violetta

wystarczy.

właśnie, to proszę się tak nie zachowywać.

bo to trochę chamskie.

wariaci;)

boję się pierwszego śniegu gdy zawisa w powietrzu cichnę przyglądam płatkom jak przed nimi uskoczyć zakwitłe krokusy kładę na policzkach odrysowujesz zielone żyłki w piąstki zaciśnięte ręce w bieli powoli bledną

nie wiedziałam zwisający kwiat o skrzydlatej lekkości piękny z rękami przytulonymi do kolan nie znalazł lepszego miejsca odchylam się daleko w tył mój cień i ja wokół wszystko przezroczyste rozpieszczam przez okno przez resztę dnia należysz do mnie

twoje palce dotykają delikatnie i z uwagą ostrożność w ruchach skupienie wtulam się mocno w każdy puszek płatek zwinięty do tej pory w pąk rozwija się jakby poruszał śnieg spoglądasz ukradkiem w skromnie półotwarte skrzydła oczy radosne

uśmiechasz się złocone ciepło wokół oczu mrużę lekko odchylona pachnę muśnięciem bliżej ramiączka zakrywam biały ślad śnieg nietknięty z rękami nad głową jakbym przywiązała do źdźbeł leżę na tobie jak trawa szum tonie gdy pieścisz

całujesz unoszę się słoneczną mgłą chłód pode mną pochylone trawy wsuwasz rękę między już wilgotne źdźbła z czułością bezradnie brzmiący o ton głębiej jak deszcz zaciskam powieki niech zakwitną magnolie

zaczyna się od bajki kiedy pada pierwszy śnieg dotykasz tego czego byś nie znał hortensja nie wyglada jak prawdziwa a jednak jest płatki w kształcie serca jesteś taki ciepły na rzęsach na ustach obudzisz się obok mnie w tym poranku inny poranek

wszystko już odeszło w zapomnienie dookoła i we mnie rozbrzmiewa tylko wiosna jakbym spała w łóżku ubrana na spacer błyszczące twoje oczy koloru jaki czasem spotyka się w grotach zmieszane z zapachem mokrej od rosy ziemi i trawy zastanawianie w słońcu lepsze w którym zakocham jednym słowem chcę stać się łabędziem

chcę się podobać żebyś mnie objął kołyszę przy każdym muśnięciu głaszczę twoje usta ciepłe jak drobne różane pąki wplecione w moje źrenice policzek na piersiach koronkową łąką otulonych czekam na ranek

mam do kogo być podobna w spódnicy w gwiazdki przekradam się bezwiednie spacery służą na powietrzu nabieram kolorów i serce widać przez skórę moja dłoń w twojej podoba się jednak w aksamitnym śniegu gdyby spadł liść z ostatniego drzewa usłyszałabym

czas wypieścił twoje palce, pozostawiając ciepło i głos, co rozpływa się w powietrzu. obejmuję z tęsknotą, bo jesteś częścią. nocą zamieniony w cień powracasz z błękitem nieba nasze myśli przyciąga zapach, zapatrzeni chłoniemy słowa. gdy odchodzisz, pozostają splecione gałązki jaśminu

W tańcu maluje się tęsknota, czasem noc w jednolitą czerń; przymykam powieki, twoje dłonie są promieniem, delikatnym powiewem na mojej skórze. Lekko kołyszą się krople, zsuwając w dół pomiędzy drgania, cichą rozmowę palców. W bieli wstaje poranek.

dziękuję

cichym szelestem zapowiedział cię śnieg gdy do okna przylgnął zapomniany płatek powracasz po długiej podróży aby stopić się na niecierpliwej skórze przesiąknij moim zapachem abym z pąków ujrzała pierwsze listki

Kocham zmysłowo, twoje radosne oczy krążą wokół niczym słońce. To nasz czas: spotkania, rozmowy i żart - wszystko notuję. Wyobrażam sobie zapach bzów i rozgwiazdę. Zabłądziłam w śniegu, żeby rozpuścił rajstopy, buty, całą, płynę z wodą - dokądkolwiek.

Tekst jest po korekcie:)))

zło jest be:-)

cieszę się ogromnie:-)

obejmujesz a ja mruczę kot na kolanach bliżej serca gdzie jest ziemia gdzie niebo jak obłoki zamieniliśmy się miejscami

Obejmij mnie, śmiech tak podnieca, że nie potrafię doczekać wieczoru. Wszystko otwiera się na ciepło, miodowa brama. Twoje pocałunki za obietnicę. Jem śnieg. Prawie marznę. Przy ścianie drzemią krokusy ze zwiniętymi płatkami. Czuję natężenie kolorów.

Szalejesz przez aksamitną skórę, kochasz mnie ubraną w mgłę. Rozpuszczam się. Kropla spływa w kącikach ust. Zlizujesz, dopóki nie zniknie. ogień i śnieżynka, jak dobrze, jak delikatnie Dajesz miłość, o której marzę. Słucham w milczeniu. Kiedy się poślizgnę, niby przypadkiem złapiesz za rękę. Wysysam pozostawioną malinkę.

pieścisz jakbyś malował kwiat który wnosisz do domu dopóki wiatr nie ustanie uśmiecham się do ciebie ponad wszystko ciepło uderza w policzek kiedy moje biło ratowałeś teraz koralami wędrujemy ukwiecić łąkę