Marek Konarski

To ważna dla mnie opinia, bo od czytelnika z "innej bajki" poetyckiej :) Dziękuję.

o, o, o właśnie. to miałam na myśli mówiąc "wykorzystywanie sytuacji". a może w ramach kontrastu przypomnijmy sobie efekty drugiej światowej i to, jak zaskakująco mało pisze się na ten temat, choć sprawa jest o wiele większa i mamy pełną wolność słowa. ale nie, polacy oczywiście wolą się babrać w rozdmuchanej politycznie katastrofie i dają się wmanipulowywać w akcje pod krzyżem, pod palikotem, w centrum chaosu. Przecież wiersz, to właśnie próba "przeniesienia" śmierci spod całodobowego, publicznego dzwonu Zygmunta, w sferę prywatności, zwyczajności, okrutnego banału, który dotyka każdego z nas...

Marku. Co to znaczy wiersz - błyskotka? Nie piszę wierszy pod czytelnika. Piszę dokładnie to co myślę. Wiersz, przynajmniej w tym przypadku ma swój przekaz - i nie jest tylko sztuką dla sztuki. Dla mnie błyskotka, to coś takiego co nie przedstawia żadnej wartości. Ma się tylko spodobać potencjalnemu odbiorcy. Moim zdaniem wiersz wychodzi poza retoryczność pytania. Peel ma swoje zdanie, zaznaczone w puencie, jednak nie narzuca go czytającemu. Tak ja to widzę. Ale jestem ciekawa jak Ty go odebrałeś. Pozdr. A Nie ma niczego złego w "tylko podobaniu", estetyka jest przecież konkretną wartością :) Wiersz mnie po prostu niczym nie zaskakuje, nie pobudza myśli, od początku jest już opowiedziany (przewidywalny). To trzy kroki w miejscu : - czy jest granica dla miłości - jeśli...to nie ma takich granic - noc zaczyna się jutro Puenta uwiarygadnia "jeśli" - to wszystko, i to było do przewidzenia. :)

czy jest granica dla miłości Wiersz -błyskotka, nie wychodzi poza retoryczność pytania.

Dla mnie, tylko środek :)

Ładna perspektywa, nie tyle oglądamy, co jesteśmy w środku :)

W założeniu miał to być wiersz nieco "rozgrzewający" :) Dziękuję.

pierwsza strofa jest absolutnie ekstra :] Pierwsza strofa to życie a dalej to już tylko takie poetyckie pieprzenie :) Dziękuję.

taki przywilej nastolatki, że się zawsze wtrąca, i zawsze buntuje :D trzeba wykorzystać, bo jak już będę duża, to będę musiała zacząć się kontrolować. pozdrawiam Wykorzystać nastolatkę ?! :)) Pani nastolatko, tak nie wolno, nie wypada, nie należy... Jednak zaczekam ;)

Dwa w jednym :) Zły wiersz do połowy, od połowy dobry...

Brzmi przekonująco :) Dziękuję.

przepraszam, że się wtrącam, ale naprawdę mnie coś rozbawiło: mała dziewczynka opuszczająca piaskownicę tupiąc nóżkami. bardzo przepraszam, że się wtrącam. Bardzo liczyłem na to, że się pani zjawi aby "cuś wtroncić" z olśniewającą inteligencją i rozczulającą błyskotliwością ;)

Przepraszam ale to pan nalegał na znalezienie "zależności między tytułem a utworem, formą a treścią ;) Forma jest brzydka i bałaganiarska, więc zgodnie z pańską sugestią (tytuł), jest naturalistycznym odbiciem "brudu i bałaganu" wewnątrz tekstu, naturalnym efektem "porządków". Skoro "konstrukcja nie jest przypadkowa", to na zasadzie luźnych skojarzeń, przeniosłem elementy treściowej brzydoty, na konstrukcję wiersza. Lepsze naciągane, "turpistyczne" wyjaśnienie, niż żadne :) Brzydota formy, jest tak "naturalistyczna", że mnie odpycha - bo ja, proszę pana, brzydoty nie znoszę :)

Przyjmuję do wiadomości, że zastosowana forma, ma jakieś naturalistyczne i turpistyczne uzasadnienie. Mogę więc tylko stwierdzić (to w końcu tylko jednostkowy głos), że mnie ona nie przekonuje - zamiast wzmacniać, uwiarygadniać tekst, rozprasza przy czytaniu. To trochę tak, jakby mi ktoś proponował oglądanie filmu o zimie, w wyziębionej sali :)

Ręce opadają... Ten wiersz, jest właśnie dlatego dobry, że niczego nie odpala, nie został wyciągnięty z arsenału duszącego nekro -kiczu... To wiersz wyciszony, intymny, skupiony na jednostkowym doznaniu i "codzienności" dramatu (zostało pranie...), po prostu ludzki... Nawet nie chcę sobie wyobrażać, za jakimi emocjami tęsknią i co chcą odpalać, niektórzy z komentatorów... Mi też ręce opadają jeśli ktoś twierdzi ,że katastrofa jest nekro-kiczem. Ten wiersz nie jest o jednostkowej śmierci jakiejś stewardessy, dotyczy konkretnego zdarzenia i nie zmienią tego faktu żadne spłyciarskie komentarze. Ja nie oceniam katastrof, tylko poezję - pan się gubi na poziomie pojęć podstawowych... To pogardliwe i aroganckie odniesienie do "jakiejś" stewardessy, jeszcze bardziej utwierdza mnie w wartości i potrzebie tego wiersza... Nie będę się z panem szamotał w tym miejscu, byłoby w tym coś niesmacznego... Może pan sobie dzielić ludzi na lepszych i gorszych, wybierać śmierci lepsze i gorsze, uprawiać ideologiczne geszefty - mnie to już nie interesuje. Żegnam.

Gdybym był bogaczem ja ba da ba da ba ja ba da ba du ... ;)

Ręce opadają... Ten wiersz, jest właśnie dlatego dobry, że niczego nie odpala, nie został wyciągnięty z arsenału duszącego nekro -kiczu... To wiersz wyciszony, intymny, skupiony na jednostkowym doznaniu i "codzienności" dramatu (zostało pranie...), po prostu ludzki... Nawet nie chcę sobie wyobrażać, za jakimi emocjami tęsknią i co chcą odpalać, niektórzy z komentatorów...

Zabawa, opowieść, rozmowa - to pojęcia, które mogą być jakoś spokrewnione ale jednak się różnią, przez co obraz jest nieco rozdygotany.

Tytuł jest zapewne schowany, za kawałkiem szkła pod kamieniem ale nie wiem czy należy go szukać - trzeba uszanować dziewczyńskie tajemnice :) Ładne.

Dużo niedobrych cech chaotycznego monologowania do słuchawki, bez pewności, że ktoś nas słucha.

Babel, moja jedyna wieżo, moja przewrócona na lewą stronę studnio To jest doskonałe. Wiersz konsekwentnie "zbablowany", co nie musi być jego atutem :)

Inna strona, inny target ;) Dziękuję.

Pisałam Ci już na "P" co myślę na temat wierchołka ;) Dobrze, że wiersz nie wywietrzał po drodze :) Dziękuję.

To chyba najlepszy tekst, jaki czytałem na ten temat... Dziękuję. :)

Wygląda na to, że wiedza gorsza od butelki :)