Tali Maciej

nie no skutki tego już poniosłem(-:

ja osobiście zbyt często wychodziłem z szeregu, ale rozważania czy aby można było dalej ten krok postawić zawsze gdzieś się w tam w człowieku odzywają pozdrawiam

jakżeż boli

dzięki za wizytę pozdrawiam

więc i ja się zjawię(-:

a gdyby tak przez Bałtyk po dnie siedmiomilowymi przed świtem kiedy wiatr jeszcze śpi a może lepiej z pokoju do kuchni zaglądnąć leniwie zza drzwi czy podano do stołu? kiedyś mogłem cały świat w 365 albo jak Stasiuk w JADĄC DO BABADAG teraz już tylko zataczam opuszkiem po papierze całe życie szukałem a wystarczyło wyjść z szeregu

ty Stasia to zawsze tak przysłodzisz że aż się człowiekowi czerwienią policzki pozdrawiam

Pozdrawiam Cię/iza wstydziłem się publikować ten tekst ob jest w stylu dyletanckim, ale mam do niego słabość bo pisany był na okazję dla przyjaciółki i jakoś tak dzięki a jeśli się małemu podobał to naprawdę mam wielki banan na twarzy pozdrawiam

(-:

Właśnie tomku a czy napewno te powtórzenia są potrzebne, już jedno powtórzenie jest aż nazbyt oczyiwste a więcej to już tylko ciężar posiedź jeszcze nad nim zanim go umieścisz wyżej pozdrawiam

dzięki Tomku to prawda żem Cię dawno nie widział, ale ty tutaj jakoś tak nie bywasz, mniej wierszy komentarzy ale myślę że jeszcze będzie okazja pogadzać pod wierszem pozdrawiam

--usta do ławki --bo to jest wiersz o malarzu, miłośniku farby emulsyjnej((((((-: pozdrawiam

spadają liście złotoczerwone wiatr cicho śpiewa w konarach drzew w parku przy ławce usta zbliżone szalona młodość natury zew promienie słońca tańczą w kałuży podniebnym szlakiem odleciał ptak krwistoczerwoną dałbym ci różę za jeden uśmiech i ust twych smak

Startrek atakuje hie hie

dla mnie rewelacja, moje klimaty aliteracje co przystanek a wspomniana lokomotywa to tylko nadaje tempo pozdrawiam

a ty zawsze w porę z pomocą przemyślę przemyślę i będą cięcia budrzetowe(-: pozdrawiam Majstrowałem tylko przy pierwszej strofie, resztę zostawiam Tobie. Pozdrawiam. Maciej: BudŻet!!! usunąłem pierwszy wers, ale jeszcze chyba będę musiał coś dopisać bo coś mi nie gra ale dziś mikołaj i muszę uciekać przygotowywać imprezę w klubie więc może jutro ciś pokombinuje pozdrawiam

kurka a te dwa ostatniewersy mają być puentą , bez nich jakoś mi tak nie pasuje ale pomyślę jeszcze nad tym pozdrawiam

(-: pozdraiwam

każda kolejna fraza stwarza klimat niby na codzień widziany a jednak jest ten klimat jest jakby coś więcej, coś co wciąga i każe czytać dalej podobało się pozdrawiam

dzięx(-: pozdrawiam

oki będę(-:

tak z tym się zgodzę w stu procentach, jest w tym tekście kilka klisz, taka jakby to nazwać intertekstualność dzięki za odwiedziny pozdrawiam

a ty zawsze w porę z pomocą przemyślę przemyślę i będą cięcia budrzetowe(-: pozdrawiam

A ja lubię Kononowicza..... Wracając do tematu, wszystko, co powiedziała Masłowska w wywiadzie na temat swojej (ostatniej) sztuki, można powiedziec o tym wierszu, a tym, że tu to bardziej pasuje. A i wiersz jest bardziej warościowy.... Jeśli przyjąć taką poetykę, sięgającą do mowy i gramatyki potocznej i podstawowych spraw wyrażonych potocznie, to ja jestem za. Oczywiście zawsze to będzie wyglądało jak malarstwo Celnika Rousseau, ale i on jest ważnym impresjonistą ... Oczywiście co do ortografii - jest word i ja też nie przyjmuje "nie umiem" w tym temacie... To taki żarcik, nad tekstem Zauważyłaś dramat jednostki i problem komunikacyjny, forma dobrze odźwierciedla temat, dlatego łamię swoje zasady i bronię to co wartościowe, doceniając właśnie pewne (niby) niedoskonałości formy jako właśnie zalety... Ale i jasno o tym mówię... Pozdrawiam. " jest tylko jedna racja i to święta racja i nasza racja jest mojsza niż twojsza bo nasza racja jest najmojsza" (-: to taki żart ale podpisuję się pod słowami Jaro Sława pozdrawiam

http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=34314 i wszystko jasne pozdraiwam