Wiesław J.K.

Piotr Kmita (Pancolek) i Marcin Gałkowski gratuluję wydania waszych wierszy w Odrze.

Dodałbym: nie otwierać! M.S. No tak, ale otworzyłeś. ;-)

H.L. No cóż, szukałem w tym wpisie jakieś konstruktywności...a znalazłem NIC!

Dlaczego gorzej? Wyjaśnij lepiej jeśli możesz, dzięki.

Bea i Ryszard, dziękuję za odwiedziny i dobre słowa. Zapraszam do przeczytania nowej wersji tego wiersza na Z-tce. Pozdrawiam!

Wersja druga: (Idee fixe ) Dębowa laska kikuta umęczona kulawym życiorysem rzuca w twarz szorstko wywleczoną na wspak odpowiedź dlatego właśnie tak a inaczej nie pytaj Powleczona bielmem inności wzrok niewidomego prowadzi metalicznym sygnałem dzwonkiem stukotem ostrzegawczo cichym na bok trzeba proszę i chwilę zrozumienia Wyrzeźbiony godzinami lat kostur wysuszonych idei wypolerowany na glanc pomarszczonymi dłońmi czasu kuśtyka do kresu wyobraźni natrętnego myślenia Listopad 2008

'Magiczny' przeskok z 1977 do 2008 i wiersz dojrzał jak ulęgałka (pyrus communis). Pozdrawiam Strofko :)

myślątko: cieszy mnie, że temat wiersza podoba się... 'wrota zmierzchu' uzupełniają 'pomarszczone dłonie'... Fanaberka: dzięki za słowa szczerej krytyki

Wena! Natchnienie jest zawsze moim 'motorem' twórczym, pisanie na 'zamówienie' jest nietwórczo sztuczne....tak myślę :) Pozdrawiam!

"zamachnął się czas kalendarzem po łbie na wiek z wieku" ...aż się uchyliłem przed tym zamachem czasu, kalendarz tylko otarł się o łeb...na wieki wieków...i teraz odetchnąłem fajowy wiersz, jak dla mnie :-) pozdrawiam

Dębowa laska podpiera kulawy życiorys kikuta zmęczony utykaniem zaklął szorstko odwiecznym zapytaniem czemu ja? Powleczona bielą laska wzrok niewidomego prowadzi metaliczny sygnał dając cichym stukotem ostrzega na bok trzeba i zrozumienia! Rzeźbiona upływem czasu laska zwyczajna wypolerowana na glanc pomarszczonymi dłońmi kuśtyka powoli ku wrotom zmierzchu! Październik 2008

(Idee fixe* ) Dębowa laska kikuta umęczona kulawym życiorysem rzuca w twarz szorstko wywleczoną na wspak odpowiedź dlatego właśnie tak a inaczej nie pytaj Powleczona bielmem inności wzrok niewidomego prowadzi metalicznym sygnałem dzwonkiem stukotem ostrzegawczo cichym na bok trzeba proszę i chwilę zrozumienia Wyrzeźbiony godzinami lat kostur wysuszonych idei wypolerowany na glanc pomarszczonymi dłońmi czasu kuśtyka do kresu wyobraźni natrętnego myślenia Listopad 2008 *idee fixe - [wym. ide fiks] - natrętna myśl

Posłuchałem i poczytałem z wielką przyjemnością. Takie to prawdziwe i ludzkie. Dziękuję!

.Wykształ(t) cenie zawsze w .Wszyscy wygląd d(m)amy panowie i .Poeci są (po)znani nieznani chcą być .(Od)wiedz(y)anie umysł(u) dorasta(nie) .Rozum(ienie) prawdy sz(t)uka(nie) tworzenie to .Dojrzewanie zawsze (s)(po)maga życie często boleśnie .W list(opadzie) liście opadają z drzew Życio(we)rys(uje) linie przeznaczenia .Et cetera dalej i tak *******

Ładna rymowanka z morałem. Pozdrawiam!

Dlaczego edytując wiersz nie można zmienić tytułu tegoż?

ZASADY 1. Na www.poezja.org oceniamy utwór, nie autora.

Bea: 1977 i 2008...i jak? 2XMagicznie :) moni mada: dzięki + pozdrowienia :)

Hejka Baba Izba ;-) Zrobiłem mały retusz wiersza. Dziękuję za twój obiektywizm i za odwiedziny. pozdrawiam

Twój styl jest intrygujący, 'ciężkostrawny' – niezły, przypomina mi trochę twórczość Cypriana Kamila Norwida. pozdrawiam :)

powiedziałbym tak, jeśli przyzwyczajenie jest szkodliwe to i 'grzeszne', ale czy jest ono największym grzechem? reszta brzmi wiarygodnie! pozdrawiam

****************** Świat dzieci Chciałbym raz jeszcze w dzieciństwa czasy powrócić słuchać jak śpiewają świerszcze wesołe piosenki nucić Ach! Żeby tak można tam znów wrócić Przeżyć raz jeszcze od nowa tamte czasy beztroskie zabawy dziecinne i smutki lata szkolne oraz te swawolne Ach! Żeby tak można czas wycofać Bawić się w sprawy dorosłych bez bagażu odpowiedzialności w świecie dzieciństwa rzeczy inaczej się miały Ach! Żeby tak można raz jeszcze tam zagościć 1977 i 2008

Miło mi Cię tutaj znowu widzieć! Już napełniam szklaneczki :-) Tak, to było, jest i zawsze będzie brutalne. W dzisiejszych czasach bezdomne psy nie mają dużej szansy przetrwania. W latach 70's więcej ich było na ulicach. Poszukam liryki, obiecuję :)

Bea! Dziękuję za konstruktywną krytykę! Popracuję nad tym. Pozdrawiam :)

Ładnie :) Zapomniałem dodać daty pod moimi ostatnimi wierszami jakie tutaj zamieściłem....hmmm tak, koniec lat 70's początek 80's.