Bea.2u

Pani ma coś do mojego Trolla, czy mi się zdaje? :)) a jakiego Trolla? nie, zupełnie o kim innym myślałam. pomyłka :)) a to przepraszam, czasem zapominam, że nie mam monopolu na trollowanie :) www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=83521 :)

Pani ma coś do mojego Trolla, czy mi się zdaje?

też jestem za kontrolą nicków, przynajmniej tych uciążliwych. zaś jeśli chodzi o działy, to wydają mi się potrzebne. na orgu jest sporo nisz, które są zasiedlone. szkoda burzyć te miejsca. niektóre zasiedlają ci, którzy potrzebuję się dowartościować i tu faktycznie, polecane gnioty wyglądają śmiesznie. :)

czytam, czytam i myślę sobie, że zaskoczysz mnie jakąś makabryczną puentą, a tu "sza" :) Pozdrawiam /b

by ć - jest ę za bić best ję ;) z życzeniami stu lat pisania :)) /b

widzę to tak: wszystko straciłem nawet sny z życia popiół pozostał na czarnym obrusie zakwitły bzy przyniosły zapach wiosny na księżyc patrzę gdyż tylko on nigdy mnie nie opuścił ciszę przerywa pukanie do drzwi przeciąg niepokój poruszył samotność dziwnie samotna niezaproszona się przysiadła i o przyjaźni chce porozmawiać ? albo jakoś podobnie podanie bardziej klasycznie wersyfikacji ułatwia odnaleźć płynność, a której mówi Wilczyca. Pozdrawiam /b

Chodziło mi raczej o zbytnią dokładność rymów, szczególnie na początku, ale może nie mam racji. W sumie taki wiersz też ma swoje prawa. A bajki ? łykało niesamowicie. Znając własne dziecko jesteś w stanie go całkowicie oczarować. Bardziej zaskoczyło mnie to, że wsłuchiwał się z uwagą w teksty Jeremiego Przybory do bajek Disneya, a tu skomplikował język do granic czytalności :)) choć przyznam, że te teksty i mnie osobiście sprawiały przyjemność. Pozdrawiam :) /b

poprawiłabym to i owo. Pozdrawiam :) /b

Bea, dzięki za miłą wizytę. Jak powiedziałaś: wiersze są jak ludzie i każdy ma swój urok. :-) To jest sonet, więc rymowany, zresztą ja akurat lubię rymy i ich muzykę. A myślniki mają za zadanie podkreślić sens wersu, poza tym oddzielają od siebie dwie odpowiedzi na pytania: po co i dlaczego - po to i dlatego (to są różne sensy, choć podobne do siebie). Pozdrawiam również i zapraszam. :-) Joa. ok, wzajemnie :)) /b

zmieniłabym wers z myślnikami: By jeszcze silniej powracać do siebie. z części rymów też bym zrezygnowała, ale każdy wiersz ma swój urok. są jak ludzie, potrafią pięknie się różnić. Pozdrawiam :) /b

prawda oŚLEPIA :) A wszystko przez OCZYtanie. Mniej wierszy, mniej problemów :) wszystko pod czujnym sOKOlim WZROKIEM, jak się PATRZY;) pa, idę męczyć sonet miłej zabawy :) /b

a widzisz ;) OCZYwiście prawda oŚLEPIA :)

Na ślizgawce. Tylko trzeba mieć oczy, żeby się poślizgnąć! a widzisz ;)

a łyżwy ?

proszę, proszę ;))) Tu pełno takich. Kiedyś zrobiliśmy rozeznanie z niejakim Bogdanem Zdanowiczem i okazało się, że mniej więcej co trzeci Orgowicz to nauczyciel, a co czwarty - polonista. Bogdan zaproponował, żeby nauczyciele mieli specjalne oznakowania na Orgu, np. czerwony kwadracik w lewym dolnym rogu pod komentarzem/wierszem. ;-))) a bumelanci?? gwiazdkę dajmy na to ;)

kiedyś zauważyłam zbieżność tematów. np masowo pisało się o płomieniach albo ptakach, normalnie stadnie, potem kolejny temat, powiedzmy barwy. pewnie można to jakoś psychologicznie uzasadnić albo przeczekać ;) jak oko cyklonu, dajmy na to /b

nawet czytam z ołówkiem :) mażę po tekście, robię przypiski, dopisuję własne wersje. profanacja, wiem ;)) Pozdrawiam /b To moja profanacja podwójna, bo jestem bibliotekarką. A nawet potrójna, bo jestem też nauczycielką polskiego. ;-))) proszę, proszę ;)))

Smutno, bo smutno; a groteskowo - że smutno? Pewnie wiersz nie oddaje tego co powinien z winy mojej - autorki, chociaż chciałam dobrze. Peelka po wielu latach spotkała się z miłą jej kiedyś osobą, przekonała się, że to człowiek zupełnie inaczej myślący, obcy i jest jej smutno. Zawiodła się. Tak, masz rację, jak się zastanowiłam, potwierdzam. To może również śmieszyć! Dziękuję, serdeczności - baba oj tam, od razu śmieszyć :) spróbuj zamienić słowo smutek na banał. - peelka zaczyna mieć świadomość dystansu. Pozdrawiam :) /b tylko nie pomyśl, że uważam wiersz za banał. - to nie to. hejka :)

kiedyś czytając dziecku Kubusia Puchatka pisywałam podobne tekściki, choć osobiście wolę poczucie humoru klapouchego ;) rymy proszą się o dopieszczenie. Pozdrawiam :) /b

a nie wiekowa? następna będzie denna - do kompletu ;) Pozdrawiam :) /b

nie śpieszmy się... smakujmy siebie powoli delektujmy się każdym mgnieniem a jeśli coś zaboli z łatwością wyrwiemy oswajaj mnie krok po kroku nie pędźmy, dajmy sobie spokój subtelność słonecznych muśnięć koronkowych spojrzeń zza rzęs przytuleń, przymileń, motyleń zalotnie, ulotnie, miluśnie oswajać będziemy wolniutko, by się w nich nie pogubić stąpajmy ostrożnie, uważnie by nie prześcignąć marzeń muślinowych objęć, cennych drżeń i nieśmiałych, ogromnych chceń - tak z przekory :) Pozdrawiam delektkę ;) /b

dobrze się czyta. niebanalnie napisane. tylko uciekła mi ten tekst za mocno w smutek. robi się trochę groteskowo na końcu. - ale to subiektywność. Pozdrawiam :) /b

nawet czytam z ołówkiem :) mażę po tekście, robię przypiski, dopisuję własne wersje. profanacja, wiem ;)) Pozdrawiam /b

jaka chwila - taki wiersz, nie dziwi nic ;) ale, ale.. rozumiem, że to wieko to od laptopa. dzieci buszują, gdy rodzicom nie chce się wstać . i wszystko jasne :)) Pozdrawiam /b

Królowa bieli w bieliźnie ze śniegu serce z kryształu Pozdrawiam :) /b