Stary_Kredens

@Magda1973 fajna ta krowa , szkoda że nią nie jestem Kredens pozdrawia

Romantycznie, romantycznie i słusznie, że dwie jaskółki , bo jedna jaskółka jeszcze nie czyni wiosny Pozdrawiam serdecznie Kredens

@aff jak na razie nie podrobione Pozdrawiam serdecznie Kredens @Rafael Marius ze mną też aż tak źle nie jest, ale to takie tam ogólne refleksje na czasie Pozdrawiam serdecznie Kredens

Kapitaly, waluty, lokaty, przeliczniki Są tacy co czują się w tym jak ryby w wodzie A ja ginę coraz bardziej staje się nikim W nowym świecie Właśnie! Przecież on jest ciągle nowy A czego ja się spodziewałam Że on będzie za mną dreptał Z troską spoglądał i pytał I jak tam nadążasz? Kochanie czy wszystko już ci weszło do głowy? Masz problem z mailem Nie wiesz jak się wyrazić by kogoś nie urazić Spytaj sztucznej inteligencji Ona ci podpowie W końcu ma z milion rozumów w swojej sztucznej głowie Podpowiedziała Wybrała wersję najlepszą A jeśli jeszcze coś nie tak poczekaj Na pewno ją ulepszą Cóż tam zwrócę się ku naturze Wiosna kwitnie pszczoły brzęczą Wszystko zaczyna się od nowa Zajrzę do ula Cóż to? cóż to na Boga! W ulu siedzi sztuczna pszczela królowa Okazała się być lepszą

Ostatnio musiałam wyciąć drzewo, rosło za blisko domu, mrówki miały swój armagedon no i ptaki zdziwione, ja jestem człowiekiem i źle mi z tym, ale musiałam Pozdrawiam kredens

No właśnie jak? Kredens pozdrawia

@Roma nie wiem jak odczytać to konserwowanie, pozytywnie, czy negatywnie, ale chyba negatywnie skoro psuje się Kredens pozdrawia

@marekg tylko? Nieuczesane myśli - fraza nazbyt znana, no i tyle Kredens pozdrawia

@BITTERSUITE tak ta myśl o stracie dzieciństwa kiedy zupełnie inaczej postrzegało się świat i nagle zdziwienie już jest inaczej, jestem inny, na końcu u Ciebie akceptacja, ale w sumie co nam pozostaje? Kredens pozdrawia

@Marek.zak1 pisząc ten wiersz miałam na myśli nawet szerszy kontekst, nas jako ludzi w ogólności, jako rodzaj , który powinien darzyć się miłością. Narody są pewna odrębnością, nawet nie wiem jak to się do końca tworzy i pewnie ewoluuje, ale każdy z nas jest też odrębnością , która żyje w społeczeństwie ciągle przez coś zagrożonym, a przecież stanowimy ten sam rodzaj. Chyba to do końca od nas nie zależy, jest powodowane przez różne mechanizmy w tym też właśnie przez kalkulacje co się bardziej opłaca. To skomplikowane. Kredens pozdrawia

@Jacek_Suchowicz dobra rymowanka brzmi optymistyczne Pozdrawiam serdecznie Kredens

Co mi zostanie z intymności myśli Czy choć jeden prawdziwy cień ? Ludzie przychodzą i odchodzą Tak jest też ze zdarzeniami Nie chcąc się stajemy Nie mamy ku temu woli Coś jest u zarania a jednak jest często ślepe i bezrozumne i to wcale nie w jednostkowym wymiarze i dokądś pędzi Jednak zawsze stanowię odrębność I czuję ją Czasem nazbyt boleśnie Nikomu nie mogę jej oddać Nikt nie może jej ode mnie wziąć Możemy jednak być razem I jesteśmy czasem nawet bardzo Czasem jednak bardzo osobno Kiedy zaczyna się kalkulacja odchodzi miłość i zrozumienie Co zwycięża? Byłoby pięknie żeby miłość Ale to chyba kalkulacja jest w cenie Natura, ot i wszystko Zawsze kalkuluje co jej się bardziej opłaca Jednak zostaje nadzieja Tylko na co?

@andrew słuszne spostrzeżenie Pozdrawiam kredens

Zgadzam się z panem Jackiem, ale ta jedna zapałka , to trochę jak się zastanowić może być zbyt mało . Złamie się zgaśnie i niczego nie spalisz. Zostawił pudełko zapałek , taki zestaw nie budzi skojarzeń podobnych do moich , które od razu mi się nasunęły. Poza tym dobry wiersz , taki męski Kredens pozdrawia

Przeszłam się razem z Tobą, czas mija i ludzie, a mury stoją, z czasem i one się rozsypią, ale to tylko taka dygresja, Ty zatrzymałas coś w kadrze , właściwie na zawsze Kredens pozdrawia

@Nata_Kruk a tak słusznie , poprawię Dzięki za czytanie i komentarz Pozdrawiam serdecznie Kredens

@Marcin Olszewski nie trzeba być wiedźmą, by to wiedzieć, ale czyta się dobrze Kredens pozdrawia

Powiało optymizmem, którego nigdy nie za wiele Pozdrawiam serdecznie Kredens

@andreas myślę,że w zamyśle nie miał to być wiersz polityczny związany z jakimś krajem, ale skoro tak to odczytać zamierzasz, to powiem, Twoje prawo Kredens pozdrawia

@violetta pewnie że tak Pozdrawiam serdecznie Kredens

Czasem człowiek się obudzi z rana i wszystko gra Czujesz to w kościach wyprężasz się Przeciągasz i jesteś gotowy by wstać Niby prosta sprawa wprost banalna A jednak dla wielu nieosiągalna Dla wielu jednak tak Przy których wielu chcesz się zatrzymać? Przy tych szczęśliwych którym wszystko gra Kraina farciarzy radosna kraina Ekscytująco w nocy różowo za dnia Dalekosiężne plany z poczuciem sprawczości Zakupy na chcenie a nie czy mnie stać Brać życie garściami i nigdy nie dość ci Bo niby dlaczego, co miałoby się stać ? A zakochani? Spójrz na pocałunki gesty spojrzenia Choćby nie miałoby być jutra Jakże cudowne jest ich teraz Otrzeć się o to jak o pyłek kwiatu Niech lekko muśnie ich wielki powiew nadziei To wystarczy by na nowo przyjrzeć się światu By powrócić do korzeni Po jakich jeszcze krążyć chcesz konstelacjach radości i wzruszeń Czy przy muzyce pięknej wśród serca poruszeń płynąć do lepszego jutra bo jutro zawsze lepsze być może A może jednak chcesz pochylić się nad tymi drugimi Którym żyje się gorzej? Nie, opowiadaj mi dalej o tych co na fali Bo wiesz o tych biednych to wiem aż za dobrze I ty chyba też

@Witalisa lubię po prostu prozę Conrada, to w jaki sposób pisze , czy ja wiem czy to ma takie znaczenie że wiele z jego powieści osnutych jest wokół morza, to dodaje pewnego smaku, ale w gruncie rzeczy pisze o ludzkim losie i w sumie mało optymistyczne są jego opowieści, no bo takie jest życie, to nie bajki albo romanse gdzie wszystko się dobrze kończy. Też je czasem dobrze poczytać. Jeśli chodzi o wodę to mieszkałam nad rzeką Brdą. Sama nauczyłam się pływać i to tyle. Pozdrawiam serdecznie Kredens

@Witalisa tak kocham Conrada, dziś trochę zapomnianego, wielka szkoda Pozdrawiam serdecznie również Kredens

Pięknie powiedziane i pewnie to zasługa tłumaczenia , kojarzy mi się wiersz że Smugą cienia Conrada Korzeniowskiego Kredens pozdrawia

@Kamil Polowczyk powiało grozą, przestróg nikt nie słucha, na tym to polega niestety . W wierszu szczególnie żal mi zwierzaków, kocham 🐕, sama posiadam, a on posiada mnie. Dobrze, że to tylko był sen, ale... Kredens pozdrawia