Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'duch' .
Znaleziono 4 wyniki
-
Widmo na grobem pochyla niebyt z czasu wyciąga drobinki wspomnień w odłamkach lustra odbite życie zgaszone oschłej mowy zaklęciem. Na ziemi było losu odmieńcem spowitym dziwną fantazji szatą marzyło ścieżką zmyślonych monet w rzuconym światu samotnym cieniu. Wrony cmentarne dziobią wspomnienia znicze spaliły papieru skrawki goście zabrali pamięć do domu pora do nieba niestety wracać.
-
-
O tej porze mało życia, A ja czuję się jak kat, W wodzie tylko gwiazd odbicia, Słońca nie ma, śpiewu brak. Wiatr wieje jak by zmęczony, Czy to moja wina? Świat jest już skończony, Zrzedła mi mina. Chwila! Słyszę skrzypiec dźwięk, Toż to poezja dla ucha! Już rozwija się kiełk, Raduje mego ducha. Ty jedyna wiesz co trzeba, Jesteś do tego stworzona, Znam cie z tego imienia, Naturo, bądź pozdrowiona.
-
Zew krwi i ducha
Janusz Józef Adamczyk opublikował(a) utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Trudno powiedzieć, który zew jest silniejszy - krwi, czy ducha, - raczej rzadko się zdarza, by oba idealnie ze sobą egzystowały, jednak zew ducha jest zawsze szansą na odnalezienie się w Miłości Pana. Janusz Józef Adamczyk
