Anna_Para

Urzekające i czułe wyznanie! Pozdrawiam i ...zazdroszczę tej Pani:)

Dziękuję, Antonino, pozdrawiam serdecznie! Parapoetka:)

A ja ogarniam "wilka pożerającego słońce"! I bardzooo mi się podoba stopa w ustach! I wiem, że mnie zaraz stąd pogonią zasiedzialcy, i wiem, że nie mogę zagłosować, bom niegodna! Nie porównuje się wierszy z poprzednimi! Ten się ocenia! A ten- jest suuuper! Pozdrawia i przeprasza za włam, Para.

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

To jest dobre, Amidalo! Liryczne, skondensowane, obraz z niepamięci. Podoba mi się.

Marto! Bez "to" i będzie świetnie! Pozdrawiam za ironię! Para, i znikam!

Dzięki, wszystkim! Pozdrawiam, i nie życzę podobnych doznań! Chociaż...? Ja wiem? Magdaleno, Michale, martop, dziękuję! Polecam się!

Świetna satyra. Leciutko, wesolutko, a sprawa- ważna! Pozdrawiam i także poprawiłabym na "pragnąc". Pozdrawiam.

:) To mogą być "kapki".

Jak zwykle u Pani bardzo dobry i mądry wiersz. Właśnie siedzę w pustym domu i rozumiem samotność...do kości. Poprawiłabym "kapki" na "krople". A może nie mam racji??? Pozdrawiam.

Wieczorami się upijam Czarnym winem Twoich oczu We dnie za to Słono płacę Gorzko ginę Słodko płynę A nocą...

Na początek, Patryku, proponuję "podrasować" gramatycznie: nie "biegnąć" a "biec". O wiele lepiej stylistycznie! Prawda? Pozdrawiam

Był sobie król, był sobie paź. Mój Boże, jak to dawno było. Przeminął czas, przepłynął w nas. Dzieciństwo dawno się skończyło. Z bajki zostały tylko sny, Popiół i groch do oddzielenia, Tablice, książki i te dni Do podzielenia, pomnożenia. Ludzi podzielić na kochanych I tych, których nie nienawidzę. Pomnożyć dobra nazbierane, Zapomnieć to, czego się wstydzę. Z bajki zostały tylko sny, Popiół i groch do oddzielenia. W popiele czysty diament lśni. Dzięki Ci, Boże, za złudzenia.

Ale tu u Was fajniutko! Pozdrawiam oboje!

Łaaadne! Podoba się. Wcale nie dorastaj, po co Ci to? Cudne są te "zachętki" i inne walory! Pozdrawiam i w kółko i w poprzek i wzdłuż i wszerz! Było mi tu bardzo miło. A jaką polemikę rozpętałaś! :)

Baaardzo dobrze napisane! Uwielbiam, gdy w poezji prócz uczuć, nastojów i refleksji jest jeszcze talent "słyszenia" muzyki wyrazów, zdań, dobra kompozycja całości. A tu jest! Baaardzo! Pozdrawiam.PS (Należy zabrać kilka przecinków- koniecznie! Po "rozpocząłeś", po "w stanie", dodać natomiast po "przez wieczność płynie, by...". W końcówkach wersów bez przerzutni- dałabym kropale. Ale...rób, jak chcesz!) :)

Jest to do poczyszczenia! Nie jest złe!!! Piękne wyznanie, jest uczucie i refleksja! Warsztatu ciągle się uczymy:) Pozdrawiam, parapoetka.

Dzie Wuszko! Dzięki za czytanie! Popróbuję coś tu uzgrabnić. Ale co, jak, po co? Nie mam pojęcia. Może powarsztatuj na tym tekście, a ja zobaczę:) Pozdrawiam.

Czwórka jest symboliczna, oczywiście! Dziękuję Michale za chwilę uwagi i pozytywną opinię. Pozdrawiam serdecznie.

Zgrabna autokreacja malarskiej osobowości! Pogratulować i ...pozazdrościć! Rozumiem, że tu "złoto usta" służy poetyce? Ja bym jednak dała " złotousta" lub "złote usta". by nie wprowadzać niejasności! Ale to pikuś! Pozdrawiam, ładnie. podoba się.

"dzielimy grzech na dwie części" - jest ekstra! Mam to samo! Chyba mi się podoba ta lapidarna forma konfesyjnej liryki skrótu! Pozdrawiam, paraniesennie. A omlet w środku nocy zabrzmiał...mhmmm, bardzo apetycznie. "Połówkę" - zrób "ł".

Marto! nie wcisnął Ci się alt, mnie to się także często zdarza! Popraw, i będzie bardzo dobrze! Pozdrawiam, parasenna.

Bo dostaję szansę- to moja propozycja, ale Ty tu urządzisz:) Pozdrawiam, Para.

To rumba naszych ciał! Tak bym zakończyła! Ale podoba mi się! Pozdrawiam, i zaraz czytam następne! Pozdrawiam, parasenna.

Aż się zatęskniło za Krakowem. Ładnie, z rytmem, piękne wyznanie zatracenia! Podoba mi się strofka opadająca ostatnim wersem. A, całość mi się podoba, z resztą. Pozdrawiam.