Znajdź zawartość

"Nieznajomy" Chciałabym siąść, pogrążyć się w lekkości Twej skóry, o, Nieznajomy W miękkim ruchu policzka i stopy przy palcach i serca przy sercu, chciałabym namiętnie, aseksualnie, prenaturalnie, patrzeć Ci w oczy Toczyć Twój bark wraz z moją głową Przeoczyć Twe imię, poglądy i kolor Wyłącznie słyszeć, zachwycać się twoją historią Oparta o ciało, które się nie opiera, które może mnie unieść lub wznieść się nade mnie Podnieść się ponad dwóch barwionych żandarmów, stopionych walcząc, w płóciennym półcieniu W podrygu tanecznym; bezpiecznym plemieniu, płomieniu świetlistych ledów, łączonych w sznur saksofonu i nieskończonych woni pogoni Chcę znowu tam być: w pozłacanym obrazie, co wyjdzie poza znane nam ramy Chcę znowu tam być, anonimowo, z Tobą, Nieznany.

Z górki Większość przez większość uznana za znane, proste, powszechne Nie zabiera tchu nasze miejsce bycia otoczone tym, czego jeszcze nie odkryliśmy Nie zadziwia wyrafinowana harmonia funkcjonującego organizmu Nie fascynuje materia Nie ciekawią tajemnice Nie podniecają dziwności Po śnie, w którym widzieliśmy przyzwyczajając się, gwieździste niebo Noc bezsenna nie wzbudzi spłyconego, przerywanego oddechu na widok przyjętego już obrazu Nie chcę uważać za normalne zachodu słońca zmiany pory roku upadku jabłka wszystkiego, co powstało z myśli ludzkiej i odeszło w przyzwyczajenie w głowie ludzkiej