Waldemar_Talar_Talar

nie sztuką zgubić młodość gdy do jesieni tylko krok zgubić wspomnienie gdy obok czarne drzwi nie sztuką iść prosto gdy nie ma zakrętów - być tylko sobą nie bać się lustra nie sztuką jest kochać gdy miłość obok umrzeć gdy trumna szeroko otwarta nie sztuką okłamywać bo prawda daleko coś sobie zaśpiewać gdy harfa gra nie sztuką zrobić sztuczkę gdy kapelusz ma dwa dna dogoń to co było skoro jest coś warte

gdy śmierć umrze nikt po niej nie będzie płakał otworzą się drzwi za którymi tylko uśmiech myśli oraz sny nie będą już tak bolały gdy śmierć umrze na jej mogile nie będzie bzu tylko czarny krzyż mówiący tu leży koniec krzywd

Witam - uśmiecham się - Pzdr. serdecznie.

porwane przez wir znikają bezpowrotnie jesienne barwy

pociągiem zdarzeń licho jedzie - mówi o nie dzisiaj jest mój dzień nie pomyślało jednak że to lipa - bo ten pociąg jedzie tam gdzie chce nie pomoże semafor ani byle mgła jego są tory więc sobie mknie tam gdzie rzeki drzew cienie gdzie wiatr miły wesoły sen pociąg zdarzeń to poezja wie o tym horyzont i świerszcz ale nie wie o tym licho które pcha się tam gdzie go nie chcą

@Rafael Marius - @Łukasz Jasiński - dziękuje -

@Łukasz Jasiński - dziękuje -

@Domysły Monika - @Rafael Marius - dzięki -

jest królową łez radości księżną miłych chwil baronową dnia i nocy jest czyś co nie nudzi mało tego dopowiem miła i lubiana drugiej takiej nie ma bo to unikat w przestrzeni co wy na to moi drodzy a może już wiecie co się ukryło ja wiem ale przyrzekłem że będę milczał jak grób

Witaj - miło że ciup lepsze - Pzdr.

@Marcin Tarnowski - dzięki - Witaj - dokładnie tak jak napisałeś - o czystej miłości - Pzdr.

więzienna cela nad łóżkiem skazanego wieczny kalendarz

nie kochaj pustym słowem ono nic nie znaczy miłość się go boi częstuje łzami nie kochaj byle jak niech to kochanie będzie bramą lepszego nie kochaj od tak sobie bez przekonania - rób to z ochotą tak by przetrwało burze wiatr smucenie by jeszcze dziś rzekło że to dzięki mu świat piękniejszy

wszędzie ją całowałem w końcu zabrakło miejsc więc rzuciłem się na jej cień - zwariowałem wszędzie ją dotykałem bywało że tu i tam niebiosom dziękowałem myśląc oszalałem wszędzie z nią byłem od morza do Tatr zawsze kochałem ach co to był za czas wszędzie wszędzie to mało powiedziane zrozumie to tylko tamta łąka i las

Witaj - miło że czytasz - dziękuje - Pzdr.

Witaj - dziękuje serdecznie za powyższy komentarz - to czyste zastanowienie a nie bełkot - miło że czytasz - Pzdr.uśmiechem. @Rafael Marius - dziękuje -

Witam - dokładnie tak jak w komentarzu - zbyt często giną niezauważalne - Pzdr.

bez chmurne niebo na plaży parasole słoneczny deszcz

boi się marzeń czy im podoła czy udźwignie ich spełnienie tak moi mili to nie żart - marzenia są jak wiatr bywają trudne dlatego przestał marzyć - żyje tym co tu i teraz nie ryzykuje

lubię uśmiechnięte chwile łzy szczęściem wywołane gdy w wierszu echo z wiatrem rozmawia głupią minę śmierci która ż życiem przegrywa widok krwi którą ktoś honorowo oddaje kochanków którzy księżyca się nie wstydzą radość dzieci wołających mamo lub tato lubię tych co znajdują czas dla starszych umieją mówić o miłości nie udawanym słowem ja na te lubienia nic nie poradzę - bo taki już jestem na ich tle zwariowany

Witaj - cieszy mnie twoje rozbawienie - Pzdr.

@Ajar41 - dziękuje -

Witam - być może - dziękuje Jacku za przeczytanie - Pzdr. @m13m1 - @Domysły Monika - @Poezja to życie - @Bożena Tatara - Paszko @Rafael Marius - @Ajar41 - wszystkim serdecznie dziękuje -

@Rafael Marius - dzięki -

proszę cię bardzo nie skracaj drogi na końcu której tli się światełko światełko za którym tylko umarli mają szanse ujrzeć lepszy świat