eliza2

bardzo mi się podoba to porównanie do kulki rtęci, bo rzeczywiście jest trudno uchwytna...a przez to niezależna...miłego:)

budzisz wspomnienia...chyba każdy, ma taki czy inny obraz rodzinnego domu, zakodowany pod powiekami...podoba mi się, miłego:)

bardzo melodyjny, sam się czyta...jestem zachwycona

pięknie Aniu.. "W potoku rzeczy i stokrotek tonę idiotycznie niedopowiedziana"...ta fraza bardzo mnie ujęła, pozdrawiam

wiersz ma wyraźny przekaz...rozterki każdego piszącego...czy słowo jest na tyle trwałe by zostawić po sobie ślad...ale nie na papierze, tylko w sercach innych ludzi...ja to tak odbieram,pozdrawiam

subtelnie, zmysłowo...świetny tekst

wiersz skojarzył mi się z lękiem przed zmianami, codzienność zapewnia poczucie bezpieczeństwa mimo że jest taka zwyczajna.....podoba się

ten wiersz jest naprawdę super, odnajduje w nim i własne przemyślenia, cieplutko

Bardzo mi się podoba, pozdrówka

pięknie opisane emocje..intensywność spotkania...chylę czoła

udało ci się stworzyć niezwykły klimat...no i ostatnie frazy bardzo poetyckie, pozdrawiam