Beenie M

Dziękuję Ci Bartoszu za wyjaśnienie, ale też i za to, że nie włączyłeś „olewatora” skierowanego w moją stronę. Nie martw się, to ze mną jest coś nie tak. Ja ciągle uczę się tutaj patrzenia na cudze myśli i nie zawsze mi to wychodzi. Pozdrawiam serdecznie

Bartoszu, gdyby zadaniem na egzaminie była interpretacja tego wiersza, pewnie nie otrzymałabym satysfakcjonującej oceny. Podchodziłam do niego kilka razy i za każdym coś mi do końca nie pasowało. Nawet po Twoich podpowiedziach, nie potrafię dobrze tego rozszyfrować. Widzę co prawda zbombardowane miasto (pierwsza zwrotka), ale nijak nie mogę połączyć tego z aniołem, a do tego jeszcze to, że „nie był wówczas jedyny na niebie”, z poezją, i w ogóle ciężko myślę … a że nie daje mi to spokoju, liczę na oświecenie. Pozdrawiam serdecznie

rachunek jest prosty niczym drut w kieszeni tylko amputacja liczbę tysiąc zmieni a w przypadku dzieci to już nie zabawa policzy komputer dlań to prosta sprawa :)

Będę się upierała kim? czym? (jest) – tą resztą życia

I znowu Twój akcent jesieni, i znowu piękny splot słów, myśli … Pozdrawiam ciepło

lepszy związek z rakiem niż z drugą stonogą ciężko by rozplątać kłębek nogi z nogą dwieście nóg by było i tysiąc paluszków to by ich myliło jak by byli w łóżku pozdrawiam serdecznie wesołą Alicję

Chyba się Coolt zagalopował z tym poprawianiem. Jest dobrze, tak jak było na początku tj, „i jest całą resztą życia tą lepszą” pozdrawiam

Oj, Piaście, Ty to potrafisz rozbawić człowieka. Rozweselona udaję się w stronę swojego łóżka, przezornie zamykając wcześniej balkon, chociaż on nie na parterze. Pozdrawiam życząc równocześnie wszystkim dobrej nocy

W Twoje wiersze Michale, muszę się wczytywać, żeby nie uronić czegoś, co zburzy sens i muszę przyznać, że z czasem coraz więcej je rozumiem i coraz bardziej się podobają. Pozdrawiam serdecznie

I mnie ten wiersz zatrzymuje, też coś znajduję między wierszami - podoba się po prostu. Pozdrawiam serdecznie

Wiersz, ta miła dociekliwość komentujących i Twoje cierpliwe tłumaczenie, no i oczywiście niezastąpiony Jacek ze swoim komentarzem, sprawiły, że kolejne spotkanie z „Leszkową Poezją” było udane. Pozdrawiam serdecznie

Krzyż mają ci, którzy z takim leżącym muszą obcować. Jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam serdecznie

Jesteś miły Piaście, ale wiedz, że to Ty druhu sił dodajesz , Twoje poparcie, a przede wszystkim zrozumienie mojego toku myślenia – to z Piasta siła wyrasta. A może jesteśmy z tej samej bajki. Pozdrawiam i uciekam, bo zaraz duchy zaczną baraszkować

ja też przyklaskuję dobrze się czytało pięknie się rymuje w rytmie nie zgrzytało niech żyją rymy!!! pozdrawiam ciepło

OsCar wcale nie prosi o wybaczenie, bo chyba nie uraził niczyich uczuć. Pisze tylko, że wiersz mierny i nie chodzi o odkrywczość, tylko o przyzwoitość warsztatu. Oscar nie lubi też, kiedy poezja jest traktowana pamiętnikowo i kiedy ktoś w ten sposób "przelewa" uczucia. Uważa też, że kochany ludziom wypada dedykować najlepsze wiersze, a nie najgorsze. Ech. Współczuję z powodu straty. Oscar, ale to jest Twoja opinia, a czy obiektywna? Słowo „obrzydliwe”, którego użyłeś w komentarzu pod tym wierszem, chyba nie jest właściwym. Wybacz, po prostu nie potrafisz napisać krytyki z niezbędnym do tego wyczuciem estetyki słowa. Czytam Twoje komentarze, czy tego chcesz, czy nie. Przecież nie jesteś mistrzem i wyrocznią na tym forum. To co dla Ciebie stanowi wartość, innym może wydawać się bezwartościowe i odwrotnie. Po co ten patos, ten wykrzyknik, to bleeeee, całe to oburzenie. Raz się napisze lepiej, raz gorzej, to nie przestępstwo ani tragedia. Chętnie przeczytam wiersz dedykowany komuś przez Ciebie, żeby zobaczyć jak takowy powinien wyglądać. Może wskażesz? I nie obrażaj się, bo nie o to chodzi. Pozdrawiam

Czasami trzeba dotrzymać towarzystwa nocy, oby nie za często … ta przyjaźń bywa toksyczna – uważaj więc Lady Aj. Pozdrawiam ciepło

Ładny ten Twój obrazek namalowany słowami. Chyba lubisz konie, nikt jeszcze tutaj o nich nie pisał, albo nie trafiłam po prostu. Pozdrawiam serdecznie

Bardzo mnie wzruszyły Twoje słowa Wiktorze. Splotłeś je z takim uczuciem, że łezka zakręciła się w oku. Jest to niewątpliwie jeden z najsmutniejszych dni w życiu człowieka, ale jak widzisz nie jesteś sam. Babcia na pewno zadowolona spogląda na Ciebie z góry. A tak na marginesie, Oskar musi jeszcze dużo się w życiu nauczyć. Z wyczuciem u niego bardzo krucho, ale że to Dzień Dziecka, wszyscy Oskarkowi wybaczamy. Bardzo ciepło pozdrawiam

o Ty Piaście wstrętny strachu tak do dzieci w dniu ich święta lepiej usiadłbyś na dachu niźli deptać im po piętach kup cukierków worek wielki sypnij z góry im pod nogi a zobaczysz jak bąbelki uśmiech prześlą do cię błogi lepiej żyj ty z dziećmi w zgodzie no bo nigdy nie wiesz przecie czy ustawią cię ogrodzie czy wyrzucą może w śmieci Wszystkiego dobrego Piaście z okazji Dnia Dziecka - wszyscy jesteśmy dziećmi Ziemi. Bywaj zdrów i już nie strasz.

Czuję ten ładunek emocji wykrzyczany literami, czuję pogardę, sens tego krzyku … nie chciałabym być adresatem tego wiersza. Pozdrawiam serdecznie

Piękne to Twoje głogowe wierszowanie i jak na mój gust gotowe już do podróży pozdrawiam ciepło

Stasiu, przyjdzie czas i serca rozliczyć, póki co, żyjmy i nie pakujmy się głupotą w tryby, bo te kręcą się tylko w jedną stronę … a czasami przydałoby się inaczej. Zostawiam ślad i znikam. Pozdrawiam serdecznie

pewnie chodzi mu o pełnoletność, bo innych nie zauważyłam pozdrawiam

Ja nie skreślałabym tego tak szybko, jak moi poprzednicy - coś mnie tu urzeka, coś mnie zatrzymuje … mimo, że nieckliwe, jakaś magia przyciąga ... pozdrawiam

„… w życiu słowa dobrały mi się lepiej niż mężczyźni” - zabieram jako perełkę dostrzeżoną w tym wierszu, bo chyba i mnie to dotyczy. A tak poza tym, spoko loko luz i spontan. Pozdrawiam ciepło