jasiu zły

Dzięki Agnes. Trochę skorzystałem Mam nadzieję, że teraz lepiej.

Jacek, na litość boską nie ośmieszaj się. Po przeczytaniu wypowiedzi Lemensa : " Podaj mi Pan argumenty że wierszy jest zły albo wypad".... wypad powinien stać się czynnością dokonaną. Z wypowiedzi autora jasno wynika, że sam uważa (nie)wiersz za zły, skoro tylko takich komentarzy się spodziewa. :)

Zmieniłem trochę wersyfikację, ale nie wiem czy lepiej, czy gorzej. Enteruję tam, gdzie uważam, wers może stanowić osobną myśl, albo dla zaznaczenia pauz... No niech ktoś coś o tym napisze, bo mam wrażenie, że napisałem wiersz, a nic z tego nie wynika dla zasobu mojej wiedzy :(

No tak, maleństwo niby skondensowane prawidłowo, koncept niby jest... Tylko, że coś mi się to lekko takie banalne wydaje... Aż do momentu puenty! Powiem tak, wiersz ten, to nic wielkiego, ale jest kompletny, nie bawi się pustosłowiem, metaforyką, ani innymi elaboracjami, ale za to przekazuje coś poprzez ten fajny sofizmat na końcu, który daje pole do interpretacji... Daję plus za to meleństwo.

Zgodzę się z Wiktorem. Tego się nie da czytać. Przebrnąłem, co prawda jakoś, ale w tych zasiekach słów pogubiłem treść.

Zamiast "czar prysnął", lepiej "prysnął czar".

Rany, nie czepiajcie się już tego biednego wierszyka. Kamień jest metaforą nadziei tutaj. Opis kamienia pasuje do nadziei, tworzy pewien obraz nadziei jako czegoś starego, zniszczonego, po przejsciach i to przykrych (chyba dlatego słona ta fala - fala jako zjawisko masowe?). Potem ktoś nadzieję wyrzuca i puenta jest ok. Nie wiem, czy nie dokonałem nadinterpretacji, nie wiem czy takie były zamiary autorki, jak powyżej opisałem. Ja nie twierdzę, że to jest swietny utwór, ani, że to wielka poezja. Ale jako malutki wierszyk jest nawet fajne. Uśmiechnąłem się jak po tym wyeleaborowanym opisie nastąpiło takie dobitne wrzucenie w morza głebiny (ja tam jako pragmatyk za nadziejami nie przepadam). Autorka robi wyraźne postępy w pisaniu i trzeba ja pochwalić. Każdy ma swój poziom umiejętności i biorąc pod uwagę, ze to forum dla początkujących, to można podejść do oceniania wiersza w kontekście jej poprzednich tworów. Pozdrawiam.

Samo Zło - to wcale nie sugeruje pruderii, przejżałem cię. Oczywiście, że wiesz co było bardziej interesujące :) Co do samego wiersza, to może pozbyć się z tytułu tego kamienia? Nie wydaje się potrzebny, a raczej stanowi zbyt duży spoiler do złapania konceptu.

Przedstawieniem był "Doktor Faustus" Christophera Marlowe'a, nie było nudne, tylko oburzające. Czytałem oryginalną sztukę tydzień wcześniej i nie wiem co wystawiali w Jaraczu, ale to nie było nawet podobne. Było mi niedobrze jak stamtąd wyszedłem. To jest najlepszy z teatrów łódzkich, ale z drugiej strony, one są słynne z tego, że kiepskie. Pozdrawiam.

Ja powiem tak: ja tego typu rzeczy nie lubię, najlepszy to wiersz nie jest, ale ma w sobie parę fajnych patentów, które psuje kilka błedów i może to co napiszę pomoże ci poprawić. "na wielkim stole obok cienia wątpliwości leżało jabłko" to jest niezłe, nie ruszaj tego, zmieniłem tylko to "oprócz" na "obok", znaczenie niemal to samo, unikasz później powtórzenia i brzmi mi to jakoś fajniej. Powiedziałbym pewnie nawet dlaczego, ale nie chce mi się szukać zeszłorocznych notatek dotyczących teorii sylaby i fonotaktyki :) "małe lecz piękne blaskiem mnie kusi ugryzłam" tu jest pierwszy zgrzyt, nie ma jedności czasów, zwróć uwagę, że jabłko najpier leżało (poprzednia strofa), czyli znaczy, że jak przeszły, to już nie leży, a potem jest czas teraźniejszy, a potem znów przeszły, tak byc nie może. Pilnuj jedności czasów, tu nie chodzi o styl, czy gramatyke, ani jakies zasady tylko czystą logikę. Ja bym dał tak: na wielkim stole obok cienia wątpliwości leżało jabłko małe lecz piękne blaskiem skusiło ugryzłam Dalej. "w ustach oprócz jabłka jad był zniszczył wszystko" to jest do bani. Zmienić Na początek proponuję "prócz" zamiast "oprócz" będzie lepiej brzmiało, jedna samogłoska mniej i już mamy mniejszą liczbę szczytów dźwięcznosci (znalazłem notatki :) ), co daje nam bardziej skondensowaną fonetycznie formę wersu (na polski - lepiej brzmi, przeczytaj sobie). Co do "zniszczył wszystko" dla tego nie ma ratunku, musi odejść i ustąpic miejsca czemuś innemu. Banalne to stwierdzeni, niepoetyczkie i nie brzmi w tym wierszu (chyba mi odwala z tym brzmieniem). Tu potrzeba matafory, albo czegoś delikatniejszego. Jad zatruwa, wywołuje rozkład, paraliżuje, uśmierca, odrętwia, dusi... to "wszystko" też musi odejść - zbyt ogólne pomyśl nad tym. Ewentulanie, można też wywalić "jad" i zastąpić czymś innym, może robakiem, albo jabłko było zgniłe... Nie wiem. Ostatnia strofa. Znów "oprócz" na "obok" zmienić. Znów czas, ale tu nie jestem pewien co chcesz dokładnie powiedzieć, wiec może jest jak ma być. Mam nadzieję, że się przydałem na coś. Możesz jeszcze coś dodać, ja tu jeszcze zajrzę, to może coś doradzę.

Jeżeli chodzi o rymy, to ten wiersz jasno ukazuje, że zabrnięcia w Częstochowę nie masz sie co bać.

Ten tekst rządzi :)

No niezłe, niczego sobie. Podoba mi się forma. Ładnie brzmi czytane na głos. Co do treści... coż, znam ten widok :) Pozdrawiam.

Dzięki za plusa. Co do pomysłu, to wiersz jest raczej moją osobista refleksją na temat przedstawienia, które byłem zmuszony obejrzeć jakiś rok temu w tytułowym teatrze. Nie wiem czy można to uznać za oryginalne... Pozdrawiam.

To na poważnie?

To jest raczej eksperyment. Byłem ciekaw komenatrzy. Jak ktoś ma pomysł jak zmienić wersyfikacje (tylko tak żebya miała ona sens), czy niektóre zwroty, to chętnie posłucham (ale raczej nie Lemensa) Pozdrawiam prawie wszystkich.

na scenie Faust się miota nie wiadomo już czy ten Goethego czy może Marlowe’a którego nazwisko krzyczało z afisza niesłusznie skazanie i uwięzione efekciarstwo goni kabotynizm w wyścigu o poklask chyba nadgania bo oto naga Afrodyta elegancko wygolona wzniośle widzom wzwód serwuje i niestety tylko tyle było tego nadganiania szkapa bowiem ta wychudła co wepchnęli ją na deski może w ramach interludium nie-dościgła kontr-ekspresji monologów

Nie widzę, ale może to dlatego, że odstawiłem używki.

Nie jest to wcale takie złe. Taka sobie fajna rymowanka. Ciekawy nawet jest koncept. Pozdrawiam.

"Jak to są banały to niech mi pan poda link do wierszy z podobnym stereotypem myślowym" http://www.poezja.org/debiuty/poems.php?wierszeautora=3256 Tutaj jest ich troche.

Po prostu fajne. Nie jest wielka poezja, ale ja lubię takie maleństwa, ot tak dla zabawy. Widzę, że wzięłaś sobie moje skromne rady do serca. Well done young Jedi.

No słabe to jest. Najpierw pełen patosu opis, potem toporne powtorzenie i jeszcze ta końcówka z krwią. Ja tu nie wiedze nic poza opisem, lekko zmetaforyzowanym i opartym na porównaniu. Treści tu potrzeba. Forma też jest banalna. Nie przejmuj się, są tu bowiem tacy, co zachwycają się wszystkim, co ja skrytykuje, więc na pewno złapiesz jakiś pozytywny komentarz.

Będę czekał :)

Chyba wybujałą. Przysłówki z partykuła przeczącą to chyba łacznie się pisze... ;)

Lemens, doceń komentarz, ciebie nie trzeba obrażać, a jednak, ktoś się zdobył na ten wysiłek.