Radosław__Parol

motyw wyobraźni zielonej krainy współczucia dramatycznego powiewu serca wspomnienie w domyślniku pozostaje testament zakręcony pod-nietą dla fantastycznych nieporozumień spaceru nad hipnozą

obłędna refleksja pojednania myśli zamkniętej pod życiorysem spektakli celebrujących odwieczne przemijanie... nad skrawkiem porannego światła w jutrzence pozamykanych myśli i natchnień świętej z otoczenia dyskusji gdzie niewidzialny element pozostawia wiele do życzenia dla układanki z kazania puzzle

jeden to jest wiersz. ale dzięki...

i gdzie ta róża? świadcząca o rozumie. z motywu studni zanurzonych... serca złączonych ludzienków nie zdołasz zapomnieć próbując kroczyć ścieżkami miłości metafizycznej w porównaniu listu testamentalnego tej księgi hymnu nad pieśniami i stółą "głupca" - mimo obrazom wszystko... SALOMON dlaczego po każdym zrywie nastaje minuta ciszy? - po umarłych, która do późnej nocy trwa. A potem kryzys i na nowo odbudowując nowe gruzy pozamienianych rozterek rozpaczy z rozumiem miłością bezwładnych - śmierć.

Ja po­między te­goż dra­matu używa­nych gestów na ni­by w teat­rze przeinaczeń z życia te­raźniej­szości opływam nadzieją pow­szechne­go ska­zania wędrówką duszy za ho­ryzont niepo­rozu­mień wkle­jonych w przed­rośl niewidzial­ne­go pół-by­tu ma­teriału ska­zy mi­zer­nej dla niewy­god­nych pod-dźwig­nięć fa­natyz­mu zaf­ra­sowa­nego ideą czys­tości uta­litar­nej kon­tro­li umysłu nad duszą jed­nej li­tery która nie pot­ra­fi się op­rzeć TERRA

rządzi kontrwywiadem słowa dyktaturą własnego poglądu przekazuje treści poukrywane w nieporozumieniach przeinaczeń GENERAŁA przekazu niżej progu własnej świadomości pod przeinaczeniem słowa udającego znaczenie większe istnieje we wszechświecie mocnej ręki krwawiącego pióra z atramentu palcem wplecinych w przeswór myśli nad zagadką znaczenia tajemnic Róży trzeciej i rozumu człowieka będący jedynym uzurpatorem tego królestwa POEZJI

marność nad marnościami powiada .................................................................. idiota ................................................................. marność nad marnościami i szkoda (obłoków) szkoda samego Lota ................................................................. w jedną samą całkowitą całość składa swoje odbicie w źródlanej rozpaczy szuka cienia dla spoczynku i tego co niepotrafi-ł nigdy zobaczyć ------------------------------------------------- w Listach do Lotty oddał niewiele na czas mu przyszła powieść z rodzinnych stron i jak HEMINGŁEJ staną w kościele waląc jedną ręką (-w głowę-) d z w o n Nad skrawkiem pół-światła w tajemnicy leci bez wątpienia ORZEŁ - ulicą nad ulicą w pół-mroku nad skokiem obok obłoku słońcem zakryty ten prześwit z lepszego wchodzi w najlepszy. ----------------------------------------------------- brak ciągu dalszego Jednak ideał pozostał

gdzie i po której świata stronie powstaje przeinaczenie znaczeń literą gdzie zabarwiony tęczą krasnal nie dostrzega swojego małego skarbu na który łase dzieci w młodości spoglądają i ponownie: gdzie i po której stronie opowiadasz swoje zamyślenie gdzie nie bardzo widzieć zrozumienia dla współczesnego rozwoju cywilizacji czy motywów musi być aż siedem czy może "mówię Ci, aż siedemdziesiąt razy po siedem" albo czterdzieści dziewięć? do końca nie wiadomo jak można odpowiadać na własne pytania postawione mimo chodem dla lepszego efektu wyrazu I po "qve bouno" pisać o tym wiersze Ale jak pragnienie pęknięcia zadziera coraz większe kręgi to można sobie poszukać odpowiedzi nie zadając na nie wysiłku w pytaniu a i tak prawdziwa istota zagadki pozostanie jeszcze przez jakiś czas nierozstrzygnięta

@bazyl_prost rzeźbę z rzezią mówisz... chachacha

a w lustrze pada deszcz a w lustrze łezka jest przeglądasz się nie widzisz nic a w lustrze sobie gra cichutko piosnka łka i obijając mur a lustro sobie tkwi a w lustrze niemal nic nad lustrem stoi ktoś ten fioletowy gość! a z oczu ciekną łzy a w oczach ciągle Ty a w oczach niemal łez samiutki bez a w oczach niemal nic cieniutka pęka nić a nicią dłuto jest a dłutem bies. Ja wysiadam - na ostatniej stacji. bo, czy Ja Jestem - czy mnie nie ma... w to mogę uwierzyć. Patrząc w Lustro, nic nie widzę, poza dziwnym zbierze-m. Jestem chyba pajęczyną złapaną w nieszpory, no bo nie wiedziałem przecież, co znaczą te zmory! Lustro życia mego pękło pod ciężarem winy. Nigdzie szukać Jego kary i-kary z przewiny. A dziewczyna uzdrowiona Radością, przebaczy. No bo przecież miłość znaczy... więcej, niż nienawiść znaczy! Biegnąc lasem sulemitki, Pieśnią nad Pieśniami, połączeni w bezmiar świateł, zawsze tacy sami.

@Mariusz_Sukmanowski jak masz gościu pisać takie bzdury to lepiej nic nie pisz!!

c e n a hermetycznie pozamykane w jedno myśli biegnące z przesłania zakodowanego kradzieży poglądów przywłaszczają coraz to bardziej nowe granice chaosu dzień dobry państwu głos spikera dzień dobry nowemu państwu jeszcze bez granicy (prawdziwego błędu...)

nie myszek miki nie Ten Donald pluto pluto nie o bajki - nie o bajki. pluto mówię ludzie plują na wszystko co ich otacza a karuzela z madonnami nad wesołym miasteczkiem kręci się w koło obłędu wrzucona a nad Jerozolimą płaczące matki a nad matkami Ona Czarna Madonna w złotej koronie z Różą zwycięstwa przy skroni w dłoniach wzniesionych dziś do modlitwy niesie zwycięstwo Koronie pluto mówię ach pluto... pluralizm no Ludzie plują na wszystko

Miłości bez Ciebie cierpię niezmiernie płuca mi życia nie dają jutrzenka wygląda tak miernie i lilje nie dojżewają Miłości bez Ciebie me serce jest puste jak dzban S A L O M O N A miłości bez Ciebie Ja umrę i dusza wraz z sercem skona. ----------------------------------- *********************************** ----------------------------------- Łąko lesie żegnam was żegnam Cię moja ziemio czas bym odszedł w siną dal gdzie prochy przodków drzemią Żegnam Cię lesie mój kochany nie opuście muz wznoszących kielichy brzóz miotany-(ch) wskażcie życia prawą drogę wskażcie punkt tajemny aby wasz oddany sługa mógł opisać rzeczy świętych... święte!