Ewa Rajska

jejciu:) dziękuję, nie spodziewałam się takich miłych komentarzy:) i tu kolejny plus pisania: nie miałam pojęcia, że żyjąc w chaosie i nie mając zbyt wiele spokoju wokół siebie można pokazać spokój ze środka siebie:) cieszę się, że udało mi się to zrobić:) bardzo dziękuję za spędzenie czasu! pozdrawiam cieplutko! ER

a na końcu nie powinno być 'grządkom'? rzeczywiście poczatek jest lepszy od końca tylko tak jakoś strasznie sadzisz epitetami:) pozdrawiam serdecznie ER

i trochę literówek:) pozdrawiam serdecznie! ER

dziękuję:) zapraszam kiedyśtam jeszcze:) pozdrawiam cieplutko! ER

dziękuję bardzo za pomoc! mnie też nie grał trochę:) Espeno, Twoja wersja jest na prawdę lepsza:) zaraz poprawię:) tylko może nie wszystko, bo trochę moj musi zostać:) skąd wątek religijny, mogę wytłumaczyć-nie piszę często o tym, ale ktoś niedawno zarzucił mi, że łatwo jest pisać o tym, co się chce, trudniej na określony temat wypowiedzieć się liryką. Tak więc poprosiłam o konkretny temat i dostała mi się 'cywilizacja miłości'. oczywiście ze wszystkimi wytycznymi, co się przez to hasło rozumie: a więc Miłość Bożą pokazaną przez miłość w rodzinie. stąd ten tekst powstał:) Smoku, dziękuję, że zostawiłeś po sobie ślad. Mam nadzieję, że innym razem bardziej do Ciebie trafię:) Panie Krzywak, znów pudło...szkoda, no nie umiem tak trafić do wszystkich... Alexandro, delikatność to mało powiedziane, rzeczywiście tu jest tego aż za dużo. Ale po odrobinie zawsze u mnie znajdziesz, na to nic nie poradzę:) dziękuję za cenne komentarze! pozdrawiam serdecznie! ER

przyjemnie stuka o spodek ulepiona wieki temu przez Adama w niebieskie kwiatki miłości spod matczynego pędzla łapie po kropli rozlane w ludziach kochanie chociaż pełna-nic nie wyleje poi rodzic dziecko każdego dnia więcej przy filiżance staje kolejna w imbryku Bożej Miłości nie ujrzysz dna -poczęstuj się

popraw ciszĘ:) niestety muszę zgodzić się z Jasiem...ale i z drugą Ewą:) pozdrawiam serdecznie ER

np.: zabrali mi dzieciństwo żebrzą o chleb jak trawa o szum wiatru jaskrawe barwy innego życia wyrywały mi korzenie znów poszłam spać głodna ciszy i ich... to rodzice urządzili libację oczy smutne spoglądają niepewnie co przyniesie nowy dzień no dobra-totalna improwizacja, straszliwe przeróbki:) pewnie chodzi ci o te maluktkie dzieci, ktore same nie umieją o siebie zadbać? takie zwykle są w domu dziecka (jeżeli to rodzina alkoholików). a jeżeli nie alkoholicy, ale często piją, to takie dziecko nie chce jeść, chce ciszy, spokoju. coś o tym wiem. pozdrawiam serdecznie! ER

Dorotko, to bardzo, bardzo ważny temat. kilka razy próbowałam się go chwycić, nie wyszło. wiesz czemu? bo jak się pisze o czymś takim, to trzeba to zrobić tak, żeby zabolało, żeby czytelnik to poczuł. jest mnóstwo takich domów, jak ten z wiersza, żyje się obok nich, a tak na prawdę nie dostrzega tego, co ty próbujesz ująć tutaj. dlatego zrób to najmocniej jak się tylko da. ja nie mam konkretnych pomysłów-jak już mówiłam nie idą mi takie rzeczy:) nie wiem, żoże spróbować na to popatrzeć oczami takiego właśnie dziecka? może starszej siostry, która położyła spać głodnego brciszka, bo rodzice poszli pić? może zaznaczyć też jakimś jednym wersem (słowem) jak to dziecko myśli o rodzicach? pewnie niewiele pomogłam. wymądrzam się, choć pewnie nie mam za bardzo prawa, no bo co może wiedzieć nastolatka? proszę tylko, zrób to tak, żeby zabolało wszytskich, którzy umieją przechodzić obojęnie obok takich obrazków:) pozdrawiam serdecznie! ER

kurczę, a co ma tu wiek? chyba przemyślenia się liczą:) a może jestem za młoda na takie teksty? bardzo się staram wyeliminować wszystko, co zdziecinniałe(w negatywnym tego słowa znaczeniu, bo trochę z dziecka trzeba w sobie zawsze zostawić, by nie zwariować:) co nie znaczy, że na siłę dorośleję:) ale dziękuję za odwiedziny i ślad po sobie Pani Stasiu:) pozdrawiam serdecznie!! ER

zaszeleściło wzruszenie wśród traw:) i oby szeleściło częściej pozdrawiam ciepło ER

Panie Krzywak, zdawałam sobie sprawę z tych błędów, jednak nie bardzo wiedziałam, co z tym można zrobić, aby nie stracić tego, co uchwyciłam w tym tekście. ale pogłówkowałam i coś pozmieniałam:) "zawieściście" mi nie brzmi:) Arku, ja znalazłam jedną literówkę(dziękuję za wskazanie:) i juz poprawiona. cieszę się, że przyjemny:) Panie Eugen, po pierwsze bez 'pani':) po drugie, wersyfikacja taka miała być podobna początkowo, może zaraz coś pokombinuję:) trzy wersy moim zdaniem nie są zbędne, bo wtedy tekst wydaje mi się urwany. poza tym tam trochę wyraźniej peel zaznacza to, co dzieje się później. dziękuję bardzo za poświęcenie czasu. pozdrawiam serdecznie i zapraszam jeszcze czasem:) ER

do piosenki, może bardziej do wiersza:) cieszę się, że udało mi się trafić:) zapraszam ponownie i pozdrawiam cieplutko! ER

no i tu sie wyjawia cała prawda o tym, jak kobiesty są postrzegane przez mężczyzn.... ten wiersz odebrał mi ostatnie nadzieje...ehh... może i zabawny, ale mimo wszystko... pozdrawiam serdecznie ER

chodźmy tam mgła opada ciężko nad ranem ptaków nie słychać szeleści mrok w płomykach trawy skryjemy się w półcieniu ja chwycę cię za rękę ty pokochasz mnie w chwili ostatniego zwątpienia odlecimy oboje ja-z szeptem rozpaczy ty-nicością rozrywany d a l e k o ja przy piecu usiądę ty? ...zasuszyłam wrzos

wiersz ładny:) ale tyle w nim dosłowności...a może pozwolić Jej pozgadywać troszkę? jakieś prześliczne (nie przesłodzone) metafory?hmm...kobiety lubią zagadki:) po tobie Macieju spodziewałam się czegoś bardziej zakodowanego:) troszkę się zawiodłam:) co do złota?hmm zależy co kto lubi, jedna chce kolację w restauracji, inna jest szczęśliwa jak dostanie w prezencie spacer z ukochanym:) pozdrawiam ciepło! ER

ja już mówiłam w warsztacie:) pracuj dużo, bo idziesz w dobrym kierunku:) pozdrawiam serdecznie!! ER

wprawdzie ta wczorajsza wersja bardziej mi się podobała, ale ta też nie jest zła:) ja też mogę po swojemu? przez szybę-mrok oczy krzyczą milczącym ustom ból wygnaniec szukający własnej drogi z dala od bliskich pod rozdartą szatą kryje się rozdarty człowiek stoi na rozdrożu z doświadczeniem u stóp próbuje wydostać się z mroku sam przepraszam:) Twoja wersja jest ok, ale się nie mogłam powstrzymać:) zostań przy własnej, lub-jeśli chcesz-korzystaj z cudzych pomysłów:) dopieść po swojemu i dawaj na górę:) pozdrawiam cieplutko!! ER

każdy idzie- co w tym wartego zauważenia? to, że "buty trzeba zmieniać"? może bardziej to uzasadnij, bo jak na razie, to do niczego nowego nie dochodzisz... początek do bani... pozdrawiam ciepło ER

ja się nie znam, ale będę się czepiac na siłę: dlaczego "pomimo wysiłku"- pomimo oznaczałoby tu jakąś sprzeczność, a to, że on przerywa jest chyba dość naturalne. gdyby np było, że "leci nadal pomimo wysiłku"- byłoby to jak najbardziej na miejscu. jakie "prawa grawitacji"? jest jedno (niedawno mnie tu zjechali za to, to się teraz pilnuję:) -więc zmień na "prawo". poza tym przed "ani" nie daje się przecinka, chyba, że mamy "...ani...,ani..." no to wtedy przed tym drugim. rzeczywiście wszystko lotne tylko ten rolnik taki przywiązany do ziemi, ale to daje fajny efekt:) a tak poza tym to bardzo fajny wiersz:) nie przejmuj się moimi komentarzami, bo ja się nie znam:) pozdrawiam ciepło:) ER

w takim razie jesteś pierwszym nieczłowiekiem, z którym rozmawiam:) zdaje się, że troszkę nie na temat mówimy:) ale co tam...:)

jeśli nie człowiekiem to Kim w takim razie?

hehe:) a myślałam, że tacy ludzie wyginęli razem z dionzaurami:) miło jest się czasem pomylić:) pozdrawiam:) ER

podobo poezja to nie neter co dwa słowa:) nie dowiedziałam się nic nowego-nie trafiasz do mnie. pozdrawiam ciepło ER

to może powinieneś jako jasnowidz zacząć sobie dorabiać?;)