eliza2

darmo liczymy na zrozumienie wymieniając spojrzenia, chociaż mój mąż po latach już trochę kapuje...he he, fajny tekst:)

bardzo ciekawie, mimo że oszczędnie, a może właśnie dlatego:)

Muszę więcej czasu poświecić na czytanie wierszy tutaj, bo byłabym przegapiła taką perełkę, Anno jestem zauroczona twoim psalmem, to moje klimaty:)

trzy ujęcia czerni, środkowa podoba mi się najbardziej:) pozdrawiam

urzekły mnie metafory, skąd ty je bierzesz??...bardzo mi się podoba:)

jak dla mnie, to piękna modlitwa, pozdrawiam Grażynko:)

znalazłam w twoim wierszu dużo obietnic, że jeszcze nie wszystko stracone...:)pozdrawiam

Dziękuję za takie zdanie:) pozdrawiam serdecznie Mnie też się podoba... samemu to można i po północy odliczać...:)pozdrawiam

Aniu, przepiękny tryptyk, dobrze że dałaś w całości, przecież jest wiązany życiem, jak porami dnia i nocy, chciałabym tak umieć pisać, pozdrawiam:)

do takiej postawy trzeba dojrzeć, zwykle targają nami lęki i obawy...bardzo wymownie Grażynko, pozdrawiam:)

będziemy ci chyba wszyscy po kolei przyznawać rację...dobra puenta, pozdrawiam

moi przedmówcy powiedzieli już sporo na temat wiersza, rzeczywiście jest taki nierealny, ale to właśnie podoba mi się najbardziej:) pozdrawiam

czyli wrócić do czasów niespełnionych pragnień, nawet tych dziecięcych, dobry pomysł...podoba się:)

bardzo fajnie i rytmicznie, podoba się:)

bardzo ładny:)z przyjemnością czytam twoje wiersze

świetny, ileż tu moich przemyśleń...

chyba go już czytałam, bardzo mi się podoba,przejmujący w swej wymowie:)

bardzo dobrze napisane, a przecież trudny, bolesny temat, podobasie:)

dobrze mieć takie miejsce, choćby nierealne...bardzo ładnie,subtelnie:)pozdrawiam

bardzo mi się podoba ten wiersz i ukryte w nim przemyślenia:)pozdrawiam

też pamiętam ten wiersz, a to znaczy, że utkwił mi w pamięci, świetnie Grażynko:)

a mnie się podoba, jest w tej miniaturce jakaś tajemnicza zapowiedź...pozdrawiam

Aniu pisałam ci już na warsztacie, jak bardzo podoba mi się twój wiersz, dżungla niepewności jest mi znana, może dlatego czytam twój wiersz i czytam odnajdując własne myśli..) pozdrawiam

smutny, prawdziwy...eh!..samo życie...cieplutko:)

mnie inwersje nie przeszkadzają, znalazłam tu wiele własnych przemyśleń, świetny!