zak stanisława

ciekawy, ale nie lubi etakiej rozstrzelanej wersyfikacji- ale to tylko moje widzimiesie pozdrawiam ES

Nie mijają nas lata , tylko smukłe topole, wskazujące starcom drogę do domu. Przysięgam przy naszych miedzach, też je posadzimy stąd aż pod samą furtkę i nie zgubimy drogi do poduszki wracając z wielkiej włóczęgi ." bardzo to misie, nawet bardzo bardzo, pozdrawim ciepło

he he michaelu, ładnie to ująłeś- - wierszy kiepskich na ścianie- ale grafitti porządne lubię! pozdrawiam ciepło

co na te awanse stefanse?pomyśli?

niech mnie tu dzie wuszka na lemalkę nie napuszcza spuszczam bomby na twe klomby jakie bomby, miły panie ten niewypał?- fe, Stefanie tak zapuszczać się na łanie czy to ładnie?

i stanę się sie z tobą jej drugim śniadaniem to najbardziej misie, pozdrawiam imieninowo Stanisławie życząc zdrowia i pomyśl(ności)i unku

ty powiedziałeś, pozdraw. Es

Pati, no,no, jakoś nie chce mi sie wierzyć, w te miodki, naprawdę?nawet rymy nie przeszkadzają? - he he dzięki za miłe słowa smoku, mój anioł nauczył mnie bujac w obłokach i często spadam tłukąc się mocno pozdrawiam ,

cholerka Alicjo, twoje miały flanelowe nóżki, moje zaś- sztywny kręgosłup i oczy w słup, do bani ze smutkami ale topic ich juz nie będę!! he he pozdrawiam ciepło ES

pamiętasz Neferti moją piaskownicę i bezmyślnie porozrzucane zabawki tak bardzo nie lubiłaś gdy do niej wchodziłem budowałem odpowiedzialność z piasku dziś dla Ciebie kuję ją ze skały - to jest PIĘKNE smoku! pozdrawiam ciepło ES

odwrócony plecami do tablicy, pozdrawiam cię Sosnenko plusem ze szkonej ławy! Es

córka słońca- wiejska sielanka mówisz, że żyję na księżycu a jestem przecież córką ziemi zdeptana niczym dróżka dobrej energii w drzewa cieniu wszystkie sprawy wielkiego świata tu mało mnie jakoś obchodzą mamy już w końcu swoje lata rozstaje ze zmienną pogodą mówisz:- jesteś z innej planety odległej od ziemskich spraw wielu przyrosła czołem morenowo do jezior rynnowych, grążeli trendów nowomodnych unikam wszelkich gromadzeń pończosznianych wraz ze swoim aniołem stróżem bujam się między obłokami luzakiem na boso po trawie w przyjaźni z bocianem, gołębiem lub w objęciach kochanej lipy upozytywniam się dogłębnie wszystko inne tu nie na miejscu życie płynie starym korytem jak Wisła pradawnym Słowianom wtedy gdy nas nie było przy tym

Jacku, muszę ci się pochwalić że mam w domu szesnastaka- poroże , przepiękne!

mARTYNO,już czuję sie jak strauszka! to o mnie ten wiersz?

SZteffi, twój wiersz to balsam na moją znękaną duszę!zabieram go! na grillowe przyjęcie ogrodowo-imieninowe pozdrawiam ciepłoES

i tylko czasem wiatr rozwiewa słowa spisane jako zadośćuczynienie- to super. pozdrawiam ciepło Es

jestem córką leśnika, ale nigdy coś tak pięknego związanego z jeleniami nie przyszłoby mi do głowy, czuję ten wiersz i słyszę ryk jeleni,( nie tylko- he he ) pozdrawiam ciepło ES

podzielam opinie kolegów, podobisiem pozdrawiam ciepło

deszcz pomaga? na frustrację? na stres? a wiersz ma w sobie COS, naj.. "drabiny z kości kruszeją pokonane osteoporozą...' pozdrawiam misiem ES

Adasiu, do ziemi zawsze bez zażenowania,wyciąga wszystkie złe emocje i prądy, ale musi być nagrzana, he he pozdrawiam ciepło ES

weroniko, bardzo podoba mi się od słów - człowiek człowiekowi...poczatek jakby nie dopracowany pozdrawiam ciepło ES

tad. wiersz rzeczywiście słabiutki, ale rozumiem ze tęsknisz za zieloną trawą , za zapachem łąk pozdrawiam ciepło

....ktory postawił kropkę", i to też jest- jak cały wiersz- wzruszające, pozdrawiam ciepło

białe niezapominajki rosną w cienistym lesie, nawet widziałam, jakby co,mimo iż lubimy niebieskie wieloznaczności- ciekawa miniaturka. pozdrawiam ciepło ES

nowa odnowa lecz stara dupa miała być Trzecia a ostała kupa