Zjajami_Baba

paralela - cieszę się że zrozumiała lubię slogany - są wyzwaniem pozdrawiam!

bardzo dziękuję:) prawdą jest zaiste, że nie nadaję się na długie dystanse:)

Ha! widzę, że wiersz jest rozumiany dowolnie to zawsze ciekawe doświadczenie dla mnie intencją było przekleństwo cisnące się na usta wobec pana bezpośrednio winnego jednak a tu proszę ;)

grunt to za długo nie siedzieć jednak przed komputerem moża niestety stać się dysortografikiem :D wiersze piszesz od razu na kompie czy najpierw tradycyjnie gęsim piórem? pzdr! :)

koszulą starannie wytarłam krocze z obaw rzuciłam na pożarcie pieskom salonowym teściowej ...

pierwsza strofa bardzo się podoba:) lubię takie hiperrealistyczne momenty w poezji :)

mnie sie tym razem nie podoba jako wiersz zwłaszcza że brak puenty choć rozumiem że emocja duża i w ogóle coś jest jednak w tym skaleczeniu jak przy krojeniu chleba - to jednak nie obroni całości ja bym poszła może w minimalizm tutaj okroiła o te dramatyczne momenty rzucania się na szyję nie wiem może przemawia przeze mnie feministyczna siostrzana przekora trochę :) pzdr z uśmiechem:)

ale fajnie:) choć to smutne owo odosobnienie nigdy nie pomyślałabym, że mój pan marzy o piersiach obierając pomarańczkę:) kiedyś w ramach akcji "Fajnie jest mieć piersi. Zawsze" z cyklu Różowa Wstążka - profilaktyka raka piersi - widziałm taki billboard z dziewczynkami ok. 5 r.ż., poprzebieranymi w damskie fatałaszki, obcasy i brokaty, każda miała koronkowy stanik a wnim właśnie pomarańczki:D no i mnie przeniosłeś, człowieku, w krainę Nie powiem gdzie ale pan mój będzie Ci wdzięczny:D

ładnie, ładnie, szczególnie pierwsza strofa podoba mi się "Na południe wychodzą twoje krawędzie, chciałbym uciec na południe(...)" bardzo udany zabieg z tym powtórzeniem :)

"karmić apetyt śmiałym falowaniem aparycji" - świetne:) lubię motyw gotowania z panem w tle:)

O emocje nietrudno, kiedy się słucha opowieści Uli; także, kiedy się słucha wersji sprawcy; pomoc jest skuteczna jednak tylko wtedy kiedy się te emocje zawiesi na wieszaku przed drzwiami - inaczej Ula juz nigdy nic nie powie. Swoją drogą, Ula, czytając o sobie, bywa wściekła - na mnie. Taki job:) Bardzo dziękuję za odwiedziny! :)

więc ją dostał czy też nie? :) "zdejmij w koncu stanik, bogini krzątania(...)" - świetne, lubię taki zaskakujący konkret nagły bardzo mi sie podoba całość :)

aaa... kropka oznacza wiersz, który skomentowałaś/łeś - tak mi się wydaje:) pozdrawiam!

dziekuję bardzo:)

uff... bardzo mi miło;)

bardzo dobre prawdziwe kobiece - krwiste :)

nie rozumiem pytania? :)

Temat jest znany mi zawodowo, pracuję m.in. w interwencji kryzysowej (przemoc domowa, molestowanie), trudno byłoby mi go nie poruszyć, stykam się z historiami dużo straszniejszymi niż ta "ulkowa". Reakcja kobiety przez Ciebie opisana, jest normalna - wynika z całego mechanizmu psychologicznego, który jest silny jak uzależnienie od alkoholu. Tyle, że powoduje u domniemanego obrońcy właśnie opadanie rąk. Gdyby nie to, nie miałabym pracy... Bardzo się cieszę, że wiersz dobry, starałam się nie ocenić żadnej strony, skupić się na fakcie ale nie wiem czy do końca się udało. Poza tym temat jest na tyle trudny, że może mimowolnie musiałam uciec w formę nie w treść. Pozdrawiam!

Przerysowany? Dlaczego? Ciekawam. Fajnie, że wiersz zastanawia. Pisząc go, miałam pod skórą tę emocję ale skupiłam się na formie, zależało mi na odwróceniu strof. Pozdrawiam! :)

bardzo dziękuję:)zwłaszcza za "niełzawe"")

baaardzo prawdziwe mam takich cudownych dziadków dopoki żyją - wierzę wciąż w ten świat... :)

O tak, zgadza się, absolutnie się zgadza. A wiersh podoba mi się, chociaż makabryczny i chociaż te kobieciny mnie jeszcze złoszczą. :-) nieustannie się zdumiewam tymi reakcjami - widać może ja już się znieczuliłam na Ulę... no a poza tym to naprawdę fajne, że wiersz potrafi wywołać emocję:) dzięki:)

super! lekko z jajem rytm dobrego bluesa:)

mam mieszane uczucia bo dobrze oddana emocja ale forma - nie wiem sama może rozdzielić troszkę wersy? pozdrawiam!

dla mnie świetne! pewien minimalizm - smakowity:)