Anna_Para

Stanisławie, bardzo mi bardzo. Dzięki. O! no to piszczę;))))) Para:)

I znów mogę tylko pochwalić, Wiktorio. Nie uzasadniam odpowiedzi. Wiesz, dlaczego:) Para:)

Taro: bardzo Ci dziękuję. No, jeszcze czasem ściśnie, zaciśnie, i jest, jak widać. Cieplutko, Para:)

Innocenty: Witaj w moich wierszach. pozdrawiam, dziękuję, Para:)

Stempelku, bardzo mi bardzo. Cieplutko, Para:)

Agnieszko, dziękuję pięknie. Tak, ten tekst się wykrzyczał ze mnie właściwie sam. "Noszę w sobie tę tęsknotę", jak ciężkie złote jajo. Czasem się samo rodzi. Dzięki. Cieplutko, Para:)

teraz będę słuchać, jak przesuwają się nade mną cudze maranty, róże, frezje, studnie, księżyce, staccata, wyliczane jednym tchem niepokoje i nasiona żalu. upinam w jeden bukiet życzenia: Niech wam Bóg błogosławi, i kładę dłonie na waszych głowach, moich ustach, uszach. ja, kobieta czworga imion, ciążę nad powagą szeptanych na czerwono sukien. czerwony kubek na czarną kawę naciągnął do ulubionej pełni. patrz: wisi nade mną srebrem całość. huśtawka horyzontu przyprawia mnie o torsje. zwracam każdym napisanym ptakiem, burzą z galopu, cięciwą napiętych nerwów, zerwanych niezręczyn, postrzępionych koronek i korzeni. wrastam w bezpowroty. wdzieram się milczącym przyzwoleniem w czerń, czerwień, srebro, zieleń, słoneczne okulary. i co tam sobie jeszcze chcesz. 7.03.2012.

Jacku: Nie wiem, czy mam ochotę "popsuć" wiersz dla parnasistowskiej pedanterii, linijki - bezwzględnej miary. Zawsze się wściekam, kiedy zarzuca mi się brak poczucia rytmu. Wiem, że "rytm" jest. Nie jest idealny, bo czasem średniówka wędruje w tę czy w tamtą stronę, wiem, że nie powinna wdzierać się w środek wyrazu. Jest (dla Ciebie tak, i tak już zostanie;) Dziękuję Ci za czas i trud. Cieplutko, Para:) w połowie dnia, co marł jak ja, 4/4 gdzieś na ostępach pstrego bzika, 5/4 spotkał się cień ze światłem dnia. 4/4 kulawi razem, niech to licho. 5/4 masz mnie na czar przeburych dni, 4/4 rzekł cień do mgielnej jasnej wody. 5/4 wiem dobrze, co się w tobie mgli, 4/4 choć ja tak stary, ty tak młoda. 5/4 stworzyli nagły światło-cień. 5/3 (4/4) spletli myśl z dwojga burych znamion. 5/4 aż zatroskany jasno dzień 5/3 (4/4) wytrysnął mlekiem z pary ramion. 5/4 napełnił skopek sutych fraz, 5/3 (4/4) tak się przydarza po wyciszy. 5/4 ty masz mnie we mnie, moja twarz 5/3 (4/4) kąpie się w tobie, gdy nie słyszysz. 5/4

Dyźku, jakże mi pięknie składasz komentarz! Dzięki cieplutkie, Para:)

Bazylu, tak. Nawet podwójna kradzież;) Dzięki piękne, Para:)

Jacku, dzięki piękne: Teraz wiem, o czym piszesz. Napracowałeś się, więc wdzięcznie, wdzięcznie się uśmiecham. Przysiądę w wolnej chwili nad tekstem. Na razie - niech się tak podoba, jak jest. Cieplutko, Para:)

Babo Izbo, bardzo mi bardzo. Przepraszam, że przeoczyłam Twój komentarz:) Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Jacek - placek na oleju, mama krzyczy... ;))))))))))))))))) Albo pokaż, gdzie jest nierówno, albo Ci ułożę jeszcze głupszy wierszyk! Cieplutko, Para:)

Cezarku, dziękuję pięknie, pozdrawiam cieplutko, Para:)

A według mnie to gorzki wiersz. Wcale nie ma w nim wiosennej radości: ptaki radzą sobie bez pomocy, wszelka natura radzi sobie bez peela, "a poza tym jeszcze cisza". A to: "poza tym" jest najważniejsze. I niepewne, jak zmiana obsady w "Jeziorze łabędzim". Cieplutko, z podobasiem, Para:)

Dobry tekst. Sprawny, mądry, czegóż chcieć więcej? Mamy literówkę i braki przecinków, chociaż jednegoooo, proszę! :))))))))) we wspólnotę myśli - jest mysli ktoś powie - ot, miłość Cieplutko plusikuję, Para:)

Jacku, no tak, przecież ja nie chodzę w kusych spódniczkach :))))))))))) Jest dużo lepiej. Jeszcze posłużyłabym się metonimią w wersie: choć patrzą bystre oczy - choć patrzy bystre oko Buziaki, złośniku! Para:)

Mateuszku: Bóg - jednak napisałabym wielką literą, i "się" z klauzuli ostatniego wersu schowałabym przed "zdarzy". Uzupełniłabym przecinki, bo wiesz: albo...albo:) Cóż: Miałam to szczęście, że spotkałam się poezją Rimbauda jeszcze w liceum, miałam dobre polonistki. Ale też słuchałam, co śpiewają idole mojej epoki: śpiewający poeci, a wśród nich Jonasz Kofta, który śpiewał: "Rimbaud, Aniele Stróżu mój", a Miłosz? Tak, mnie także zaskoczył. I długo nastawiona byłam, jak do jeża, aż przeczytałam jego "Walc". I już pokochałam, i już mu uwierzyłam. Ostatnia strofa jest przepiękna, mądra, refleksyjna - przynosi nadzieję. Cieplutko, plusikuję, Para:) Ps. I jeszcze prezent: www.youtube.com/watch?v=RDcVG9BOtdU

No i właśnie odzywają się nożyce:) Nie płynie, Jacku: u schyłku dnia coś szło nie tak zburzyło ludziom spokój nie wiedział nikt co to za fakt choć patrzą bystre oczy dziś z rana śnieg w obejściu legł a mrozik ściął kałuże ciepło jest w dzień a co z pech po błocie brodzą ludzie zima chcąc trwać w zanadrzu ma arsenał różnych chwytów śnieżyca dmie lub tłucze grad i kałuż jest bez liku śnieg ginie w mig bo słońce lśni termometr wszedł na plusa jeszcze na jezdniach breja tkwi a w parku jakaś kusa - co? gdzieś przetrwał szewc narzeka fest - nie rozumiem... pretensje mając o to że w czasie zmian to już tak jest na pierwszym miejscu błoto nie rozumiem, co jest "kuse", breja? Poza tym - stosujesz inwersje i imiesłowy, co nie jest eleganckie. Podoba mi się za to podtekst polityczny. Jest subtelny i mądrutki. Pozdrawiam i cieplutko, Para:) Ps. Poprawiłabym troszkę, żeby było dobrze. Dzięki, że piszesz o inspiracji formą moich wierszy.

No, czytam, że niby "to nic", a bardzo rozumiem, że boli. Troszkę mi brakuje metafory, choć jest jeden z moich ukochanych symboli: studnia. Jeszcze nie plusikuję, ale pozdrawiam Autorkę. Para:)

A co powiesz na zmiany? Jest lepiej niż w Warsztacie? Cieplutko, Para:)

Efemerydko, dziękuję pięknie, cieplutko, Para:)

Stempelku, bardzo mi miło. Pozdrawiam, Para:)

Anno Rebajn, dziękuję, wdzięcznie się uśmiecham, pozdrawiam, Para:)

Kryś: Dzięki. Nie wiedziałam:) Para:)