Mateusz

wiersz zatrzymał i dał sie przeczytać- trochę zmartwiła mnie 2ga zwrotka i zgryz jaki uczyniło mi słowo "władnąca" które za diabła (moim zdaniem) nie mieści sie w poetyce - pojecie służebność niezwykle dobrze sprawdza sie w j. prawniczym, ale poezję zaczęło gruchotać... kamil

Dziękuję za przeczytanie. Co do samego zakończenia wiersza. Było ono przemyślane i celowe - nie chciałem wprowadzać patosu (zbyt mocnego uderzenia), poza tym ci dawni gieroje, obecnie są już tylko obserwatorami dzisiejszych przemian- patrzą i milczą, choć wewnątrz jest i bunt i ból.

Drogi panie, idź pan swoją drogą i nie zaczepiaj - pańskie uszczypliwości mówiąc kolokwialnie "olewam", po to by nie wzniecać tu burdy zgodnie z przysłowiem : daj psu spokój pies ci da dwa Dziwna u pana moralność - łamie pan zasady regulaminu pkt.6 ppkt g/i2 , a następnie straszy mnie pan donosami do administratora. A co do mojego wieku? Skąd ma pan takie informacje na jego temat- czyżbyśmy w zeszłym roku wspólnie kończyli studia? Myślę , że to nie jest portal dla dzieci- że i nieco starsi mogą mieć do niego dostęp - z regulaminu nic takiego nie wynika. Żegnam pana. Oby na zawsze. Jeżeli Administrator będzie tolerował takie jak pana zachowania(dotyczy to także użytkownika H.Lecter), zawsze za porozumieniem z nim, jestem gotów opuścić poezję org. kamil rousseau ps. krytyki się nie boję , ale ludzi nie do końca "zorganizowanych psychicznie" zawsze się obawiam

całuję mocno wielbiciela

Banał w każdym z aspektów, a wiersz rości sobie pretensje do bycia moralizującą poezją. Łopatologiczne zestawienie sielskości wigilii z "corpus delicti" - 'naszych chłopców'. Nawet w felietonie na łamach powiatowej gazety byłoby to nudne... Przykro mi - nasze wyobrażenia o poezji mijają się jak ość i ryba. Pozdrawiam "często obchodzę głupotę obok- taką mam naturę nie zawsze jednak udaje mi się ominąć wszechwiedzących najgorzej jak człowiek natchnie się na jedno i drugie" :( - to maksyma mojego przyjaciela, którą często sprzedaję jak własną mam pytanie do komentatora , który mnie uwiódł swoim komentarzem: was jest dwóch skoro piszesz , że "nasze wyobrażenia o poezji sie mijają..."? Pozdrawiam zastanawiam się jaki pech kieruje moim życiem skoro ciągle na mojej drodze pojawiają się frustraci (to zdanie z wróżby noworocznej jaką zaserwowałem sobie na komórkę)

serio? nie to nie - Ewka z III c piwa nie pije - sprawdziłem; upija się moją poezją... :)! J.S szczególnie na Fabrica Librorum czasami chodzę po pograniczach, więc pozdrów Ewkę z IIIc :)! - ja też jestem już pijany

był nienaznaczony ósmego dnia rodziców wessały wyspy sołowieckie za Torę i siedmioramienny kandelabr ważniejszy od sierpa i młota ten ósmy go uratował gdy symbol słońca stał się przeklętym znakiem kola nie przeżywa tamtych dni wtłoczony w socrealistyczne mury pochłania gołuboje sało obok miska kaszy owsianej znaczonej śladami oleju jak wtedy w komi w czterdziestym drugim jeszcze przed oflagiem XIII d w hammelbergu później darowali mu życie i order wojny ojczyźnianej kola spogląda przez okno na mamonowski załuk pod riumke i rybnyj bazar podjeżdżają nowobogaccy patrzy na nich i na jołki pałki przecież marzenia unicestwiła pierestrojka za oknem znowu zaczął prószyć śnieg

nie będę wchodził w spór z niektórymi komentatorami , bo szkoda sobie język strzępić , szczególnie jeżeli zamiast obiektywizmu spotykam w komentarzu nutę zawiści. to jest dobry wiersz i dla wielu powyższych może stanowić podręcznik pisania wierszy. co ja gadam, że to tylko dobry wiersz?- to jest bardzo dobry wiersz! pozdrawiam i tak trzymaj.

No cóż? Jako bardzo noworoczny, to może - kiedy jeszcze szumi w głowie sylwestrowy "gaz"? Jednak bardziej mi się to kojarzy z wpisem do pamiętnika , bombowej Ewki z klasy III c. Morał w części Ps rozkłada wierszyk na łopatki. Jestem na nie.

Drogi panie. Ja się z panem o nic nie zakładałem - tym bardziej o jakieś kapoty z którymi nie miałem nigdy nic do czynienia. Pański komentarz odebrałem jako subiektywną ocenę , jednego z czytających - to wszystko. Poznałem pana "odczucia" na temat wiersza, emocji jakimi panem kierują,. Poza tym dowiedziałem się z komentarza iz jest pan fascynatem komiksów oraz baśni Hansa Christiana Andersena - szczególnie dziewczynki z zapałkami stojącej nachalnie pod oknami "szczęśliwych domów". Jeszcze raz serdecznie dziękuję za poświęcenie mi tyle uwagi. Z wyrazami szacunku dla karpia (któremu w tym roku darowałem życie), Tadżyka którego pan wymienił i Pusztuna o którym pan zapomniał "Z wyrazami szacunku dla karpia (któremu w tym roku darowałem życie)" Jestem pod wrażeniem... ;) Moralnie stoi pan wyżej od stwórcy, który "chce zabijać"... ;) Życzę kolejnych udanych i jajcarskich mruczanek na temat Afganistanu... Szanowny panie. Nie mogę panu zabronić pisać komentarzy pod wierszem , który dałem pod osąd publiczny - przecież jako nie młody już chłopiec, wiedziałem że w anonimowej sieci spotyka się różnego rodzaju dziwnych ludzi- bywa, że nie zawsze mogą mieć oni stabilną psychikę - dlatego niezwykle spokojnie podchodzę do pańskiej trzeciej już wypowiedzi zaczepnej pod tym wierszem. Chcąc moralnie ustawić pana wyżej od karpia, życzę spokoju wewnętrznego i przeżycia wielu, wielu dni , jak ów karp którego wypuściłem do lodowatej wody, dochodząc do wniosku , że nie tylko karpiowi potrzebny jest czasami kubeł zimnej wody na głowę. Pozdrawiam ponoworocznie

Drogi panie. Ja się z panem o nic nie zakładałem - tym bardziej o jakieś kapoty z którymi nie miałem nigdy nic do czynienia. Pański komentarz odebrałem jako subiektywną ocenę , jednego z czytających - to wszystko. Poznałem pana "odczucia" na temat wiersza, emocji jakimi panem kierują,. Poza tym dowiedziałem się z komentarza iz jest pan fascynatem komiksów oraz baśni Hansa Christiana Andersena - szczególnie dziewczynki z zapałkami stojącej nachalnie pod oknami "szczęśliwych domów". Jeszcze raz serdecznie dziękuję za poświęcenie mi tyle uwagi. Z wyrazami szacunku dla karpia (któremu w tym roku darowałem życie), Tadżyka którego pan wymienił i Pusztuna o którym pan zapomniał "Z wyrazami szacunku dla karpia (któremu w tym roku darowałem życie)" Jestem pod wrażeniem... ;) Moralnie stoi pan wyżej od stwórcy, który "chce zabijać"... ;) Życzę kolejnych udanych i jajcarskich mruczanek na temat Afganistanu... Szanowny panie. Nie mogę panu zabronić pisać komentarzy pod wierszem , który dałem pod osąd publiczny - przecież jako nie młody już chłopiec, wiedziałem że w anonimowej sieci spotyka się różnego rodzaju dziwnych ludzi- bywa, że nie zawsze mogą mieć oni stabilną psychikę - dlatego niezwykle spokojnie podchodzę do pańskiej trzeciej już wypowiedzi zaczepnej pod tym wierszem. Chcąc moralnie ustawić pana wyżej od karpia, życzę spokoju wewnętrznego i przeżycia wielu, wielu dni , jak ów karp którego wypuściłem do lodowatej wody, dochodząc do wniosku , że nie tylko karpiowi potrzebny jest czasami kubeł zimnej wody na głowę. Pozdrawiam ponoworocznie

nie będę wyjaśniał , bo wiersza się nie objaśnią, tym bardziej tak bardzo zrozumiałego...ale dziękuję za odwiedziny Dlaczego pan zakłada, że mam kopoty z rozczytaniem wiersza ? :)) Kiedy piszę o braku pierwszego planu, prowadzącego myśl, to znaczy to tyle, że nie daje pan szansy "odczucia" wiersza, emocjonalnego współuczestnictwa - temat został potraktowany powierzchownie, komiksowo, "po łebkach". Zestawienie śmierci karpia i Tadżyka, jest tak symbolicznie nachalne, jak dziewczynka z zapałkami pod oknami "szczęśliwych domów"... ;) Drogi panie. Ja się z panem o nic nie zakładałem - tym bardziej o jakieś kapoty z którymi nie miałem nigdy nic do czynienia. Pański komentarz odebrałem jako subiektywną ocenę , jednego z czytających - to wszystko. Poznałem pana "odczucia" na temat wiersza, emocji jakimi panem kierują,. Poza tym dowiedziałem się z komentarza iz jest pan fascynatem komiksów oraz baśni Hansa Christiana Andersena - szczególnie dziewczynki z zapałkami stojącej nachalnie pod oknami "szczęśliwych domów". Jeszcze raz serdecznie dziękuję za poświęcenie mi tyle uwagi. Z wyrazami szacunku dla karpia (któremu w tym roku darowałem życie), Tadżyka którego pan wymienił i Pusztuna o którym pan zapomniał

widzę , że z Ciebie wylatują rymy same (to duża zaleta) :) - może warto podejść do nich z większą precyzją i zastanowic się nad pisaniem wiersza rymowanego na coraz wyższym poziomie , wykorzystując w nim rymy o wyższym poziomie. To moja szczera rada. Pozdrawiam niezwykle serdecznie

Dzięki Ran. No i Robert Siudak ma gotową odpowiedź na zarzut jaki mi uczynił w związku z napisaniem w moim wierszu " Pusztynów" :) pozdrawiam

nie będę wyjaśniał , bo wiersza się nie objaśnią, tym bardziej tak bardzo zrozumiałego...ale dziękuję za odwiedziny

nie dla mnie taki wiersz - mimo że jest moment który mnie zatrzymał - tym momentem jest domysł tego co autor chciał przedstawić, ale ...

niestety - nawet do niższej kategorii ten "wierszyk" się nie nadaje - szkoda czasu na takie pisanie

Bronisławie. Skoro do końca nie wiesz czego chcesz i mając nadrzędny cel którego nie chcesz , ja znikam spod twoich wierszy - na kaprysy takich jak Ty brak mi czasu. Ponieważ piszesz , ze jesteś młody (wiersz nie jest z plakietką informującą o Twoim wieku) i jeszcze wiele przed Tobą, jest tu kilka miejsc gdzie powinieneś wklejać swoje wiersze - na pewno nie w poezji dla zaawansowanych. Szczęśliwego Nowego Roku

Robercie. W "ramach" pisania wiersza, sprawdzałem poprawność Pasztunów i Pusztunów - encyklopedie (łącznie z PWN) różnie na ten temat piszą, czasami w jednej jest tak i tak. Wpisz słowo Pusztun w google, a sam się przekonasz , że można zwątpić przy zwykłej znajomości języka. Póki co uwagę przyjmuję i będę szukał odpowiedzi dotyczącej zapisu....a może ktoś o lepszej od nas wiedzy rozsupła ten węzeł

podobasię - czytanie płynne, ciekawa konstrukcja, poetyka rzadko spotykana, zaciekawia od 1go do ostatniego wersu

w takim tonie nigdy nie rozmawiam - moje literówki komentatorskie wyciąga pan jako argument - mówimy przecież o wierszu a nie o komentarzu do niego, a wiersz się nie obronił. Dosłownie : jest słaby. Ponieważ pan nie potrafi uszanować komentującego, ja sie już nie znajdę pod pana wierszem - szukaj pan takich co kazdą beznadzieje będą chwalić. bez urazy kamil rousseau

i nic

miejscami (tylko) wiersz mnie przekonuję, jednak zbyt dużo koturnowych metafor, język niezbyt wyszukany i...gdyby ten wiersz (biorąc pod uwagę jego podtekst i specyficzny przekaz) napisał "uznany wieszcz" szukałbym jego wartości, ale (nie gniewaj się) jest to wg mnie płyciutki wiersz o puchnięciu jajec z braku stałej partnerki- oczywiście odnoszę to do peela a nie autora. :)

bez uwag. wiersz przeczytałem z wielką przyjemnością.

poszeleści i poleci , ale nie na tyle daleko by cię nie zatrzymało :)