Waldemar_Talar_Talar

Witaj Jacku - dzięki za przeczytanie i komentarz wierszowy - Pzdr.

@Rafael Marius - @Michał Smółka - dziękuje -

Witam - pomarzyć można - Pzdr.

Witaj - wiersz boli - bać się przytulić do ojca - smutne to - Pzdr.

Witam - fajny delikatny wiersz - Pzdr.zadowoleniem.

niebo powoli zbliża się do ziemi chce ją przytulić powiedzieć że jest dumne że trzyma za nią kciuki że lubi jej wiersze podziwia zachody zaćmienia oraz świerszcze lubi przyglądać jak dumnie rosną drzewa lubi gdy płacze bo w tych łzach prawdę widzi niebo jest ziemi bliskie czasem drzwi otwiera szanuje tych co ją kochają sercem

@Natuskaa - dziękuje serdecznie -

Witaj - jak zwykle u ciebie - nie dogodzisz - Pzdr. @Marcin Tarnowski - @violetta - dziękuje -

Witam - miło że urocze - Pzdr. @Marcin Tarnowski - @Deonix_ - @iwonaroma - dziękuje -

Witaj - całe szczęście to był tylko sen - ponoć tak jest w niebie czyli idealnie - Pzdr.

nauczyć się rozmawiać o tym co było jest będzie nie chować za parawan strachu i nieprawdy mój drogi miły czytelniku niby nic prostszego a jednak bardzo trudne czasem do spełnienia ponieważ wydaje się nam że lepiej się wycofać nie wdawać w trudne zamieść je pod dywan

@Rafael Marius - dziękuje -

@Rafael Marius - dzięki -

ciemna letnia noc mruga światełkiem życia przydrożna trawa

Obok samotnego drzewa na przydrożnym kamieniu samotność przysiadła Swoje myśli układa szuka sensu w tym co było co się uśmiecha i płacze Drzewo czując to wszystko miło zaszumiało a potem wyraźnie przemówiło Nie martw się bardzo proszę bo my czyli ja oraz kamień samotność rozumiemy Jest nam jak siostra pięknym dniem i nocą które cisza upiększa Więc nie martw się tylko przytul się do nas a będzie ci lepiej

Witaj -wiem że tobie trudno dogodzić - cały czas czekam na twój wiersz bym mógł się odnieść ze zrozumieniem do twoich komentarzy - Pzdr. @iwonaroma - @Domysły Monika - @Dominika Moon - dziękuje -

@Rafael Marius - dziękuje -

Witaj - będę się starał - dzięki - Pzdr.

dziś niestety nie jest mój dzień denerwuje mnie nawet własny cień chodzę i szukam sam nie wiem czego wisielczy humor mam mało tego zaczynam myśleć czy to ma sens ubrać spodnie czy ubrać dres jakby tego było za mało na żale mi się zebrało więc spojrzałem głęboko w lustro siebie zobaczyłem nie żadne bóstwo potem szybko za pióro chwyciłem i ten smutny wiersz spłodziłem wiersz o szybkim przemijaniu o głośnym w próżnie wołaniu próżnia która przeraża która mój smutek przetwarza lecz mimo to gdzieś daleko się tli iskierka która umili mi następne wiosenne dni

Witaj Alicjo - można i tak to widzieć jak w wierszu - Pzdr.serdecznie.

jabłoń przy drodze na asfalcie powidła motylowy raj

Witam - tajemniczo dziś u ciebie - Pzdr. serdecznie.

już nie ma słomianych dachów ani przewiewnych chat drzwi już tak nie skrzypią okiennice nie kryją snów już nie ma tamtych bajek gdzie dziewczę podglądał nów wiatr delikatniej liście kradł zakonnica to był boży cud już nie ma horyzontów gdzie uczciwe były łzy nie ma kładki zakochanych patrzących w oddalone mgły już nie ma to fakt - ale są wspomnienia ukryte w szkatułkach - wystarczy otworzyć je i dalej żyć

Witam - dokładnie tak jak napisałeś - musi być przykryty - dzięki za przeczytanie - Pzdr. uśmiechem.

@Andrzej P. Zajączkowski - dziękuje -