Nata_Kruk

Andrzeju, patrzę na treść z przymrużeniem oka. Ogólnie, jest rytm w czytaniu całości, ale ostatni wers II- giej, zapisałabym.. przegrany jestem dalej.. to tylko sugestia. Podzielam zdanie i prawie słyszę całość przy dźwiękach gitary... :) Pozdrawiam.

... myśli wyślij... jak najbardziej, można ręcznie kształtować myśli, co zrobiłaś powyżej. Niewielka forma, ale sporo przekazuje... szukaj własnej ścieżki, wyśnij ją, bo tam, być może, właściwy brzeg. Próbujmy...

Z tym prężeniem się kolejnych wersów różnie wygląda, ale trafnie ujęłaś to, że w wierszach jest wolność. To prawda.

We wspomnieniach są także nasze doświadczenia, pomiędzy drogowskazy, warto wybudzać te dobre, gorsze można 'połamać'. Zwykła codzienność, jeśli są w niej uczucia, na pewno jest bardzo ważna, a dystansu uczymy się chyba całe życie. Fajnie delikatne rymy wplotłaś. Pozdrawiam.

Zajrzałam na Twój profil i znalazłam się pod treścią, którą trzeba pochwalić. Nigdy tu nie zaglądam, brak czasu. Pozdrawiam, Beto.

O zmierzchu i tak bajkowo. Bardzo pomysłowo potraktowałaś temat. Pozdrawiam.

Mario, "...trzy życzenia" zapisane w formie sonetu. Nie odważyłabym się, nawet nie próbuję, bo to niełatwy 'kawałek' do pisania. Temat sam w sobie uroczy, bo mowa o mających się spełnić.. wyproszonych.. życzeniach. Niech się spełnią, skoro prośba tak wdzięcznie podana. Pozdrawiam.

W istocie, podałaś/wymieniłaś w wierszu okruszki, które składają się na ogólnie pojęte szczęście. Wiersz pisany 'sercem' i to jest w nim najprzyjemniejsze. Gdzieniegdzie są małe potknięcia rytmiczne, ale wobec podjętego tematu, chyba nie warto ich roztrząsać. .... nie bądźmy 'ślepi', zbierajmy okruszki, warto. Pozdrawiam.

Mario, także dziękuję za ślad, Alicjo, Tobie szczególnie, ponieważ wiem, że takie tematy mniej lubisz. Także obie Panie pozdrawiam.

Karenko... może warto tak zrobić jak piszesz... :) zacznę próbować, od jutra, nie od dzisiaj... będę przymykać parę oczu, bo jedno to za mało. A czuwanie, nie trwa, bez końca.... Czarku... idzie w pięty.. ale chyba tylko tym, co trzeba... ;) jeżeli to w ogóle możliwe... Cieszy mnie Twoje zdecydowane 'tak'. Dziękuję Wam za zatrzymanie i głosiki pod... ślę pozdrowienie.

KompulsywnyPoeto... nie wiem, gdzie ujrzałeś.. narzucanie.. zmian w treści. Zapisałam w poście.."dałabym" oraz "taka dodatkowa sugestia". Autor ma i tak głos decydujący. Miłego.

Mam podobnie jak Deonix, chyba nie 'rozbieram wszystkiego' , niemniej zatrzymał słowami, ciekawe obrazowanie. Pozdrawiam.

Przekaz wyłania mi się jeden, bohaterka tej króciutkiej formy czuje się... bezpieczniej... na łonie natury... ? Szkoda, że nie jest to troszkę szerzej potraktowane. Pozdrawiam.

Dobra rada na koniec i jak na debiut, jest nieźle. Don zostawił Ci bardzo wyważony komentarz. Podpisuję się pod jego słowami. Pozdrawiam.

Don ma rację, pomysł jest, ale potknięcia także. Dwie pierwsze brzmią całkiem nieźle, choć dałabym za "uparty".. uparcie. I... nie strząśniesz gniazd... wyobrażam sobie, że to drzewo, to nie drzewko, którym można potrząsnąć, dlatego chyba lepiej zabrzmiałoby.. nie zrzucisz gniazd. Taka dodatkowa sugestia. Pozdrawiam.

Już tytuł szepce, że będzie słodko i rzeczywiście, jak dla mnie, za dużo zdrobnień... pomysł jest, ale tylko końcowy fragment zostaje mi, jako puenta. Pozdrawiam, Justyno.

Chciałabym, żeby zdecydowana większość ludzi tak żyła, jak odpowiedziałeś swojej córce. Wiersz chwalę, nie potrafię inaczej... Hej.

Te smugi milczenia u mnie już dłużej goszczą, tak jakoś zszarzało wszystko.... Treść bardzo ładnie poprowadzona i weszła we mnie jednym mgnieniem. Niech będzie to tylko niedziela, w końcu. Pozdrawiam.

Zgadza się, nieźle nas bujają i spora grupa jeszcze przyklaskuje. Lubię filmy przyrodnicze i tych sporo oglądam. Dzięki Sylwek.

Uwinąłeś się szybko z pisaniem. Mnie niestety od dłuższego czasu nic się nie rymuje, chyba... z tego wszystkiego.. już nie umiem.

Kobra.... dziękuję. beto_b... moja alergia podobna, ale jednak czasem czegoś posłucham i wtedy gotuje się w środku... rozumiem 'zasmakowanie' puenty. Dziękuję za wejście. Pozdrawiam Was.

Zajrzałam dla kosmicznego tytułu i widzę, że czytanie innych popłaca, rodzą się inspiracje. Treść bardzo mi się podoba, przygnębiająca puenta, ale pewnie wielu ludzi podobnie czuje. Hej.

Ależ to dłuuugie, ale tekst świetny, gratulacje za tłumaczenie.... obiecuję, wysłucham przy okazji "wrzutkę", Pozdrawiam.

No to sobie nawyszukiwałeś słówek, żeby w treści "poRyRać". Ciekawe jak długo 'to' pisałeś... Do recytacji musi być raczej ktoś o nienagannym "r". Moje poprawne, ale muszę dodać, że niełatwo mi się czytało. Choć "twarrdo", miły akcentem jest fragment z parą. Na końcu sympatyczna prośba. Oby się zawsze spełniała. Pozdrawiam.

TV wizjer to takie denko na świat, obrazy załamują ręce, marne prognozy. uciekły ptaki z kluczami na powrót, jesień do snu podwiesza nietoperze, aż zazdroszczę innego pułapu. gdy przez okna wpadają źdźbła marzeń, przygasa reumatyzm, przy piecu troski rozkołysały wahadło zegara, chciałyby zebrać mgły z bagien, które szeptem wskazówek przenikają dachy... już dawno zasnuły korytarze, gdzie ostrzy się krawędzie kantów. papierowi ludzie sprzęgają echo słów, gdy trzeba półprawdy zdobią w piórka układając kolaże na niby. brylują w ramkach nawet wtedy gdy cuchnie. mam trudności z przełykaniem. listopad, 2018