Anna_Para

Kubo: A dlaczego mówisz, że gamoń? Ależ Moń, jak najbardziej Moń! Gamonia peelka tej pioseneczki by nie chciała wcale a wcale! Dzięki za czytanie i komentarz:) Para

No i jak się nie zakochać? Tylko...tego wylanego wina trochę żal:) Dzięki Andrzeju za wierszyk, urokliwy, że hej!

Nato, a niech się z nas śmieją! Co tam...a takie lekkie wyznania, pioseneczki są i będą w nas, to niech się i piszą! Dzięki za pozdrowienia, bo są bardzo potrzebne! Cieplutko, Para:)

Jagodo!!! A kochajże mnie! Jakie miłe wyznanie! Dzięki serdeczne! Cieplutko pozdrawiam i dziękuję bardzo, bardzo! Para:)

Dzięki Besiu! Nie nadinterpretujesz??? Nie! A interpretuj sobie, jak chcesz, bez opamiętania! A tak serio: nie znikam! Jestem, spójrz, mówisz do mnie, i jestem! Odpowiadam na komentarze:) Serdecznie dzięki za współczucie dla "Kochasia"! Tak źle to nie ma!!! (nie narzeka). Wdzięczna za uwagę i komenty, cieplutko pozdrawiam, Para:)

Krzyś! No coś Ty, poprawiłam wtedy "od ręki", tuż po Twojej sugestii:) No zobacz! Jak zwykle dziękuję serdecznie i cieplutko pozdrawiam, TWA :) Para

Kasiu: dzięki za "o mój boszszsz". Serdecznie się do Ciebie uśmiecham! Para.

Babo: wiedziałam, że wiesz! My w końcu, baby, znamy się na bólu istnienia! Prowokacja udana: Niech mnie boli, jak cholera, niech mnie boli, nie przestanie... czy jakoś tak to szło w innym wierszu! Całuśnie do podusi! Cieplutko, Para:)

Jacku: serdeczne dzięki za komentarz tak miły i zgrabny, że hej: szarlotka babuni będzie mi pachniała słodkim cynamonem całą noc do jutra w cynamonie wspomnień dwa uśpione ciała i noc już przestała straszyć, nieokrutna:) Do miłego! Cieplutko, Para:)

Ach Babo, nie wybrzydzaj! Kiedy ma kochać, to niech i zaboli tu i ówdzie!!! Jasne, że to humorem wzięty ważny problem natury egzystencjalnej:) Pa, cieplutko, Para:)

Bernadetto1: piszę głównie takie wiersze. W białej awangardzie jestem rzadko i cieniutka, aż strach! Cieszę się, że podoba się mój wierszyk! Pozdrawiam, Para:)

Oxyvio! "Jako i mój" - to dla mnie komplement...jak stąd do Warszawy! Pozdrawiam serdecznie i cieplutko, Para:)

Oż Ty Bestio jedna! A co, romantyzm się nie podoba??? Jasne, że nie znikam, jak mam coś ważnego do "wykonania". Dzięki bardzo serdeczne! Cieplutko, Para:)

Liryczny: Ty Łobuzie! Odpowiem Ci lepiejem: lepiej na gorącym żużlu usiąść i nie zauważyć, lepiej kochać choćby w smutku i w piekle się potem smażyć, lepiej fiknąć w gołoledzi, coś w gorączce głupio bredzić, niż nie kochać, nie być kochanym, nie pisać wierszy ...z rymami. Pozdrawiam, Marku. Lepiej i to, i to, i to! Cieplutko, Para

Taro, Tarko, Taruniu! Dzięki, jak zawsze wdzięczne! Cieplutko się odśmiecham:) Para

Wierszyk był w warsztacie:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska: „Śpiewam i milczę”, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko, Para:)

Ciekawy pomysł na rozmowę muzy z poetą, czy też poety z muzą! Tak czy siak - dobry wiersz, cieplutko. Para:)

Jest czysto, mądry tekst, dedykacja czytelna, niełopatologiczna! Gra i buczy! Pozdrawiam, bardzo dobry tekst! Cieplutko, Para:)

Ładna miniaturka: mądra rozmowa ciała z duszą! Proste to, a takie fajne! Podoba się, Para:)

Piękny ten wiersz. Wyrażasz ładne uczucie, zawierasz je w czystej, dopracowanej formie, Brawo! Cieplutko, Besiu! Para:)

Kolejny Twój wiersz z troski o związek, z miłości i oczekiwania! Wrażliwość, jaką lubię, lubię Twoje wiersze, Krysiu! Wiesz o tym. Cieplutko, Para:)

Ty Krysiu mówisz do mnie wierszami!!! ;) Oj, podoba mi się i przytulam sobie ten piękny wiersz. Ciągle coś trzeba "od nowa", i mieć nadzieję! Oczywista prawda w Twoich strofach nabiera lekkości i pachnie "oranżem". Pozdrawiam piękne, Krysiu:) Para

Zdecydowanie lepiej po poprawkach! Podoba mi się kontrast: biel śniegu, brud ludzkich myśli. Ładnie, z humorem o "bieli" wiersza, pisanego przecie czarnym atramentem. Pozdrawiam, gratuluję podejścia do opinii kolegów z forum. Cieplutko, Para:)

Ależ to ładne, Nato! Refleksyjne spojrzenie wstecz przy okazji oczekiwania na macierzyństwo! Pełno gęstej metafory w opowieści rodzinnej i "podwórkowej" o dorastaniu! O samotności i "osobności" dojrzewania. Piękne. Gdybym się miała przyczepiać: nie służą wierszowi imiesłowy. Zaproponowałabym zamiast nich po prostu czasowniki:) Ale nie przyczepiam się! Poza tym: wiem, to nie jest warsztat:) Pozdrawiam serdecznie, dzięki za miłe wzruszenie, Para:)