Agata_Lebek

ale widzisz, mi chodziło o konkretne wskazanie problemu, a nie uciekanie kolejnymi epitetami. gdybyś mogła mi postawić diagnozę, byłbym szczerze wdzięczny zdrówko Jimmy - banał i brak pomysłu, to nie epitety a konkretne wskazanie problemu i diagnoza (niczego tu nie zmieni wymiana jakiegoś słowa) - czego symbolem w odniesieniu do poezji są Marks i Engels? Po co wyciągasz te trupy z szafy? Nie mam pojęcia. - stwierdzenie, że jeśli chociaż jeden mały wierszyk (kartofelek) zmieni coś w świecie (ulży ciężarowi) - to poezja ma sens jest pretensjonalne i naiwne. - zarzucasz że poezja nie pcha świata (ja zamiast odpowiedzieć spisuję ci jej coraz więcej) Peel brzmi tu jak Gandhi lub Matka Teresa Od Poezji. Efekt jak wyżej. - ziemniaczek niosącym wyleciał? komu? światom, brodaczom, ludzkości, poetom, rozmnożonemu peelowi? - przyjęta konwencja rozmowy jest sztuczna i nadmuchana - nawet szlachetne przesłanie odrzuca jeżeli jest podane w nudny sposób - dlaczego nie prosisz o wyczerpujące uzasadnienie krótkich, pozytywnych komentarzy? (nieuzasadniona pochwała i krytyka, są równie szkodliwe)

Jimmy wiersz to nie ciasto:) Nie pisze się według przepisu: weź strukturę zgłoskową, dodaj szczyptę czytelnej metafory itd. itp. Brakuje mi jakiejś iskry. Kogo dziś obchodzą panowie w brodach (stąd muzeum) ? Rozważania o poezji są na poziomie szkolnej akademii (stąd mała zadyma). Po prostu banalnie i bez pomysłu. Buźka;)

Jimmy dla mnie to mała zadyma w muzeum. Kiedyś musiało ci nie wyjść, masz to już właśnie za sobą;)Zdrówko

Moze: serpentyny wschodów :) Serpentyny wschodów chowam do swojego notatnika, może kiedyś wykorzystam. Cieszy bardzo, że zajrzałaś. Pozdrawiam Fanaberko.

Teraz podpisuję Agata Lebek i Andrzej Ludwiczak i idziemy na w!:) Co ty na to?

Przy twojej pomocy wiersz rzeczywiście nabrał wyrazu, choć do ekstazy ;) jeszcze daleko. Sandały możemy traktować dosłownie i metaforycznie. Dziękuję za owocną (mam nadzieję nie ostatnią) wizytę. Pozdrawiam Andrzeju. Buźka P.S. Jak tak dalej pójdzie to pod wierszem podpiszemy się oboje :)))

Radość wielka, że podoba się Babie :))) Dziękuję serdecznie. Pozdrówki.

mus Twoje uwagi skłoniły mnie do kolejnych zmian. Zobaczymy może jeszcze coś mi się wykluje. Do wiersza mi blisko do pływania daleko...:( Dzięki serdeczne za ponowny koment...

Mnie też się podoba. Prostota, szczerość.Najlepsza jest furtka zamykana na sznurek i jesiony. Są jeszcze takie miejsca? Aż mi się tęskno zrobiło. Pozdrawiam ciepło.

Dzięki serdeczne. Myślę jeszcze nad tym fragmentem, jeśli masz jakiś pomysł napisz proszę. Pozdrawiam ciepło.

-pozwoliłem sobie na takie małe korekty. syp Miło, że zajrzałeś:) Twoje korekty bardzo przydatne. Już poprawiłam. Chętnie się zrewanżuję przy twoim tekście;) Buźka

Już poprawiłam Piotrusiu twoje sugestie jak zawsze cenne, chyba kluje mi się nowy tekst. Dzięki serdeczne za pyszne słowa;) buziam

Wielowarstwowość tego wiersza sprawia, że za każdym razem czytam go inaczej. Tu plus dla autora;) Tym razem dziewięć obrazów to dziewięć wersów.Wersy to przebłyski myśli jak chwile kiedy błyskawice rozjaśniają otaczający nas świat, później srebrne węże(na niebie)myśli w głowie cichną i pozostawiają peela z rozumieniem- świadomością. Pozdrawiam.

Podobają mi się wszystkie wersje tzn. twoja Tereso, Baby i Basi. Wchodzę w twój baśniowy świat i słyszę świerszcze w ciepłym świetle słonecznym. Czuję zapach łąki. Później daję ponieść się swojej fantazji dzień zbliża się do mojej ulubionej pory przedwieczornej, a tam zbieranie chrustu na ognisko, dobre wino i nadal te świerszcze:) Smacznie napisane. Wiersz daje dużą przestrzeń odbiorcy. Podoba się bardzo. Plusiorki i uśmiechy posyłam :)))

tajemnice wschodów zatarły szlaki na wodzie brokat rozwiany po wydmach jeszcze długo nosiliśmy w sandałach w oddali kolor maków i mgły na ostry bajdewind teraz idę zgiełkiem ciepłych ulic balustrady poplamione majem w szept rzęs opadających słoną bryzą tęsknię

Bardziej podoba mi się wersja Basi. Plus. Pozdrawiam.

Ciekawe obrazy wywołują dużo skojarzeń, ale nie łączą się w zrozumiałą dla mnie całość. Brak mu płynności. Zajrzę jeszcze, moze następnym razem pójdzie mi lepiej. Pozdrawiam.

Temat trudny, klimat nie mój, ale trudno się z tobą nie zgodzić. Dobrze napisane.Pozdrawiam.

wielkie dzięki Tereniu:))) pozdrawiam ciepło:)

Na James Fort niestety nie rosną buki Babo:( Miejsce jest położone w płd. Irlandii. Parę lat temu bywałam tam często, gęsto. Ale mój Buk jest zdecydowanie POLSKI;) jabłka na parapecie też;) Dziękuję Babo za "naturalną" interpretację. Pozdrawiam serdecznie.

Dzięki babo za wzruszenie, życzliwość i miłe słowa. Miłego dnia:)

Fajna, ciepła miniaturka. Ale dlaczego obok ? To tak daleko. Może lepiej przy twojej. Serdeczności. Fajnie Basiu, że się podoba. Wiesz jaka ciekawa jest droga od dłoni do dłoni? Najlepszy jest moment przed jedzeniem miodu;) Pozdrawiam.

Ten wiersz od samego początku prowadzi mnie przez dwa równoległe światy. Nie chce być inaczej i to chyba dobrze;) 1 - ona jabłoń, 2 - ona kobieta . Niesamowite obrazy, wspaniałe odczucia. Wiersz daje mi "polecieć" .Wszystko dzieje się w klimacie cichych subtelności podszytych erotyzmem. Wiersz daję do ulubionych. Pozdrawiam młodsza o przypływ kwietnia:)

Chciałam rozwijać, kombinować, ale chyba tak zostawię. Dzięki za koment i pozdrowienia. Dobre twoje słowa. Buźka.

na granicy twojego wzroku z moim wiersze nie napisane powietrze złamane fiołkami kładę dłoń obok twojej