M._Krzywak

A niech sz. pan mi wytłumaczy, jak można "śmiać się lwa rykiem"? Co więcej - co ma reprezentować ten "skromny" podmiot liryczny? Czy ten ironiczny autoportret wg pana jest na tyle dobrze napisany, że powinien tutaj być? Wg mnie "nie". I jeżeli "nie" uwłacza w jakiś sposób osobiście autora, to ja podziwiam Zofię Honey za nieumiejętność czytania i analizowania wiersza, tudzież sytuacji, a publiczne zabieranie głosu. Kompromitacja! Jeszcze tylko kilka głosów i hasiok!

Jeżeli "sercem" nazywasz nazywanie gniotów wierszami, to nie :) PS - policz sobie zaimki w swoim arcydziele :)

Mogę Cię wyręczyć;) tak ;) Pozwólcie, że zabiorę głos w wymianie pogłądów. Powyższe komentrze obrażają autora i bardzo źle świadczą o komentujących niezależnie od jakości opublikowanego tekstu. Błędem jest zakładanie, że autor wie, co komentujący ma na myśli. Błędem jest zakładanie, że w tym dziale nie publikują początkujący, może właśnie potrzebują konstruktywnej oceny i mieli nadzieję taką tu znaleźć? Błędem jest zakładanie, że jest się guru na portalu, a autor ma przyjąć baty z pokorą i nie pytać się za co. Świątecznie pozdrawiam Pani się świątecznie ośmiesza.

I teraz też tak uważam - twój wiersz to: kupa, syf, badziewie, dno, pustak, gniot, zakalec.

Jakby ci to wytłumaczyć? O, już wiem. Jeżeli myślisz, że to forum będzie lekarstwem na twoją frustracje, to się mylisz. Są sposoby, z których można skorzystać, ale nie będę cię tutaj publicznie uczył. Mam nadzieję, że po prostu zbanują ten twój 6 czy 7 nick i konsekwentnie będą banować każdy kolejny, do czasu aż się nie nauczysz pisać o wierszu, a nie o autorze. Praktycznie każdy twój wpis jest obraźliwy, urągający godności osobistej osób tutaj (publicznie) wydających swoje utwory i to jest wykroczenie (chociaż dobrze szukając, znalazłbym coś więcej). To, że masz nicka nie czyni ciebie anonimowym, więc zważaj na słowa.

A ty bana, już zgłaszam :)

Najgorszą chorobą tego forum jest histeryczna paranoja połączona z szaleństwem. Wg mnie takie bzdury powinny być usuwane z miejsca. Wylewanie na kogoś pomyj pod nickiem jest śmieszne, ale warto się zastanowić nad pozwalaniem takim użytkownikom korzystania z wolności wypowiedzi, które nawet nie odnoszą się do treści wiersza. Jureczku - idź sobie!!!

Nie.

No to wydajem :)

Stefanie - ok, to ćwicz głos :) ireneusz paprocki - czemu nie? proszę coś przesłać do przesłuchania Stasiu - blisko, blisko :)))

A ja tam z przyjemnością przeczytałam. I też przy okazji życzę :) Pozdrawiam.

Widzisz, że nieźle się mają, wciąż na utartych szlakach, prognozy jak kupony wystają z kieszeni, maszerują od plebani do plebani tym niemniej nie stawiajmy siebie na piedestale skoro pamiętasz – od baru do baru wczoraj staruszek, dzisiaj już wolne miejsce w tramwaju a ty tak niedawno szczerzyłeś, dzisiaj wstawiasz zęby historia biega sobie po takich jak my, dając literki z zamian za próżnie dając nazwiska, pomniki, cmentarze, legendy mity mi tutaj nie mów zwiędłaś, już ciebie nie potrzebuje, gram w karty, gram po budach w kasynie są takie jaśniejące barwy, są pieniądze i są one jeszcze dwie noce wspomnień i tabletki może raz jeszcze wiersz o ile prądu nie wyłączą bo burza idzie po niej niektórzy się podniosą swe garby na plecy i hajda na dupy.

To ja też życzę - cierpliwości, spokoju, wzmocnienia warsztatu, udanej randki (nawet z żoną!), i oczywiście zdrowia, i co tam sobie każdy jeszcze chce!

Pancolek - pewnie, że możesz, kiedy tylko chcesz, daj tylko znać, kiedy. Ruffle_puffle - mam świadomość, że odległość jest męcząca, ale niestety, nie mamy w Polsce jednego środkowego centrum :) W każdym razie jak najserdeczniej zapraszamy. Ewa K. - oczywiście, że wszystkich srok łapać nie będziemy :) dzie wuszka - chodzi mi o to, że nas będą wizualizować, a nie że ja tam będę pisał o horrorach. Zresztą nie chcesz oglądać, to się nie znasz ;) Espena Sway - skuście się, jak najbardziej się skuście! Pozdrawiam.

kasiaballou - uściski przyjmuje :) katarzyna_tarnowska - to będzie niedaleko Almare - warszawka może wpadać kiedy zechce. Już nawet namawiałem pewnych twórców do odwiedzin :)

Jakiś czas temu, przy dobrym kielichu szlachetnego napoju zrodził się pomysł zorganizowania cyklicznych spotkań literackich. Dobrym punktem wyjścia była współpraca z naszym portalem, gdzie istnieje poważny zasób poetyckiej siły. Dzięki Jackowi, (bez którego tej całej sprawy by nie było), będziemy mieli od nowego roku bardzo dobre miejsce do takich spotkań(nazwy nie wymieniam, bo nie zapeszam, w każdym razie będzie to w Krakowie), na których bardzo chętnie widzielibyśmy ludzi z stąd. Na tą chwilę zainteresowanie jest niewielkie, dlatego zmuszeni jesteśmy na początek użyć sił własnych, tudzież zaproszonych gości. Mimo wszystko, jeżeli ktoś by jeszcze poczuł się na siłach, proszę zgłaszać się na priva - zostało jeszcze kilka dni do stanowczego zamknięcia listy uczestników. W tej chwili udział potwierdził i zaklepał Maciej Tali. Listę będę poszerzał w miarę zgłaszania się chętnych, a zamknę ją 28.12.08 (musi zostać trochę czasu na plakat, reklamę i kompozytora, który będzie robił oprawę muzyczną). Imprezy odbywać się będą (prawdopodobnie, to się jeszcze może zmienić) co drugi czwartek. Szczegóły będę podawał na bieżąco. Pozdrawiam. PS - są też inne, świetne pomysły związane z drobnymi, a atrakcyjnymi dodatkami tutaj na forum, które postaramy się zrealizować. I tutaj podziękowania dla Ewy K. za pomoc (z której na pewno skorzystam :) i dla Angello za zielone światło. Istnieje możliwość na stworzenie nowego działu - relacje ze spotkań, zdjęcia, może i piosenka, może i film - jestem jak najbardziej na tak.

Na pewno zauważam to "kiedyś", do którego odnosi się sytuacja liryczna. Adresatem wiersza jest "Babcia" (widać doskonale odniesienie do "stękającego pieca", dość ciekawa zresztą personifikacja odnosząca się do ciepłych uczuć, chociaż można to także potraktować jako naśladowanie głosu. Można sobie wybrać co się chce, to wiersz), którą podmiot traktuje emocjonalnie (zwrot bezpośredni "wiesz babciu" i przerwa nadaję wręcz słyszalnego efektu. Jest on oczywiście często używany, jednak ja tutaj nie mam zamiaru wytykać palcami, bo piszę li tylko o tekście). Podmiot odczuwa pustkę, kolejna personifikacja (czy też oddanie głosu przedmiotowi) telewizora pozostawia świat podmiotu z pustką, bez treści ("gada" jest ujemnie nacechowane w tym wypadku). Podmiot chciałby coś "powiedzieć" (a raczej "rzec", czyli taki dość poważny, patetyczny ton w tym miejscu, ale trafny, oznaczający coś ważnego, ponad to gadanie wiersza i sprzętów - bo głos w tym wierszu jest bardzo ważny, bo zajmuje praktycznie całą treść, a przecież wiersz kończy się "...", czyli wyciszeniem, a to jest bardzo dobry zabieg!), ale nie ma już do kogo. I tutaj tworzy się pustka, pustka nie do zapełnienia. Podoba mi się oszczędność tekstu i ciche, ale wyraźne emocje. Trudno jest napisać dobry wiersz dotyczący pustki po utracie kogoś (chociaż ja osobiście wierzę w sens odchodzenia, w jakiś wyższy cel tego, że jest tak, a nie inaczej) i mam wrażenie, że tutaj się udało. Pozdrawiam.

Almare - "tusz" to może archaizm, ale osobiście mam i tusz, a w dodatku kiedyś miałem w szkole kaligrafię i czasem, coś ozdobnego, specjalnego można i drapnąć i dzisiaj. Zresztą jeszcze nie aż tak dawno komputerków nie było. Może jest to zwrócenie się w stronę przeszłości, nawet niedalekiej, może trochę dalszej, aczkolwiek to tylko tekst. Co do rymów - na razie zostaną, bo i tak już nie mam koncepcji :) greg lipski - nie chce za bardzo wchodzić w sens mitu i Pigamlionie, aczkolwiek wystarczy pytanie - kim on jest jako postać mityczna - bogiem, człowiekiem? Na pewno człowiekiem, który ożywił sztukę (bo Afrodyta to tylko pośrednik), dlatego ten mit można traktować jako kształtowanie, usensownianie, (więcej na ten temat u Piechala w "Mit Pigmaliona") koniolub grubas - na pewno nie zgodzę się co to tego "starego", tutaj to nie kwestia wieku. "Materiał" jak najbardziej, ale nie "do" pracy na wieki, a raczej to, co zostanie z niej na wieki. Pytania, które pan zadał - bardzo trafne. zak stanisława - właśnie, coś w tym jest :) Rachel Grass - ja kiedyś PANIĄ zamorduje za tego pana, przysięgam ;) Bernadetta1 - tak, dziękuje, wpis w warsztacie cenny, bo wskazuje kierunek - kosz/wydanie :) Dziękuje wszystkim i pozdrawiam!

Ja jestem już jako stało czytelnik, mam upusty interpretacyjne i moje skromne uznanie dla wiersza wystarczy. Bardzo się ;) Pozdrawiam.

Cóż by tutaj powiedzieć, jestem zaszczycony, że ramię przy ramieniu :) Pozdrawiam.

Michale z przyjemnością napisz mi w pw a uwagi wal ja się nie obrażam wiem że nie wiem Pozdrawiam Jacek Z przyjemnością przedstawiam wątek - "potrzebni poeci" na forum dyskusyjnym :) A co do uwag, to nie są to jakieś straszne uwagi ;)

Ładne wykorzystanie brzmienia, które opiera się na spółgłoskach nosowych, co powoduje takie liryczne "mruczando", co przy zachowaniu rytmy tworzy prawdziwy liryk, a nie namolną, nudną grafomanie. Na plus też to, że nie ma efektów specjalnych, masy zaimków, w sumie tylko jeden epitet mnie razi - "ciepła oddechu", ale to kropelka, patrząc na całość. I to: "spowalniał myśli zastygłe chwilą" jest wg mnie wersem błędnym, nielogicznym - nie da się poruszyć czegoś zastygłego (i samo "zastygnięcie myśli" też brzydkie, ja bym jakiś neologizm użył, a co ;) Na plus. Pozdrawiam.

Gdzież mi do nich, przez ducha wieków się skłaniam a może jednak? Część przepisuję, część stwarzam lecz spójrz – mam mokre palce od tuszu i wspomnienia a może jednak? Może jednak coś zmieniam? trwa niczym zadra na sercu mniemanie efemeryczne jest to pisanie a może jednak? niech milkną echa, z przeszłości cząstki i z jutra cząstki w jedno się złączy ekscerpcja z teraz – na wieki wieków żywioł. Natchnieni sobą niech ręczą: „y” – znak niewiadomej, potocznie kogoś jeżeli myślisz, że się mylę echo podpowie - … .

Cieszy mnie i zawstydza taka opinia o wierszu. Nie jestem do końca pewna, czy zasłużona. To są zaledwie chichotki, zapewniam, że peelka z dużą sympatią i tkliwością myśli o tych chłopcach. W zasadzie, wszyscy dorośli - to dzieci, tylko wyrośnięte. Dziękuję, serdecznie pozdrawiam - baba Śmiem wątpić, żeby np. takie aliteracje były dziełem li tylko czystego przypadku :)