nstrukcja Nr. 10. Jak pisać wiersze w kryzysie.
Nawet poeci wiedzą, że w kryzysie lud ma do dyspozycji jedynie seks. Jego celem po i przed seksem jest zdobywanie pożywienia. Tzw. wiersze lud olewa, a poeci muszą pisać, choćby
nie mieli ani seksu ani chleba, bo taka ich jest natura. Muszą więc kombinować, żywić się tzw. Weną oraz okładaniem krytyką kolegów poetów. Taki poeta, dotyczy rownież pań, powinien
odłożyć na bok swoje dewiacje i główkować, jak by tu zdobyć kawałek chleba, no bo inaczej
musiałby uprawiać tylko seks, co może być małokaloryczne. Żeby pisać zyskowne wiersze, taki poeta/poetka niech sięgnie po tekst rządzącego polityka.
Np. Drodzy rodacy, w czasach moich rządów osiągnęliśmy wyraźny postęp w każdej dziedzinie.
Gdyby nie nasi poprzednicy, bylibyśmy drugą Japonią albo nawet USA. Obywatele śpią spokojnie,
nie trwonią energii w czasie baraszkowania. Wyprodukowalismy o 30% więcej prezerwatyw niż w
poprzednim okresie. Nasze pielęgniarki panują nad lekarzami, a oni tropią choroby. Nasze autostrady są bezpieczne, nawet jak ich jeszcze nie ma. Prasa jest wolna, a na www.onet.pl mamy
opcje erotyczne nawet dla parlamentarzystów. W sklepach oraz kioskach jest pelno kolorowych
bab, a nawet ostatnio chłopów i td.
Piszemy przypadkowo wybrane wyrazy z przemówienia:
drodzy rodacy
nasze pielęgniarki panują
mamy drugą japonię
oraz prezerwatywy
prasa jest wolna
autostrady płatne
parlamentarzyści erotyczni
w kioskach kolorowo
do góry pupy
piwa nie zabraknie
Następnie publikujemy na ORGu i zbieramy opr od Lectera.