Nata_Kruk

Niezwykła prostota języka - wiersza, o zwykłej kromce chleba. Moja babcia zawsze mi powtarzała, nieważne co się wydarzy wokół ciebie, oby nigdy nie zbrakło ci na stole bochenka (kromki) chleba. Miała rację, a słowa aktualne na zawsze. Pozdrawiam.

Anno, urocza, stonowana "obecność"... jakie to ważne, żeby jedno było dla drugiego.

Waldku... jeśli jest w nim wszystko i dlatego, wg Ciebie, dobry, cieszę się. Annie_M... dobrze odbierasz, ta treść pasuje do miasta i... do tzw. prowincji także, moim zdaniem. Sporo ludzi dojeżdża do pracy, pokonując każdego dnia niemałą odległość, a wtedy tej bieganiny - pośpiechu jest może jeszcze więcej. Dziękuję Wam za odwiedziny. Pozdrawiam.

Tytuły, nie tytuły, ale jednak tytuły... mogą zniechęcić, bo są zagadką, ale uległam ciekawości o czym to.... Tu zatrzymałam się na dłużej... treść nie za długa, ale na tyle rozbudowana, że można wyciągnąć najważniejsze. Im więcej razy czytam, tym bardziej mi się podoba. Już pierwsze trzy wersy dużo mówią, potem 'podrzucasz' skróty myślowe, nad którymi trzeba przystanąć. Pomijam sobie przedostatni wers, wydaje mi się niepotrzebny. Puenta zaskoczyła... po chwili, przebiła niewłaściwy tor myśli. "prawdziwe kredyty", bynajmniej nie bankowe. Pozdrawiam.

Z wersów da się wyczuć tęsknotę za własnym krajem i to jest piękne, a wiersz... chwilami bardzo dobra karykatura tych co u sterów, ale pierwsza i ostatnia strofka, mówią wszystko. Podoba się. Pozdrawiam.

Gordonie, znamy się na tyle... to znaczy bardzo powierzchownie... :) Wszyscy piszemy pod wpływem jakiejś 'muzy' (ja dosłownie, zawsze przy muzyce), a to, że szlifujemy własne słowa zależnie od intelektu (z moim różnie bywa), to oczywiste. Też uważam, że nic nie jest przypadkowe, nawet to, że trafiliśmy na swoje próbki pisania. Jak najbardziej, bawmy się słowem, czytajmy myślą i na głos (zawsze to robię - lepiej wejść w słowa). Ostatnia dla Ciebie prosta, mnie się 'skręciła' (bywam nielotem), ale 'poszeptałeś' i... jest trochę lepiej. Opowieść o wdowim groszu znam... nie dla psa kiełbasa, to też... ale jakoś nie wpadłam na to. Do tytułu nie miałam zastrzeżeń. Byłam, przeczytałam, zostawiłam dwa słowa i mam odzew, to zawsze jakaś lekcja na przyszłość. Tutaj jest masa świetnych wierszy, a idealnego forum nie ma, chyba... nie mam porównania, bo tylko tutaj bywam. Filmu nie znam, może obejrzę, kiedyś... ...

Dobrze, jeśli małym, niech zostanie.. tatko. Miotła, fajna rzecz, można polatać pod dachem stodoły... ;) . Nie chcesz jej, nie ma sprawy, niech będzie nowocześniej. Rozbiłam, bo wydawało mi się lepiej, ale wcale nie muszę mieć racji. Mój post był moim spojrzeniem na wiersz, a mieszankę rzeczywistości z odrobinką 'magii', dostrzegłam. Podałam kawa na ławę.? no to spijajmy jej smak, poziom akuratny, nic się nie wyleje. Czytanie tego wiersza było przyjemnością. Dzięki, Gordon.

Komu.? mnie... :) tyle "ż" nie ułatwiało mi czytania, dlatego pozwoliłam sobie na sugestie, które daję po kilkukrotnym czytaniu i zawsze z pewną dozą wahania. Autor nie musi brać ich w ciemno. Brońmy swoich słów, to autorskie prawo, które zawsze szanuję. No widzisz, ja, skrobiąc coś, patrzę na sąsiadujące słowa, żeby czytelnik mógł 'wsiąkać' w treść. Dałeś kilka słów od siebie, miło mi, że odpowiadasz, bo chyba temu ma służyć to forum, obopólny, idący w dwie strony 'dialog' pod jakimś utworem... wystarczy tylko chcieć. Victor de Manquista, śliczna myśl. Dzięki.

proponuję bez 'on', można dać.. niechaj bez 'on', to niechże dotrze wszędzie... to tylko podszepty niech dmie... co Ty na to.? za 'i', dałabym więc, po co dwa, jedno pod drugim Ostatnia podsumowująca całość, z pytaniem, które wiele mówi... Andrzeju, dla mnie mogłoby jej nie być, niechby nam tej wolności nie zabierali, nigdy. Tylko kto to sobie do serca weźmie... ;) Pozdrawiam.

Pozdrawiam.

Weszłam dla 'czternastki', to ważna liczba dla mnie. Jest ciekawie, to dobry pomysł na rozmowę z synem na tak ważny temat. Treść zaintrygowała, pozwoliłam sobie na boku rozbić nieco... trochę po swojemu skorygowałam, mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe. Przede wszystkim zachowałam spójność z końcowym zamiataniem, wywalając odkurzacz... puenta po prostu podoba mi się, niby banalna, ale jakże prawdziwa. Poniżej moje czytanie. Gordonie, proszę o wyrozumiałość. Tytuł super. tato co to jest miłość dobre pytanie - odpowiem tylko podaj miotłę widzisz tyle listków koniczyny spadło na pościel zamieniały się w śmieci a jeszcze niedawno szukałem czterolistnej burzycielki rutyny gdy mama obcinała kolce dziekiej róży szeptała jeden dwa trzy a to już o czternaście lat za późno nie szukaj tych trzech wynieś worek z okruchami tak zwanej miłości ktoś się ucieszy ale co z tą miłością pozamiatać wszystkich kolców się nie da ranią całe życie

dałabym... omamia opętaniem obezwładnia... a następny wers... i nawraca, tak zwyczajnie łatwiej czytać, bo końcówki kolejnych wyrazów ...enia - ...ania - ...enia - i znów... enia... mogą 'skleić' język z podniebieniem. Poza tym, jest meta - fizycznie.

Podoba mi się spokój, jaki towarzyszy wersom. Dojrzałe refleksje.

Asia pewnie uśmiechnie się po lekturze tej króciutkiej kołysanki. Nostalgia, prostota i ciepło bije od tych słów. Rozumiem matczyne obawy i... dumę za dorosłego już człowieka, najwidoczniej zasłużenie. O drobiazgach, tutaj, nie warto wspominać. Pozdrawiam.

Zapomnienie nie zawsze bywa proste, zapominanie natomiast, potrafi kiełkować i czasem zadomowi się na dobre w jakiejś głowie. Dym, para staruszków patrzących na/w siebie... "pisanie wierszy w pościeli" może być 'pobożną modlitwą', gdy wena na boku, ale nie rozumiem, dlaczego "modlitwa z jedynek i zer". Czy to próba 'wyboru' daty śmierci.? może, a może coś źle rozumiem. Pozdrawiam.

Kontrastów nie brakuje w tzw. codzienności, ciągle za dużo ich... a to podkopuje/ drąży/ przeszkadza, dlatego próbujemy powkładać co nieco w wersy. Świat jest cudowny, dostrzegam to, dobroci jako takiej też nie brakuje, ale ludzie potrafią niezły kocioł "zgotować" drugiemu człowiekowi. To boli. Gordon... dzięki za czytanie i pozostawione, pod parasolem, aż tak pozytywne wrażenia. To miłe zaskoczenie. Beto_b... Marcinie K.... JaKubie... i Wam bardzo dziękuję za "obecność". Pozdrawiam moich gości.

Andrzeju... i za tę przyjemność dziękuję. Co do tytułu, masz rację, obojętność to parasol wielu, używany przez wielu pośród nas... szkoda. Fajna strofka w temacie.

.. i dobrze zrobiłaś. MaksMaro, pierwsze dwa wersy ostatniej.. przypomnieć sobie gdy szczekała na polnej drodze... wg mnie, skoro szczekała, to żywa była... :) i zakładam, że szczekając biegała tu i tam, dlatego zasugerowałam.. gdzieś.. pod lasem. Dla mnie, że to miejsce pochówku, nie jest takie jednoznaczne. Oczywiście zostaw, jak chcesz. w drugiej masz jedno "tak", "próbowałam wywalić" następne. Hej.

Dobre porównanie w pytaniu dla mnie... niby można, ale nie do końca chyba.... powtórzę, chyba... Niech zostanie dosłownie i w przenośni.

Ania ma rację, za.. zrobiła.. trzeba dać inne słowo, np. zrodziła. Wers.. on nie taki_ głosił nauki.. jest za krótki, brak jako takiego rytmu tej strofki... no i 'e' zgubiłeś. Ogólnie, patrzę przychylnie ze względu na temat. Pozdrawiam.

pod parasolem bieganina pomiędzy musisz a nie zdążę magnesy na lodówce jeszcze przyciągają słowa znaczone kroplami śliny przez okno sypialni zagląda ciepło wschodu w pościeli uśpione przepraszam uliczne korki wkładam po jednym do uszu by wyciszyć zgiełk nade mną punktualność biura gdzie terminy wywracają kalendarze podczas pauzy obwąchuję teren przeżujwając dialogi z domieszką obcości na stole obiad i samotny żonkil w szkle podobnie jak ja nie chce więdnąć gdy na złotodajnej górze warzenie ról przy drzewcach krótkowzroczne sowy bezszelestnie podrzucają bajki mądre wróżki znowu fastrygują deja vu lipiec, 2018

"Żegnaj Luna", czyli odejście "pani piesek", ładnie napisane, a ja bardzo lubię psy. Przygnębiające, ale dobre wejście, dalej, czułe pożegnanie... i te roślinki zaglądające w oczy... :) MaksMaro, podam maleńkie sugestie, może skorzystasz. Już w pierwszym wersie "bije po uszach" (czytając całą strofkę) brak jednaj sylaby. Dasz się skusić, by zapisać... podeszły... w wierszu chyba można...;) rozbiegać łąką, /tak/ na boso. . . . . . ot, unikniesz drugiego "tak" na polnej drodze, /tam/ pod lasem . . .gdzieś pod lasem, bez 'tam' Pozdrawiam.

Podałeś w treści myśli, które każdy może sobie rozważyć... Jacku, można uczyć się rymowania od Ciebie, ale jn. słyszę pewne potknięcia... czy sam swój los w dzierżysz dłoni . . . . 'w' wyskoczyło poza szyk, ale może lepiej dać... utrzymasz w dłoni przez życie maj wiódł /w/ rozterkach . . . może trochę nie po polsku, ale gdyby... na intrygi nić tkwi /w/ fastrygach . . . . . . . tu też można by dać... na .. i wtedy kuryswą pod górkę coś /wciąż/ popycha . . . . . pod górkę ciągle coś, bez "wciąż" jesienią sens się .. odsłonił . . . . . . . . . zasugeruję dopisanie... znów Pozdrawiam.

Fakt, trudny temat. Jest trochę... dosłownie.. ale warto o tym pisać. Pozdrawiam.

Intrygująco poprowadzone słowa, w sumie moje 'ulubione' tematy. Zapytam, czy w akwarium da się porzucić rybę.? to jej dom, żyje tam, dopóki nie straci życia. Dobra puenta. Pozdrawiam.