mikołaj chrobochek

i już godzina goni godzinę, wiosna nadpływa,ja z nią popłynę. w zieleń i błękit,czerwień i złoto, w srebro, purpurę zawsze z ochotą!, już przebiśniegi oczka puszczają, a nad domostwem ptaki latają, śpiewnie, wylewnie cicho ćwierkają, że od tej wiosny wiadomosć mają. zbliża się wiosna, śniegi wynocha! a niech nam tylko zasypie po trocha! wynoś się zima,poszła w buraki, ty jeszcze nie wiesz jaki ja, jaki!

przebija to białe, no jak tam mu było? a!śnieg rzecz jasna! prawie bym zapomniał. co przebija? trawa zielona. udajmy że tego białego,a jak tam mu było? nie było. papa zima

taka do porusania? to fajna!

nadgnitych? :( :( :( słabiutko

sweterek różowy i szminka w tej samej głupocie dwie góry na klatce w tych górach była ręka z gumową rękawiczką w gumowy rozumek napchana Pani i Naj viva jeszcze a na resztę nie ma miejsca -kto ci ten biust robił? -sam pan Bóg. ha,jak ten kawał o blondynce pasemka płytkości

noe noe noe, tylko ty, ocierasz łzy! wróć, wróć,wróć, smuć smuć smuć, swymi wierszami! ach noe co będzie z nami!

wiersz do gestykulacji to nie.... chyba raczej chodzi o odpowiednią modelacje głosu, masz raczej nastrój oddać saamym głosem. takie fane to np. ocalic od zapomnienia gałczyńskiego. a jak chcesz orginalnie to 13 księge

z ochotą w wizję,na krańce świata, bliżej to z głowy niż z domu swego, wyjść, nie pytając wcale dlaczego, zabrać ze sobą siostrę lub brata. na ścieżki jażni,odpalaj fiata, mały on,czerwony,z klocków lego, trąbi wesoło,nie zaznał złego, jedź fiatem prędko,bo będzie strata! w myśl rozognioną,jak szosa latem, po długim marzeniu,jak serpntyna! w cuda swej głowy czerwonym fiatem! niechaj ta podróż już się zaczyna, zaśnij możony cudownym światem! niech się koszula wstęgą zapina!

kizi fizi

na kaukazkich smyczach szedł głową do góry głowonóg o płatach sępich obgwieżdżając mury zastanowił się chwilę nad swoim nieistnieniem i nieistniał nadal potakując sobie skinieniem ospałym wzrokiem ogarniał wadliwość swej postury

taki układ rymów w sonecie znajdziesz na przyklad w stepach akermańskich mickiewicza więć chyba jest dopuszczalny abba abba aba bab pozdro

moja (na konkurs) jest, była i będzie, we mnie i w moim ,,wszędzie,, miłość jak miłóść tak sobie poprostu, bo nie ma dziś na to dobrego słowa, kocham bo kocham tak prosto z mostu, że boli mnie czasem od tego głowa, ból nie przechodzi, po stokroć się słodzi, gorzka herbata łyżką mieszana, i pijesz bo przecież dobrze smakuje, ta miłość trzy razy z patosu obrana, i choć obrana, to wciąż zaskakuje.

a ja tam przypadkiem natrafiłem jak czegoś w googlach szukałem. wtedy pomyślalem,czemu nie?

w każdym wersie jest 7 sylabek i proszę mi nie wmawiać że nie!

taki w sumie kizi fizi, proszę to potraktować jako kolejna próba. pozdro:) bk!hehe

świetne tyle mam do powiedzenia

zasępiłem się w słowie, choć z radością wychodzę, po językowej drodze, nie dziś mi to w głowie. zaplątałem się w mowie, język skarcił mnie srodze, że sylabiczkom słodzę, dzisiaj każdy mi powie, siedem sylab w sonecie, na co komu sonety? w końcu grać to na flecie, siedmiodziurkowe flety? rany,bzdet to na bzdecie! krzyczcie no teraz ,,rety!,,

dzięki za komenty p.s. ja nic w tym nie zmienie pozdro

bardzo bardzo! pozdro

chłód doprawdy,jak powoli zabija, gdy tak oczy zawieszasz w pogardzie. miło tak patrzeć kiedy z bólu się zwijam, obojętny jeszcze bardziej i bardziej? chłód doprawdy,jeszcze wolniej zabija, gdy tak oczy odwracasz w pogardzie. milej nie patrzeć,kiedy z bólu się zwijam, obojętny jeszcze bardziej i bardziej? chłód doprawdy, niechaj szybko zabije, gdy przechodzisz obok w pogardzie. czy mi ktoś żal z serca wypije, kiedy czekam wciąż bardziej i bardziej?

nie nie nie

aj nie specjalnie. ta woda to tak na co ma napełnić? nie

litania. nie podoba mi się. ppozdro:)

a ja też bym chciał ale nie mogę. kurde meli piżą! do gdańska ewentualnie, noe też musi tam być.

zmysły to wyostrza mycie uszu i okulary. a jak przestaniecie jarać to może wam nawet zmysł smaku wróci. mało to ciekawe. tyle do autora.