aluna

@Pan_Biały Nie wiem czy Twoja poeto puta sie spełni -oby! Pozdrawiam!

@M_Patriota A ja nan cosik takiego(nie moje): Kocham cię kiedy jesteś przy mnie...... Kocham kiedy odchodzisz....... I kiedy patrzysz na mnie...... I kocham kiedy śpisz...... i kocham wszystko co robisz..... I kiedy się złościsz...... ! Ale najbardziej gdy czuję Twój dotyk.... Czuję Twój oddech, widzę Twoje oczy..... I słucham jak bije Twoje serce..... I nic już więcej nie chcę.. ! Bo mam już wszystko !........ CIEBIE.... ! Myślę ,że żonie sie spodoba! Pozdrawiam! Hania

@Jolanta_S.zapewne zajrzałby pod sukienkę? Fajnie przemilczałaś w puncie! Pozdrawiam!

@Wodzu, dzięki Tobie bedzie istaniał , wierszem - pięknie! Pozdrawiam!

Witaj Halinko! Akrostych-piękny , tylko w ostanim wersie zmienilbym na-Cię-. Serdeczności! Hania

A ja w swoim imieniu, no,no pracowałam -urodziłam dzieci , dokształcałam się (zawód tego wymaga), prowadziłam dom -głowa nie bolała -boli, ,,,,i żyję aż się dziwię ,że podołałam , bo czasy przed 80- rokiem były ciężkie, grosze za robote (jak w kamaszach),lęk przed deryktywami z góry i oddolnie , dałam radę !!! Dowrtościowanie górą! Dziękuje Michale za wiersz a nie wiersz! Równouprawnienie spotkalo mnie ,,,ot zaraz po ślubie! Pozdrawiam!

A ja dodam Mirku -do świetnego przekazu: "... -Czym zdobyta ? -Krwią i blizną. -Czy ją kochasz? -Kocham szczerze. -A w co wierzysz ? -W Polskę wierzę!...." I tak bez końca ,końca,,,! Uczą się dzieci, a potem ,,,,,?.... Pozdrawiam autora świetnego przemyślenia!

mlekiem rozlewa gubi grzybiarzy w lesie prawdziwki mokną

ROMANIE pozwól ,że przytoczę: "Według Biblii, treść Dekalogu i innych słów Boga wygłoszonych na górze została spisana przez Mojżesza (Wj 24,4), natomiast to Bóg – nie Mojżesz – wyrył przykazania na kamiennych tablicach (Wj 24:12 oraz Wj 32:16 oraz Wj 34:1). Tekst dekalogu musiał zostać wyryty na kamiennych tablicach dwukrotnie, gdyż pierwsze tablice z dekalogiem Mojżesz rozbił w gniewie widząc, jak lud zaczął pod jego nieobecność czcić złotego cielca (Wj 32:19) – za drugim razem Mojżesz musiał już sam sporządzić dwie tablice. Zgodnie z przekazem biblijnym drugie tablice z dekalogiem były przechowywane w Arce przymierza aż do czasu zburzenia pierwszej Świątyni Jerozolimskiej." Nie wiem , zastanawiam się dlaczego zmutowany? Nie zabijaj - wyciszy , mam inne zdanie , ale to moje subiektywne, zabijanie ma swoje aspekty , przeciez w obronie własnego życia walczymy , bo jakby inaczej! Myśle ,że to wlaśnie jest w puencie : "Jutro głos sumienia wyciszy piąty punkt Dekalogu zmutowany na trującym grzybie" Wiersz pod dyskusję , napisałeś co w sercu,,,! Pozdrawiam!

Och WiJa te pragnienia i marzenia , jedni marza o tym ,,,drudzy o innym. Aktóż nie ma zalet , uroda, wdzięk , wiedza, osobowość tak mogłbym bez końca,,,ale realizacja mżonka (zresztą nie kazdemu),,,! Ciekawy temat ! Pod dyskusję! Pozdrawiam serdecznie! Pełna marzeń!

Czyżbyś także Ty, Haneczko wychyliła wódki deczko? Choć nie widzisz jeszcze myszek ale już podwójnie piszesz. Dla mnie też się często zdarza a szczególnie, gdy powtarza się zbyt często kolejeczki i gdy błyśnie buteleczki puste denko a alkohol sprawia, że się człowiek bujnie świat wiruje dokoła i już widzi się podwójnie. Pozdrawiam HJ wódeczki nie łykam zdrówko nie pozwala bez tego się potykam w tym cała kabała Uśmiałam ,się Henryku , oj do łez! Pozdrawiam serdecznie! Hania

Dziekuje Marku za pochylenie się nad moim przemyśleniem . Zmieniłam ! Dziękuję za... "bardzo ładnie brzmi ten obrazek" Pozdrawiam!

@Wodzu_Wodzu A jakże , jesień zawsze przywołuje wspomnienia lata, tu także , a że nie samotne, no każdy chciałby w nich tkwić! Tylko jesień targa uczuciami , pogoda najlepszym tego dowodem! Wspomnienia nie zawsze są przykre , wręcz przeciwnie ,,,zalotkami przywołują! Pozdrawiam!

@pijaczyna_ok O to to: "Nie ma dramatu nieistnienia. Jest tylko dramat egzystencji - świadomego bytu." Autorze powinno być puentą , takie moje , a jak sie ulepi ,,,pczekamy zobaczymy?! Pozdrówka!

@Ewa_Kos kapelusz i noga jesiennym rankiem podrywacz grzyba

Krysiu cieszę sie ,że rytm - takt w takt ucieka życie , a puenta czyni czas bezsilnym! Serdecznie! Hania

czerwone słońce budzi horyzont pomarańczowy pokój nabiera przemyślanych słodkich zamysłów drzewa ścianą wyświetlają jesień o przemijaniu spadających jabłek jedno podajesz rozpołowione zarumienionym spojrzeniem westchnę gdzie się podziałeś sierpniową nocą spadłeś wspomnieniem lecących gwiazd tuż tuż obok mnie pozostał skrawek rozdarty tęsknotą zalotnych rzęs

@Stary_Kredens Myślę Krysiu ,ze wraz z Agnieszką odeszła nadzieja, dlatego tyle żalu , pretensji, goryczy ,,,nigdy nie wiemy co nam przniesie przyszłość, - morał żyć nadzieją? Żyć z dnia na dzień, przecież nie znamy dnia ani godziny? Wiersz zatrzymuje , ważne -czytelnik pomyśli ,,,o końcu życia! Nie tylko w wieku starczym. Sedecznie! Hania

@Waldemar_Talar_Talar Waldku , przekaz owszem uniwersalny , ale cosik bym tam zmieniła. Napisałabym : -długą wydaje się każda noc (przecież samotnośc doskwiera nie tylko gdy noce krótkie),i dalej w czwartym wersie -wydłuża się krok po kroku w szóstej -wszysko dłużyzną nam Przepraszam ,ze tak wtargnęłam ,ale to Ty Waldku jesteś autorem, więc moje uwagi tylko subietywizmem! Pozdrawiam! Hanna

@Wodzu_Wodzu Autorze kilka nietrafnych wyborów , to nie koniec świata,ale fajnie ubrałeś przemyślenie w metafory ,ślub raz -potem następny! Trzeba trafić na tą drugą połowę- uda się, czego życzę! Pozdrawiam!

@halcia Halinko dzięki Tobie- Twojemu pisaniu , wierzę ,że czuwa nademną On , bez wiary zostaloby mi tylko siąść i bleczeć! Niesamowiete przemyślenia , piękne zwroty , przykuwają uwagę , i jak pisałam tak pisać będę wiara nadzieją -bez niej nic! Serdeczności! Hania

No i ja sie podepne ,,,z moim: w zaroślach mały zielony skrzypek rozłożył partyturę brzęknął cykadami rozbrzmiały tony cichej muzyczki niosły wokół melodię lata wspomnienie tańczyły trawy kwiaty i motyle wiatr lekko wtórując powiewem przygrywał zasłuchanych miłością rozbrzmiewał poruszył emocjami otulił mocno bezszelestnie zdmuchnął płomyk świeczki nocą wziął ukryte skrzypeczki maleńkie w przytulnym zakątku przysiadł cichuteńko i grał i grał słodko do snu ukołysał Dnia: 2012-08-29 Pozdrawiam!

Dziękuję Hanno ,że zechciałaś poczytać moje skromne przemyślenie odnośnie złodzieja -czasu. Płynie oj płynie , zabierając z soba minione chwile-te piekne pelne radości i spełnień, ale cóż nic na to nie poradzimy , musimy sie pogodzić z jego wskazowkami(jakby nie bylo dwuznacznośc)! Serdeczności!

Obieżyświat Marku z Ciebie, a po drodze tyle wspomnień, aż zazdroszczę! A pocóz Ci tyle bagazy, hmmm- ciekawe czyje , bo przeciez nie Twoje?! A do wiersza , świetnie poleciałeś wers po wersie , lekko , dobrze się czyta, i daje do przemyśleń! Pozdrawiam!

jesienny las taflą podlaskiego jeziora natura w złocie