opada na twarze a niech jak tęcza w ten dzień i w śmierć krwią życia pod stopy marzeń

@Andrzej_Wojnowski a może by tak połączyć tło odrzucić waśnie, spory znikłoby może wtedy zło wróciły na zawsze kolory :)

@Waldemar_Talar_Talar :) :) :) pozdrawiam serdecznie

@Jacek_Suchowicz hm, mogę jedynie mądrze dodać hm, hm :) :) :) :)

@Jacek_Suchowicz ech bo my Polacy już jesteśmy tacy, że gdzie nas dwóch, tam trzy zdania... wiem nic nowego, ale prawda. pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar tak Waldemarze i trochę o smutek.. dziękuję

@Stary_Kredens bardzo niestereotypowe połączenie refleksji związanej z upływającym życiem na tle przemijania pór roku :) :) pozdrawiam serdecznie

@Taurus_Stratus muzyka, muzyka aż się prosi :) :)

@Jacek_Suchowicz bardzo fajne aliteracje; szyku szuka czy słońcem schroni... Myślę, że jednak dobrze byłoby dać wierszowi tytuł :) pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar bardzo interesujący tekst, tylko w drugiej strofie w pierwszym wersie należałoby wyrzucić zaimek osobowy się :) :) chodzi o powtórzenie, z logicznego punktu widzenia. pozdrawiam serdecznie

Pod ścianą drwiny, szyderstwa, przesądu przykuta wiekiem niedomówień oszukiwana chwiejnością poglądów, wiązanką róż garściami przemówień upokorzona na twarzach sztandarów zgarbiona w barach Mac Donalda w bezwartościowych collegeach bazarów gdzie prawem pieniądz, zawiść i pogarda litością jej zdobić nie chcę i nie mogę tęsknić za nią w nadziei jedynie gdy u stóp mądra głupia na wokandzie rozdarta, tandetna i ciągle jak w malignie

@Waldemar_Talar_Talar ostatnia strofka sama w sobie mogłaby stać się sentencją :) pozdrawiam serdecznie :) :)

@Anna_Maria_Blondynka :) :) :) :) dziękuję za cieple słowa

@Waldemar_Talar_Talar oj oj oj :) aż się zawstydziłam eh :) :) dziękuję

poranne słońce nie da się zamknąć w zielonych wersetach ani błękit czysty jak kryształ to słowa nie potrafią rozgrzeszyć nocy serwując na deser styl i epitety czy można więzić w linijkach atramentu cichy szelest jeziora pod stopami wiatru niedbałe myśli nadbrzeżnych muszli lub świętą łódź z żaglem jak Boga krew w poczekalni serca czy można piórem kreślić ciszę marzenia ująć w rymy trawę hodować w metafor wazonie w zielonych wersetach nie pochowam nieba sosen, brzóz, modrzewia lepkiej pajęczyny maków, zbóż motyli, głupiutkich biedronek ani szarego, wiejskiego kościoła obok cmentarza gdzie rośnie czarny bez

@Waldemar_Talar_Talar :)

@Sylwester_Lasota Ubogi ma nieco szerszy zakres znaczeniowy niż biedny - ubogim można być również duchem :)

@Andrzej_Wojnowski :) :) :) :)

@Andrzej_Wojnowski muzyka prosi się do tego tekstu :)

@luna_ lubię ten wiersz, pozdrawiam

zdecydowanie zabrakło słów a może zgniło sedno konwersacji zresztą to wszystko jedno gdy patrzy się z odmiennych punktów widzenia słowa zawisły jak owoc na drzewie i żaden bohater nie odgryzł im ucha

@WiJa o tak :) :)