Toby

biorę w całości :)

dobrze się czytało, pozdrawiam.

:) Pozdrawiam :)

nic tu dla mnie, ale pozdrawiam serdecznie.

Zamysł konstrukcyjny intrygujący, czyta się płynnie (sic!)

fajny tekścik, pozdrawiam.

ha ha.. brawo.. ach ta "skarbówka "...

Ciekawa fabuła, z pomyślunkiem , przeczytałem z przyjemnością.

Bukiet od Boga i listy od Boga to msz najlepsze momenty niezłej całości.

niezły tekst. pełen melancholii, zatrzymuje.

Ładnie Jolu. Przy niewielkim szlifie, będzie z tego klejnot.

Ten wiersz mógł równie dobrze napisać któryś z poetyckiego pokolenia Kolumbów. Świetna opowieść.

Budujesz nastrój bardzo umiejętnie i to się chce czytać :) Puenta tylko mogłaby być jeszcze bardziej "tak z hukiem"...

Troszkę Listę Schindlera na pamięć przywiódł... Ciekawy tekst.

nic tu nie znalazłem dla siebie...pozdrawiam.

Ezoteryka i współczesny romantyzm - to wyznaczniki tego tekstu. :) Pozdrawiam.

Ausgezeichnet :)

Bardzo na tak. Wszystko mi tu w duszy gra :)

wygląda mi na erotyk, nasycony zmysłami i wrażeniami:) bardzo mi się podobało :)

nie za bardzo :(

jestem na nie. pozdrawiam.

Obrazowanie jest niebanalne, żywe, malownicze, natomiast w puencie mogłoby być trochę mocniej, jakiś przytup, walnięcie pięścią w stół, czy coś innego, co by kontrastowo uwyraźniło końcowy passus i podniosło jeszcze wyżej rangę i tak dobrego utworu :)... Pozdrawiam. Ps. Do zaakceptowania są też Pańskie rymy styczne dwójkowe :)

Kiedy ulice kipiały, a świat siedział cicho zapatrzony w nagie piersi młodych amerykanek, jeździliśmy Bulikiem, wiatr szarpał struny naszych włosów rozpuszczonych w powietrzu. O słońce! bracia owinięci flagami wracali do domu, wtedy zaczęliśmy nosić kurtki w kolorach dżungli. Johna łączyło z benzyną więcej niż rafinera. Czasami budzi się w środku płonącej wioski, nie martw się, Bóg jest po naszej stronie, mamy zielone światło. Przypuszczałbyś, że kiedyś te wszystkie kobiety powrócą? Tajemnice nic nie ważą, a są cięższe od kuli na barkach Atlasa. Ciekawe co by było, gdybym miał karabin zamiast gitary i za mało odwagi na pójście do diabła. Bardzo ciekawy i nastrojowy to tekst. Wydaje się to być spojrzenie rozliczeniowo-powojenne /Wietnam te sprawy.../. Ciężko chyba jest pisać o sprawach, których się nie przeżyło /jak mniemam, chyba że siem mylę/, ale w tym przypadku relacja liryczna tchnie prawdziwym zionięciem i nie jest po powiew carmi tylko taki mocny poetycki chuch whisky. Biorę ten wydźwięk liryczny w całości. Pozdrawiam:) Tomek

Wiersz to arystokracja słowa, a literówki w wierszu to dziury w kontuszu :) Do miłego :) T.

bardzo na tak.