adam sosna

HAYQ czas nam się zdarzył dzięki ...

Judyt przychylają się sosny kiedy wiatr zawieje

Judyt nie hołdy sny :) - to do Ciebie :(:( - to mój nastrój

bajka-bajka to o tych co zostali

Judyt ale nie pruski? :):):)

Judyt to z poradnika... dyletanta jakim jestem

Placówka? „Placówka” to pierwsza powieść Bolesława Prusa. Autor opisuje sytuację wsi polskiej po uwłaszczeniu. Wiejscy bohaterowie charakteryzują się brakiem jakiejkolwiek świadomości społecznej i narodowej, jedyne czym się kierują to przywiązanie do ziemi i upór w walce z przeciwnościami losu. taki symbol

no tak ale jest jutro nawet jeżeli go nie ma

Judyt wszystko jest autentyczne (niestety) trochę słowa zmienione opisane i opłakane

tak chyba lepiej

niezawodnie

tak smutnie tak pięknie

i jak tu "nowocześnie" prać słowa z uczuć... (znowu mi płakać się chce) po lichym obiedzie za bilety płacili syci w samotność Placówkę objęli męczyłem i nic lepszego nie wymyśliłem

zak stanisława a mnie drżączka bierze do dzisiaj kiedy przypominam sobie te pustki co zostały w mieszkaniach i sercach :):(:(:(

nazywam to "rekwizytornią" jeżeli spotkam dużo własnych - to lubię a może mi się zdaje?

Judyt ten wiersz powstał "na motywach" doświadczeń przyjaciół mojej mamy i trochę Jej doświadczeń moich na szczęście nie

to dobrze dobrze nim być!!!

dzieci wyjechały szukać dobrych chwil w Londynie w Dublinie pod lepszym niebem po lichym obiedzie za bilety płacili syci w samotność Placówkę objęli czytając listy znajomym wciąż powtarzają by dopingowali młodych w poszukiwaniu dni obfitych i spokojnych nie tak zwichrzonych nowszą i starszą historią ze śladami krwi w kolejce do lekarza stają bo ciała już sterane różaniec kroków odmawiają by pocałować klamkę drzwi z napisem „nieczynne” czy tak zakończyć mają życia nieprzespane Adam Sosna (2007.10.04)

dzieci wyjechały szukać dobrych chwil w Londynie w Dublinie pod lepszym niebem po lichym obiedzie za bilety płacili syci w samotność Placówkę objęli czytając listy znajomym wciąż powtarzają by dopingowali młodych w poszukiwaniu dni obfitych i spokojnych nie tak zwichrzonych nowszą i starszą historią ze śladami krwi w kolejce do lekarza stają bo ciała już sterane różaniec kroków odmawiają by pocałować klamkę drzwi z napisem „nieczynne” czy tak zakończyć mają życia nieprzespane Adam Sosna (2007.10.04)

tak już

no to w drogę!!!!!!!!!

La Salette przypomniałem

co wolno? kiedy wolno? My teraz razem niewolno?! :):):) możemy jeśli chcemy i wiatr pomoże

szszszeleści jesień I farbuje

mam nowy!!!!!!!!!!!!!!!!!!