Nata_Kruk

Sen noc daje przyzwolenie na podróż w czasie. bez pukania przenikam namacalne kontury i jak dawniej szukam wiśniowych konfitur. niedzielne śniadania pachną naleśnikami, krochmalonym obrusem i majowym bzem. w kubkach zbożówka zabielona mlekiem. przez uchylone okna wpadają międzydrzewne trele oberków, albo najzwyklejsze dzień dobry. przy stole uśmiechnięty gwar rozmów. z wieży echo dzwonu kreśli drogę wiernym. codzienne dzisiaj zabiega o przywilej snu, pośpiech trawi lata, tak trudno przystanąć w soczystych zieleniach chwili. przecież motyle żyją znacznie krócej, ale za każdym razem, gdy przysiądą obok, rozdają kolory za darmo. maj, 2012

Szarobury.. najmocniej przepraszam, że nie zauważyłam..no widzisz, ubrałeś się na szaro i zlałeś mi się z tłem. Starzejący się, czy nie.. na pewno para ludzi. Masz rację, oni żyją coraz bardziej obok siebie, niż razem.. tak im się los polątał. Dziękuję też bardzo za post - wiersz, troszkę smutnawy, ale fajny. Nie wierzę w feralną trzynastkę. Miło, że zaszedłeś do mnie, dziekuję. Dobranoc... :)

Teresa... tak, stan emocjonalny - kogoś - i jego trudna ocdzienność. Widzę, że czytanie nie sprawiło kłopotu. Dziękuję za wizytę... :) Pomyłek Stokrotny... dobrze Ci pasuje. Zaraz po "ciszy" jest "ona będzie nagrodą". Niepweność jest w kolejnym wersie, bo to już inna myśl - dałam ją między myślniki. Miło czytać, że jest nastrój do podumania. Dziękuję za post... :) Sylwester Lasota... a może przeczytałeś zbyt pochopnie, poważnie piszę. Samotność w tym tandemie ma zupełnie inny wymiar. Ale fajnie, że byłeś ... :) nawet z tym.. rozejściem (???) - dzięki. Zbyszek Dwa... witaj, niezmiernie mi miło, że pomimo... jesteś znowu "u mnie". W sumie tak, w parze niepwenośc i strach. Echo echem, ale ciszy chciałaby chyba niejedna osoba, będąca w takim tandemie. Dziękuję za obecność... :) Wszystkich serdecznie pozdrawiam... :)

Anno, kątem oka dojrzałam Twój wpis, więc wróciłam na chwilkę. Ona przypadnie obojgu, ale nie wiadomo, kto będzie pierwszy... szepnę jeszcze, że osoba dolgądająca tą drugą, czasami bardzo o nią prosi i niekoniecznie o wyciszenie wewnętrzne. Piszesz, dwa razy.. bez.. wiem, ale to dwa diametralnie różne słowa, dlatego zostawiłam. żeby tylko to koliło w tej sytuacji, dałoby się zyć... ;) Dziekuję za przemyślenia. Dobranoc... :)

Cieszę się Dawidzie. Dziekuję za post... :)

"Instalacja" - awarie w odniesieniu do ludzkości, naczynia połączone, gejzer, który wyrzuca myśli, dopowiadam - i nie tylko.. ;) Dobre porównania. Jest ludzkość i są miliardy, ok. ale właśnie dlatego pomijam.. w kuchni.. wystarcza mi podłoga. Jest fajnie... :) Pozdrawiam.

Dałeś bardzo ciekawy tytuł i on powinien być początkiem dobrego dla tych dwojga, przecież kasztanowce już w pełni, a jaskólki niech tną tylko niebo. Przypomniałeś mi tym wierszem moje burzany, tam też wiosna w zakończeniu. Wybacz dygrsję. Pozdrawiam... :)

Bardzo wymowne wersy - prostokąt stołu jako schronisko, na nim wspólny alfabet... :) Ostatni wers podpowiada mi, że ten wspólny alfabet dokonał jednak cudu, skoro ujrzy nowym wschodem, wczoraj. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam.

Lila, oby tak dalej... bardzo przyjemny wiersz. Pozdrawiam... :)

... te wapinne szaty, to ta sama dziewczyna, juz po drugiej stronie..? dobrze czaję.? to musi być to... czyli, niczym ta inskrypcja...

Nomen, treść Twojego wiersza przypomniała mi piosenkę Cz.Niemena "Dziwny jest ten świat", tam.. słowem złym ktoś zabijał jak nożem.. Zamysł wiersza jest czytelny, ale chyba za dużo chciałeś włożyć w treść, chwilami patetycznie wyszło. Popiół.. barwny ślad.. jakiż on pełny... Próbuj, będzie lepiej. Pozdrawiam... :)

Roklin, czytałam i wierzę w Twoją inspirację... tutaj troszkę mi miesza ostatni wers... aczkolwiek klimat jest, "gdy ciało przyjęły rośliny... :) Pozdrawiam.

W trzecim fragmenciku opowiedziałaś "połowę" życia.! Można sobie wiele dopowiedzieć. Podoba mi się zapętlenie tytułu z ostatnim słowem, ale o jedno.. albo.. za dużo. Z całości dochodzi "echo" uderzenia pięścią w stół i to jest dobre. "dokąd skierujesz namiar" .. nietrafione określenie, to raczej określenie kursu, w nawigacji, dlatego tu, wolałabym.. kroki, po prostu. Pozdrawiam... :)

Super wiersz dla dzieci.. zabiorę go sobie, bez pozwolenia, dla mojego siostrzeńca, on kocha wszystkie ufoludki.! Pozdrawiam... :)

(...) "ku biegunom wszechrzeczy, ku wiecznym sprzecznościom, w których brak odpowiedzi na miliony pytań.(...) Tak było, jest i będzie... zaskakujące ostatnie dwa słowa, ale, choć nie jest to medyczne podejście do tematu, to wszystko, co tworzy się, przeobraża od milionów lat, tworzy gdzieś tam i te twardsze cząstki, rozsiane w nieskończoności, dlatego pasuje tutaj. Lubię programy o wszechświecie w ogóle, staram się zawsze oglądać i wydaje mi się, że Twoje spojrzenie na "Wytwarzanie światów" wyszło naprawdę przyzwoicie.! Pozdrawiam... :)

Naprawdę cieszę się, że za którymś podejściem. Czarku, mam cichutką nadzieję, że ostatnie trzy wersy są wystarczająco wyraziste. Krzykliwe echo, moim zdaniem, lepiej brzmi, niż jęki, krzyki.. dlatego też pojawiły się ściany. Ja raczej nie mam pomysłu na ewentualną zmianę, ale może Ty.? Miło mi, że zechciałeś się wpisać... :) Ciebie i poprzedników serdecznie pozdrawiam... :)

Dyziek ka... fajnie, że sprawnie. Dziękuję za ślad pod wierszem... :) Spółka... to dobrze, że intryguje, dziękuję, że byłeś... :)

Bo ta.. cisza, jako nagroda.. jest bardzo tajemnicza. Magdo, myślałam nad tym wersem już przed wklejeniem, mnie czyta się to całkiem wygodnie, a moja dykcja nie należy do najlepszych. Próbowałam.. świtem.. nieżej, ale zrezygnowałam, bo tak całość zgrabniejsza. Uwaga zapisana. Dziękuję, że byłaś... :)

Tak, "Tandem" nie jest wesoły, bo doglądanie kogoś, kto stracił poczucie rzeczywistości, nie należy do łatwych obowiązków. Cisza, o której piszesz, to maleńkie epizody i ciągle chce się jej więcej... Dziekuję za wizytę... :)

Fajne, "pogoń" za rymami i jest opowiastka, jest też ksztynka humoru, a wszystko to, to "Żal"... i co robić.? Uśmiechnąć się... :) Podoba mi się sposób, w jaki całość została napisana. Pozdrawiam.

Czytałam z zaciekawieniem. Naj... pierwsze i trzecie. Pozdrawiam... :)

Anno, ja też się zapatrzyłam, a raczej.. zaczytałam. Mam nową uczycielkę do pisania rymami, jakby coś... ;) Pozdrawiam.

Z listów do... czyli trzy treści, które powinno coś łączyć. Pierwsze dwie dały mi po łbie, ścisnęło coś w gardle. Dobrze zapisane słowa, wyczuwam nawet pewne wyciszenie, które jednak dotyka głębi, gdy ktoś wrażliwy. Ostatni, mówi o trudzie przebaczenia... chyba są krzywdy, których nie da sie przełknąć, tym trudniej wtedy wybaczyć. A mówi się, że miłość wszystko wybaczy. Grażyno, smutne, ale takie mialo być. Jest ok. Pozdrawiam... :)

Podłączę się do słów Sylwestra.

Krafcie... bardzo fajna gra tymi "połówkami", ale nijak nie mogę przełknąć, że się w nią wciska. Pozdrawiam... :)