Krzysztof_Kurc

Taki sposób opisywania najbardziej mi pasuje. Dzięki za obre słowo. Krzysiek

w tym mieście ludzie idą właściwą stroną chodnika gdzie domy z niebieskimi numerami zrośnięte przypominają stare blizny nie dotykaj ich bo się zarazisz nocą tutaj jest taka dziwna dzielnica tumor w którym kundle i myszy śpiewają umierającym szczęściarzom a na cmentarzu analfabeci życie podpisują krzyżami zagubionym we wszechobecnym zapachu stęchlizny za paznokciami zostaje poczucie winy i zakurzone niebo z pękniętych szyb nie dotykaj ich bo zrośniesz się z nimi jak ludzie przyzwyczajeni do ścian ciemniejących plam po monidłach cisza zasnuta dymem jest tu święta wojna i brukowana ulica żyją w następnym pokoleniu

Jestem wzrokowcem, jak większość płci męskiej, zapewne dlatego tak wyglądają moje teksty. Dziękuję Krzysiek

Warsztat jest potrzebny, bardzo lubię sepię i ironię. Pozdrawiam Krzysiek

Nie było moim zamiarem straszenie, może tekst jest dosadny, ale zgodnie z tytułem jest obrazkiem, fragmentem miasta. Pozdrawiam Krzysiek

Dzięki za dobre słowo.

Monidło to taki piękny obraz młodej pary, lekko podretuszowana na półkolorowo prawie fotografia. :) Ból głowy jest dziś i u mnie. Pozdrawiam Krzysiek

w tym mieście ludzie idą właściwą stroną chodnika gdzie domy z niebieskimi numerami zrośnięte przypominają stare blizny nie dotykaj ich bo się zarazisz nocą tutaj jest taka dziwna dzielnica tumor w którym kundle i myszy śpiewają umierającym szczęściarzom a na cmentarzu analfabeci życie podpisują krzyżami zagubionym we wszechobecnym zapachu stęchlizny za paznokciami zostaje poczucie winy i zakurzone niebo z pękniętych szyb nie dotykaj ich bo zrośniesz się z nimi jak ludzie przyzwyczajeni do ścian ciemniejących plam po monidłach cisza zasnuta dymem jest tu święta wojna i brukowana ulica żyją w następnym pokoleniu

Słyszysz? Nocą wyraźniej słychać. Pozdrawiam Krzysiek

Rozbieżności w narracji tekstu wynikają zapewne z mojego sposobu myślenia. Zdaję sobie sprawę że czasem próbuję upchnąć zbyt wiele w jeden wers. Niebiesko-zielony poszedł do poprawki. Dziękuję za cenny komentarz. Pozdrawiam Krzysiek

Dziękuję za czytanie i ciekawy komentarz. Pozdrawiam Krzysiek

Oj Krzychu ,ta "literóweczka" to tak z rozpędu :) Oczywiście ,że tych dwóch słów nie można wrzucać do jednego wora. Wolę zabłąkać na chwilę ,niż zbłąkać na wieki:) miłego- do :) do-miłego

Wszystko się zgadza. Precesja ruchu ziemi jest wymuszona przez księżyc i słońce, a niewątpliwie są to siły zewnętrzne. Ot, język nasz rodzimy, zbłąkany i zabłąkany, czy aby znaczą to samo? :) Pozdrawiam Mariuszu Krzysiek

Uwaga słuszna. Może "tej" bardziej nadaje się do usunięcia? Nie wiem, muszę to przemyśleć. Globus to też choroba. Szyja jest baaardzo potrzebna. :) Krzysiek

Może po prostu jest najlepsze z całego tekstu. Krzysiek

dzisiaj odkurzymy moją kolekcję globusów i zapewne nic nowego na nich nie odkryjemy wiesz że ten niebiesko-zielony lubię najbardziej na kuli jest miejsce dla zabłąkanych Jonaszów uciekających przed Moby Dickiem i poszukujących gdzieś przy biegunach na osi zgrzyta ale nie bój się ziemia też cicho skrzypi przy każdym obrocie

Zawsze cóś tam można poprawić. :)))

Ale tylko podobno? Dzięki za pozytywne spojrzenie na tekst. Pozdrawiam Krzysiek

Dzięki za dobre słowa. Pozdrawiam Krzysiek

Dlatego rozwiodłem się. :) Dzięki, pozdrawiam Krzysiek

Dzięki, chwilowo nie grzeję, i tak za gorąco. :) Pozdrawiam Krzysiek

Tak, tak, bełkotanie to moja ulubiona czynność, lubię ją również w wykonaniu innych. Pozdrawiam Krzysiek

Cieszę się że czytasz pomimo zastrzeżeń do formy. Pozdrawiam Krzysiek

Dziękuję za powtórkę. Pozdrawiam Krzysiek

Myślę że w Twoim przypadku nie należy bać się o stan ręki, ani o głowę co nią kieruje. Sprawiłeś mi dużą satysfakcję swoim komentarzem. Dziękuję. Pozdrawiam Krzysiek