Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Atena

Użytkownicy
  • Postów

    594
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez Atena

  1. Cytat
    Tak... forma jest wielkim plusem. Ta sama treść podana w inny sposób mogłaby być uznana za coś wtórnego, nudnego, niepotrzebnego. Ty zrobiłaś z dość oklepanego tematu dobrą poezję. Tak trzymać!

    Arek


    dziękuję bardzo Arku, takie komentarze wciąż nie pozwalają mi rzucać pisania, a zabieram się do tego już od daaawna.
    Pozdrawiam
  2. Cytat
    podmiot liryczny jest subiektywny, mówi o przeżyciach dotyczących bezpośrednio jego osoby. podmiot liryczny jest bardzo zakochany, tęskni za bliską mu osobą, a minął zaledwie jeden dzień.

    'myśli' ulegają personifikacji, posiłkowane są także przez epitety. podmiot liryczny po prostu nie może odpędzić obrazów bliskiej mu osoby. oczywiście nie można mu się dziwić. kto bowiem, który przeżywał zauroczenie, nie myślał o drugiej osobie przez dnie i noce, nie zajmując się praktycznie niczym innym.

    niby tekst o niewyszukanej tematyce, a mimo wszystko przemawia do mnie. rozumiem postawę podmiotu lirycznego, bo sam taką przybierałem i wciąż w niej trwam. ode mnie plus zarówno za przesłanie, jak i formę.

    pozdrawiam.


    Mr, jak zawsze trafnie.
    dziękuję
  3. gubisz się w za dużym łóżku
    za ścianą głosy chodzące po białych korytarzach
    -czy to już rano?

    wiem boisz się
    jest ciemno
    a potwory pod szpitalną kołdrą nie pozwalają zasnąć

    wiem że boli
    nie płaczesz bo przecież jesteś już duża
    nikomu nie powiesz jak bardzo się boisz

    niedobra noc pożarła dzień
    jest ciemno i strasznie
    -dlaczego nie widzę?

    i już wiesz że krew jest ciepła

  4. Cytat
    *ostentacyjnie - co to się stało, Atenko, z tym slowem u Ciebie? ;p

    jest sobą nie do końca
    wiedząc jaka jest

    myśli ubiera w za duże słowa
    na swój sposób czuje
    mistrzynii teorii
    perfekcjonistka ==> uciąłbym wers o samotności.

    czasami nie pyta
    nawet za cenę błądzenia
    uczy się nie oczekiwać
    życia i tak oszukuje

    możesz schować ją w dłoni
    stopnieje do kobiecej bezbronności
    potrzebuje
    choć nigdy nie prosi

    uparta
    ostentacyjnie zawoalowana

    spróbuj zrozumieć
    ona też się stara


    Zabrakło mi trochę jakiejś konkretnej sytuacji, bo gromadzisz cechy, a brakuje trzaśnięcia poetyckim batem, konkretnego odniesienia. W każdym razie podoba mi się dużo bardziej, niż miniaturka sprzed tygodnia :)
    +/-

    Pancuś


    Ciekawie, dziękuję.
    Cóż poszukam jeszcze tego bata;)
    Pozdrawiam
  5. jest sobą nie do końca
    wiedząc jaka jest

    myśli ubiera w za duże słowa
    na swój sposób czuje
    mistrzynii teorii
    samotna w sobie
    perfekcjonistka

    czasami gubi drogę
    nie pyta
    nawet za cenę błądzenia
    uczy się niczego nie oczekiwać
    życie i tak oszukuje

    możesz schować ją w dłoni
    stopnieje do kobiecej bezbronności
    potrzebuje ciepła
    i nigdy nie poprosi o nie

    uparta
    ostentacyjnie zawoalowana

    spróbuj zrozumieć
    ona też się stara

×
×
  • Dodaj nową pozycję...