Witold_Adam_Rosołowski

dziekuję Weroniko za komentarz i za wschód słońca - a może to my wschodzimy bo Ziemia względem Słońca ... zresztą Słońce też względem Drogi Mlecznej ... Droga Mleczna względem ... - i chocbyś chciała/chciał bezwzględność związana z innym odczuciem - wybacz za te wywody shizowe - Twój komentarz jest o wiele milszy od mej odpowiedzi pozdrówko W_A_R

Dziekuję Joanno - też życzę dobrego dnia - dziekuję za komentarz - porównanie czy przechwycanie treści z wiersza Lieberta ... nie wiem - staram się własną myśl wydłubać - kontekst zostawiam wszystkim czytajacym - Tobie też Joanno - jeszcze raz dziękuję za wejrzenie i przeczytanie pozdrówko W_A_R

Mario dziekuję za komentarz - krótkie i może nie tłumaczenie - uzyłem skrótu w tych czwartych wierszach - zamiast - "to co" - na "co" - chyba tak można ... pozdrówko W_A_R

Temat ciekawy Panie Alfredzie - ale muszę się zgodzić z poprzednimi komentarzami - Gałczyński swoje przeżył a odgrzebywać jego dorożkę i wpychać jak stateczek klejony wspomnieniami do butelki ... socjalizm ... jedyny temat warty podtrzymania pozdrówko W_A_R

Weroniko - dosłowność Twojego wiersz na granicy wyobraźni strąca mnie z tej szyby na 3,5 stopy - nie wiem co napisać - promocje bywają pionierskim wyjściem w przestrzeń z niedowierzaniem powrotu ... eeeechhh - mądrzenie jest dobre dla mądrych - naprawdę nie wiem co napisać pozdrówko W_A_R

dziekuję Areno - poczekajmy jak inni się wyśpią i kapieli sobie użyczą - Twój komentarz jest bardzo miły mi pozdrówko W_A_R

a ja czytałem, że Jahwe to "bogowie" - więc w wierszu nie ma według mnie "1 na 1" tylko "1 na wielu" pozdrówko W_A_R

Wiel tu błędnych stylistyk - ale niech sam autor poprawi - niech się zastanowi - ja tylko skieruję na co powinien zwrócić uwagę - Wiatr otula wszystko w koło - ludzi bliskość - Tam jesteśmy my - Skryci przed wszystkim. - a otwarci dla siebie. - że jesteśmy tak blisko - Kochamy się - a jesteśmy dla siebie obcymi ludźmi... tyle tego ale to tylko moja sugestia - nie ja pisałem ten wiersz - więc dałem bold do zastanowienia - proszę o wybaczenie jeśli Pan się nie zgadza z moją wypowiedzią pozdrówko W_A_R [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 21-03-2004 09:38.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 21-03-2004 09:39.[/sub]

Panie Łukaszu - wygląda mi to na regulamin pracowni poezji - osobiście przyjmuję do wiadomości - lecz przyjąć mogę tylko te ostatnie - ...Nie bronić się przed nikim I czekać... pozdrówko W_A_R ps. troszkę gryzie się "nie" przed strofą "wypić kawę ... "

jeszcze jest rano lub zbyt rano abyśmy powieki podnieść mogli wyżej niż do snu nie powstawajmy więc, może coś się przyśni jeszcze co wartość będzie miało w tym dniu leżmy bez cienia, jakbyśmy umarli jakby nam oddechu brakło na ten czas kiedyśmy się jawy nad zjawę wyparli i we śnie brodzimy jeszcze aż po pas jeszcze jest rano lub zbyt wczesna pora na wytrącenie ruchu gestu, słów wtuleni w pościel jak w bielmo upiora co mimo wszystko służy tylko złu nie dopuszczajmy oznak co w prześwicie grożą nam karą za stracony czas tu i tam mara jedna jak w jedno widzicie pragnie miarą czasu objąć drogi szmat jeszcze zbyt rano na tracenie głowy lub wypuszczanie szklanki z wrzątkiem z rąk wprost pod swe nogi na skrawek podłogi gdzie w codzienności tonu la bon - ton jeszcze nie rozwijajmy żagli i nie uchodźmy z przystani, w której wiatrów mętny chór jeszcze w pół - śnie, w pół - jawie brodźmy od ziarna plewy oddzielajmy jak barany od chmur jeszcze jest rano lub zbyt rano abyśmy powieki podnieść zmuszeni ...

Kubo - jeszcze raz dziekuję za komentarz - nie zrozumielismy się z tym c......zmem - ale ostatni akapit to juz zupełnie - Kubo - choć chłop jestem to się zaczerwieniłem - dziękuje - piszę rymami bo tak potrafię i tyle z tego ale jesli ktoś wiecej w tym widzi to - nie wiem jak to okreslić - to czuję się zobowiązany do ukłonu ... pozdrówko W_A_R

Areno - wybacz za słowo - irytacja - tak jakoś wczoraj byłem rozkojarzony - dzis więcej mnie - moze to był dołek - wczoraj pozdrówko W_A_R

Seweryno - dziekuje za zrozumienie - dziekuję za komentarz pozdrówko W_A_R

Panie ..., "ze się" wyrażę - wiersz Twój na pewno ma głębszą podbudowę - osadziłbym ją w zabawach Bogów w stwarzaniu stworów w nie-z-tej-bajki - olbrzymów - krzyżówki człowieka-konia i innych ... - wystepuje tu też kobieta - nie napisałeś, że pół-kobieta - tylko półbogini - Zbyszku - w połowie się z Tobą zgadzam - mozliwe, że wiem o co Ci chodziło ale nigdy nie napiszę, żem półświadom w półmiłości w półdrodze - połowy zwykle są nierówne - połowy najczęściej tracą swoją drugą połówkę - myślę, że wiersz jako wiersz jest wierszem ale treść - Twoja wyobraźnia - winna zastanowić się głębiej sięgnąć słów i stanąć - ale w całości a nie w połowie pozdrówko W_A_R [sub]Tekst był edytowany przez Ewa_KC dnia 28-05-2004 00:46.[/sub]

Panie Piotrze - kto przeżył, kto przeżywa, kto będzie przeżywać ten niech przeczyta - może nie "przestrogę" ale motyw codziennosci - nie chcę osądzać wiersza - bo osąd w nim na początku - oby nie zmącić tej ciszy napiętej do granic pozdrówko W_A_R ps. forma i styl - bez zarzutu

Areno - nie irytuj się - wejdź w ten tłum gapiów (wybacz za okreslenie) i spójrz w poetę-analfabetę stawiającego krzyże pozdrówko W_A_R

Ewo - dziękuje - ja się rozpisuję a tu jeden wyraz potrzebny - autokrytyka - jeszcze raz dziekuję pozdrówko W_A_R

Panie Alfredzie - zapewne odpowiedzią będzie to że piosenki piosenkami - ale mnie nie zaszufladkujesz Pan - nie odpowiem też na wyżej postawione zażuty bo wydaje mi się, drogi Panie Alfredzie, że lekcji to Ty chcesz mi udzielić - lekcji chłosty - więc smiało - a poeta-analfabeta podda się - jestem gotów - nadzieja na lepsze ... Panie Alfredzie - nie wywyższam się nie nie mam zamiaru pisać pod Pana żadnego kolejnego wiersza - to moja droga - moje spojrzenie na świat - a choćbyśmy spoglądali w jedno miejsce wieloma oczyma to zawsze niejednako zobaczymy - to żadne pouczenie to już ktoś kiedys powiedział - ogólnie mówiąc Panie drogi - wiersz o mnie przeczytałeś i smutno mi z Twoich domyślań - ale komentarz komentarzem pozdrówko W_A_R

Kuba - nawet Ty??? jak w tej scenie w jakimś tam cezarem rzymu - pewnie wiesz - a jak nie to się dowiesz - odpowiedź masz powyżej - tłumaczyć wiersza poprzez c'ltyzm nie mam zamiaru - wszystko co składa się na nas to droga ... - jedni kładą na niej puzzle - innym wiatr zrywa kapoty - jeszcze kolejni znaczą zupełnie inne slady Kubo - czy ten komentarz w krótce bedzie bardziej dosadny??? wiec pomyśl - jeżeli zdarzyło by Ci się zobaczyć piramidę Cheopsa - to stanąłbyś i czy pomyślałbyś, że ją sam Cheops robił??? Kubo - koniec mądrzenia - koniec c'ltyzmu - jest wiele słów podpisanych krzyżykami pozdrówko W_A_R

Ewo - posłuchaj -------------------------------------- "stacja II" (męki pańskiej) Mały więzień basniowej tapety i sterty zabawek co weźmie to odrzuci niepokolei - co by ruszyć ... wszystko popsute i ten głos - co ci jeszcze syneczku ... - nic mamusiu jeszcze .. nudno mi kolejny przezent sprawia tylko ból kiedy do ołowianego żołnierzyka krzyczy przez łzy - prezentuk broń i odejdź (daję ci krzyzyk na drogę) ---------------------------------- nie wiem kiedy to napisałem ale tych tekstów jest z 30 i trochę - jeden wiersz biały - drugi rymowany - wszystkie dotyczące drogi krzyżowej - pomysł był - tylko ja przestałem wierzyć stając się tym poetą - analfabetą - bo krzyżyk sobie dałem na drogę - przeżyłem wiele mysli i słów zapisanych - lecz chciałrm wszystkim pokazać że i tak można - wybacz Ewo i wybaczcie wszyscy - jeśli kogoś uraziłem - spójrzcie więc na mnie - dogłębnie - szamotającego się wśród tłumu na męce pańskiej - eeeechhhh - to prawie pasja - prawie ja sprzed jakiś tam mgnień ... pozdrówko W_A_R ps. shiza mnie łapie więc szybko kończę [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 19-03-2004 21:15.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 19-03-2004 21:28.[/sub]

panie poeto - analfabeto dla pana kartka jest myśli metą wiersz pod dyktando myśli zrodzony a pan na skrzydłach mkniesz nad poziomy z odmętu - błędów- z pędu i wyżyn stawiając w końcu pod wierszem krzyżyk śmierć wierszom tylko zadajesz kiedy im krzyżyk na drogę dajesz panie poeto - analfabeto stoisz nad myślą z barwną paletą wbrew wersom tworzysz z rymu obrazy i czasem piękne tniesz krajobrazy cóż kiedy skrzydłem z pędu i wyżyn pod pejzażami malujesz krzyżyk śmierć wierszom tylko zadajesz kiedy im krzyżyk na drogę dajesz panie poeto - analfabeto w ręku masz dłuto, przed sobą beton dziobiesz w skorupie - kształty rymując gdzież rysy wiersza się odnajdują cóż kiedy dłutem z pędu i wyżyn stawiasz na rzeźbie - śmiertelny krzyżyk śmierć wierszom tylko zadajesz kiedy im krzyżyk na drogę dajesz panie poeto - analfabeto tworzysz zawadą, a nie zaletą raz byś nauczył się czytać z myśli i stąd stosunek słów byłby bliższy a ty z odmętu – z pędu i wyżyn umiesz co umiesz - postawić krzyżyk śmierć wierszom tylko zadajesz kiedy im krzyżyk na drogę dajesz

Jurku - nie obraź się ale ten wiersz ma kilka mankamentów - przede wszystkim - ...wczoraj... - krótka ta Twoja pamięć - ciekawe co zrobisz za miesiąc, za rok - myślę też o ogródku gdzie łzy spijasz - ile to jeszcze innych pamięci łzą przytopiłeś w tych grządkach - ile razy tam przystanąłeś aby wdeptać to co jeszcze chciało wywiać z wiatrem - nie podoba mi się treść - katastrofa - wybacz, że tak piszę - minął dopiero jeden dzień a TY? już piszesz wiersz - gdybyś napisał tuż po albo po roku - rozumiem pozdrówko W_A_R

Ewo - nie wiem czy zauważyłaś, że jedynym usmiechem w tym wierszu jest kwiat za monetę (grosze) kupiony i posadzony - wiesz - przetrwał może dzień - może krócej - zadeptali go - bo rósł - jam był z rodu "rusołów" więc nie przypadkiem wszystko co w tym domu i po za nim było - tylko myslą było - wiesz, że wiersze odzwierciedlają to co robię - może nie w danej chwili- ale to co przeżyłem - ten wiersz był i wcześniej coś było i po cóż się rozczulać - masz rację - słodki mus i usmiech dla Ciebie pozdrówko W_A_R

Ewo - tak dawno to było już, że czasem śni mi się po nocach tamte mieszkanie na drugim piętrze, tak daleko od Ziemi - w oknie miałem inny dom (szary jak mój) i skrawek nieba - zerkałem więc w dół, gdzie cieplej sie robiło z widoku zieleni i chodnika stykającego podłoże butów - sobie sam ... - któregoś dnia udało mi się złapać na UKF'ie radiową trójkę - tam dowiedziałem się (bo w owym czasie leciał tam taki jeden kawałek - wciąż bardziej obcy), że powinno pisać się "sobie samemu" - ale te głosy z radia trzymanego w powietrzu na balkonie pomiędzy mymm domem a ciszą nie były skierowane do mojego wiersza - poczułem się jeszcze bardziej wciąż bardziej obcy ... pozdrówko W_A_R

Pani Jagodo - przeczytałem i jedno co mnie wzrusza a raczej niepokoi - to : I zwr. - "chcę być piękna" - ta część to opowieść jaka chcesz - czego Ci brakuje - mnóstwo przymiotników - prawie żadnych epitetów czy porównań - jedynie do oceanu II zwr. - gdy już zachcianki zostały spełnione - rozpoczęłaś część oficjalną "zrzęcenia-rządzenia" - ot rozumiem to tak - "My" ... pragnę (jak królowa) i niech no ... posprząta i się bawi (jak do służby) III zwr. - zaczynasz zastanawiać się nad mocą swych dążeń - nad zwrotem każdym - czy nie za późno ??? IV zwr. - znów "chcę ... chcę ... jak ..." pozdrówko W_A_R