violetta

cudownie :)

dziękuję :)

pieszczotliwym dotykiem splątani w swoich objęciach tulimy się bez końca z bledniejącej mgiełki w wyzwanie błękitu chłodem schodzisz przez moją szyję pod bluzkę w głąb rękawów i wracasz wzdłuż ramion do palców kiedy razem najlepiej

podobasz mi się z charakteru ;0

masz dużo serca, aż za dużo:) ja bym nawet tego nie dała:) pewnie, tacy ludzie powinni być umieszczani w domach dla obłąkanych, żeby się ktoś o nich troszczył i odwiedzała ich rodzina. takich osób nie wprowadza się do domu, mogą mieć jakąś zakaźną, bakteryjną chorobę.

wigilie się je przy stole. człowiek chory, to co może mieć w głowie. nikt się o niego nie troszczy, a sam nie wie, że ma się troszczyć i się tuła. przy najmniej tak to wygląda.

pierogi na nic się nie zdały :)

Ciekawe.

to jesteś bierny jakiś tam swoich przekonaniam, nie wiem, nie wnikam, nie obchodzi mnie to, ale tak można rozpoznać prawdziwego chrześcijanina, który nie mówi śmiało o Bogu, nie nosi w sobie tego świadectwa, że go kocha.

ja akurat nie gotuję mięsa:)

to jest Twoje niedopatrzenie, pewnie, że jest jakiś prezent od Boga, ale czy Bóg wszystkim daje prezenty?:)

czy chcesz czy nie chcesz, musisz tak powiedział Jezus do Nikodema, że kto się nie narodzi na nowo nie może obejrzeć tych bożych rzeczy :)

jak widać jest dużo pracy, bez obojętności, bez skazy kościół stanie się wtedy piękny do poznania baranka.

fajny wiersz, tak koi myśli.

tylko nie mów, że jesteś zajęty?

czemu nie :)

Kusi Cię:(

o tam u Piotrusia słychać?

nie wiem czy przystojniak by skorzystał, nie jestem najlepszą kucharką, spaliły mi się warzywa, co za piekarnik, trochę wybrałam, ale mango i napój z pomarańczą z różą był ok.

zapraszam do siebie na miłą przekąskę.

jutro spędzam czas na trawce.

tak, zgadza się. na południu jest pięknie.

są jeszcze uratowani ludzie.

każdy człowiek jest zmianą:)

jego uśmiech jest potrzebny jak widać :) ja mam swój :)