Wodzu_Wodzu

Płynie sobie rzeczka ze słów tworzy ścieki niby wartościowe tylko zwykłe śmieci

I może jeszcze nogi na lampę położysz?? . . . . . . . . . . . . . . A tak całkowicie poważnie-ładnie ujęty aspekt relacji człowiek-Bóg. Podoba mi się. Krótko, zwięźle i przemyślanie. I przepraszam za żart na górze-musiałem :)

nas uwolni-ładniej brzmiałby ostatni wers melodycznie.

Gdy Ci smutno, gdy Ci źle, weź se młotek, jebnij się!

Hitler miał poparcie papieża, a o Musolinim Pius mówił że "zesłały go niebiosa".

Ładne kazanie, jakby zainspirowane treścią od Juliana T, ale forma zupełnie odmienna. Lubie tego typu utwory. Czasami mam dość zbędnych środków. Czasami zwyczajnie trzeba kopnąć w tyłek. Pozdrawiam i obiecuję że będę czytał tego typu dzieła zawsze :)

Pozdrawiam astronautę! Widzę że wróciłeś z misji z Marsa na Ziemię. I nawet potrafiłeś zaskoczyć zakończeniem...

Czytałem dokładnie 10 razy-na dole jest licznik kto i ile razy czytał. Zauważ że komentarz ma charakter żartobliwy. Złośliwie to ja bym napisał dopiero... Dawaj następne dzieła, poczytamy.

tak, ładniej brzmi a sens jednak mój zachowany :) Dzięks.

Uczucie głodu nie z braku chleba Grenlandia i Antarktyda w strefie środkowych szerokości uprawne pola hodują chwasty plony niezebrane gniją zapomniane nikt już teraz nie chce tego co prosto powiedziane! krzywizny prostsze niż gładź na rzęsach prawda staje by płakać nad samą sobą w kącie kurzem przysypana...

Tak, ładnie wszystko pięknie, ale mam pytanie: kto tego nie wie??

Pani Mario, właśnie też myślałem o związku. Cóż, chyba coś w tym może być. Pozdrawiam!

Sztuczny miód- z założenie próba oszustwa. Niby smak słodki a jednak nie o taką słodycz nam chodziło. Wierszyk jest o relacjach między ludzkich. Paradoks polega na tym że ta słodycz dla nas samych nie jest słodka. Pszczoły przedstawiają ludzi pracowitych. Domyślny jest tu producent miodu sztucznego, którego produkt uległ zdemaskowaniu. Jego podróbka rzeczywistości uległa spleśnieniu-zwyczajnie ludzie ją odrzucili. Ostatnie cztery słowa widzę jako tandetną próbę na siłę wepchnięcia tego kiczu. Trzymanie się kurczowo pomimo porażki... A zawsze jeszcze można zapytać autorki co miała na myśli. Korzystajmy z człowieka dopóki żyje...

To leć w kosmos, pokaż ufolom co napisałeś. Oni Ci powiedzą czyś astronautą czy też poetą. Granica cieniutka jak grubość kondona. A jak pęka-bywa nieszczęście!

Tytuł jest bardzo wymowny. Wskazuje na pozorność tego co się nam wydaje. Zanim skrytykujemy, spróbujmy zrozumieć. Poezja nie zawsze jest czystą logiką. Czasami jest paradoksem który w sobie kryje ukryte dno. Niby każdy to wie, a jednak wciąż się łapiemy na tym, że zapominamy podstawy interpretacji dzieł. Dla mnie jest dzieło bardzo fajne i niebanalne metaforycznie.

Skąd się pomysły biorą w Twej głowie skąd masz na wszystko prostą odpowiedź? jak tak całymi dniami tworzyć żeby się stale nie powtórzyć gadać i gadać nie prostym banałem władać tak wielkim swym arsenałem morałów i prawdy tak doskonałej przez nas wszystkich kochanej!

Pośród krain optymizmu padła kropla pesymizmu precz mi stąd chuliganie Nikt nie pytał Cię o zdanie! Nie przyćmiłem mej radości Bom jest pełen wciąż miłości ktoś mnie kocha, a ja ją To jest właśnie życia trzon! To w miłości sens radości Morze lęku, zaufania życie w szczęściu do przetrwania Żegnaj smutku,już Cię nie ma, powiedziałem do widzenia! :D

Wrzucaj, a nie pytaj. Tu się działa

Dokładnie to chciałem zawrzeć swymi słowami! :) Dziękuję że Pani przetłumaczyła dla koleżanki mój komentarz.

A ja wyraźnie napisałem "podmiot liryczny". Nie oznacza to Ciebie, a oznacza to osobę w imieniu której piszesz. Pozdrawiam ! :)

Podmiot liryczny ofiarą własnej ciekawej głupoty.

"powrzucają bliźnich do worów". Zagubiony utwór "aktorzy świata". Przypomnę go kiedyś i wrzucę na górę. Paulino... Skąd w Tobie tyle tych krwawych wizji? Czuć że masz charakter łagodny i miły, ale krzyczy z Ciebie upchnięty na dno ból, pragnący w końcu ujrzeć światło...

Skromny-czyli prawdziwie wartościowy umysłowy ale jednak uczuciowy prosty i złożony za razem a pięknie się bawi wyrazem pora kończyć naszą zabawę do pracy wrócić nie po sławę lecz z potrzeby wnętrza dla drugiego wnętrza!

Panie Henryku nazwę Cię wielki To jest epos poezji na wieki nie tylko na dziś i na jutro a pisane nie łaso i chytro! Chwalić zwyczajnie co dobre pogonić gadanie niedobre to takie normalne zachowanie człowieka potraktować godnie! Nie wywyższać się nad wysokiego nie nadużywać swojego ego czerpać z większych od siebie tak podziękować światu za Ciebie.

jak Pan Bóg tworzysz na trwałe stworzysz pamiątki po swej myśli na zawsze podkreśli To co w sercu jest Twym podzielić się rozumem swym dla pociechy prostych ludzi Twój umysł się trudzi!