jasiu zły

Obraża poczucie estetyki... Ja mam rozwiazanie - nie gapić się, ale ja rozumiem, że to może być trudne jak "jej pół dupska wystaje".

Świetne... Nie mam pomysłu co konkretnego napisać, ale wywołało jakis taki uśmiech na twarzy w stulu "nareszcie coś fajnego". Świetna pointa. No i bliskie, bo znam to, o czym ten wiersz.

Ludzie! To brzmi jak cytat z Virginii Woolfe! Dla mnie to jest poetycka proza i nic tu wykastrowania nie zmienią - tym bardziej, że wiersz nie wywyłuje absolutnie żadnych doznań u odbiorcy (w tej roli ja).

Ja się czuję urażony! Co prawda nie czytałem w całości żadnego z tych postów, ani nie wiem o czym jest wątek, ale mam ochote się z kimś pokłócić. Kto podskakuje? PS Co do szerokich portek, to moi starzy się pieklą, że nosze o numer za duże i wygladam niepoważnie jak na swój wiek, ma ktoś jakiś pomysł jak wytłumaczyć matce, że producenci odzieży jakoś nie myślą o tym, że przy stosowaniu jednego kroju spodni, niektórym facetom może być niewygodnie?

Łódź podwodna? Stary wątek o subkulturach jest wyżej, poza tym nie myślałem, że lubisz punka... Myślę, że Oscarowi chodziło o to, że że jak poeta chce przekazać obcy sobie punkt widzenia, albo opisać coś, czego nie doświadczył, to jeżeli widzimy, że wiersz jest fałszywy, to znaczy, że się nie udało. Co do poetów piszących pod publikę, to choćby Gałczyński (pisał do prawicowych pisemek paszkwile na Żydów), ale jest ich więcej (pewnie wszyscy piszący kiepskie erotyki i wydający je seryjnie).

Treść nie jest najgorsza, bo zajmuje się tym rodzajem miłości, o którym mało komu przyhcodzi do głowy pisać (choć może troche banalne to też jest), ale ta forma... To zbyt mocno kawa na ławę, zbyt prosto. Wyliczanka też psuje odbiór. Do poprawki. A drewniana miłość jest akurat moim zdaniem ok i najlepszą rzeczą w tym wierszyku. Miłość generalnie wydaje się czasem drewniana, albo ołowiana, może z blachy cynkowanej, krótko mówiąc wszelkie materiały budowlane pasują mi do tematu. Plus za to, że w wierszyku nie ma nic o oczach i powiekach :)

Ciemność widzę :) Nikt nie komentuje tego wiersza. Aż smutno. Napisałbym co myślę, ale to też będzie niesmaczne, więc poczekamy na fra... to jest na komentujących.

Obawiam się, że kropki mają tutaj dość specyficzne znaczenie =)) -patrz komentarz Oscara. Dzięki za komenty.

Ciekawe maleństwo. Ja zastrzeżeń nie mam.

A mnie się niepodoba. Może dlatego, że kiedyś w Angorce było kilka podobnych, napisanych przez jakąś smutną dziewczynkę i też na tym samym poziomie, od tej pory mam już jakąś traumę.

Reszta też fajna, ja bym napisał jakoś z rymami, ale jest ok.

No nieeeeeeeeee! Wiersz fatalny. Koncept moze i był, może nienajpeszy, ale zawsze, tylko zabrakło dobrych słów. Najbardziej bije po oczach to, że pająk chodzi - inaczej jakoś, pełza, może skrada się, czołga, nie wiem, ale nie chodzi i ta pajęczyna - inaczej.

Na serio.

Pointa jest miażdżąca.

Ja was wszystkich tylko jeszcze tak do końca nie wiem co... Może Oscar mi podpowie albo Pani Samo Zło. :)

Hmmm, tytuł nic nie psuje, sama treść jasno nasuwa skojarzenia z tekstami z serii "dlaczego piwo jest lepsze od kobiety". Fajne to, ale można było trochę lepiej wykonać, zwłaszcza końcówkę.

Przemetaforyzowany jak dla mnie. Metafory w stosunku grupowym... Metafory na koncercie... Metafory w tramwaju... Nie, zdecydowanie nie podoba mi się. Pozdrawiam.

No jak to, a metafory? :D

Przywodzi na myśl skojarzenia z takim kawałkiem Patricii Barber "Pieces". No i niestety, to powoduje, że nie ma się tutaj czym zachwycać, bo ten utwór jest podobny do tamtego pod względem treści i konceptu, tylko do pięt nie dorasta. Pozdrawiam.

No słaby. Brzmi jak proza za bardzo i właściwie nie robi wrażenia, raczej obojętne odczucia po lekturze.

podróż strumieniem świadomości przez zarojenie znaków przestankowych nienawidzę pytajników i krzykaczy nieskalanych wstydem średniki ignoruję gdzieś rozsiało kropki piękne bo małe odnaleźć nie mogę szukam indolentnie tak błądząc wiecznie spóźniony idę przez życie na czerwonym

No nie jest to najlepsze.Ciekawie to przedstawiasz z perspektywy świra, ale ja nie lubię takich przemetaforyzowanych kawałków. Brakuje tu czegoś, co by zmiażdzyło odbiorcę choć na chwilę, a tak, mamy taki sobie wierszyk. W dodatku w ostatnim wersie chyba błąd widzę, "tłumie", a nie "tłumnie" powinno chyba być.

Ja już z tego żartowałem, ale teraz na poważnie: co wy ludzie macie z tą manią wyrzucania zaimków? Jakby wam pozwolić dorwać się do wierszy Whitmana, to sama trawa by tam została. 'Wyludź' musi się chyba odezwać - wywołany na środek;) 1. Powtórzenia warto stosować rozważnie - ich przesadne zagęszczenie jest manierą, która na pewno nie poprawia urody wiersza 2. Powinno się unikać słów-wypełniaczy, a także kawoławnych dopowiedzeń (a taką rolę w tym wierszu pełnią zaimki) 3. Troszkę trudno przywoływać podobieństwo do poezji anglojęzycznej: tam zaimki generalnie pojawiają się cześciej - i osobowe, i wskazujące, i dzierżawcze (ale to nie miejsce na filologiczne rozważania) Pozdrawiam nocnie /iza Ja rozumiem to wszystko, po prostu zauważyłem, że sporo ludzi jeszcze nie przeczyta wiersza uważnie, a już piszą "wyrzuć zaimki". jakby jakaś plaga, a one czasem są potrzebne i nie zawsze przeszkadazają. Co do Whitmana, to taki żart - on ciągle o sobie pisał i jego poezję żartobliwie określam: "ja-ja", co nie znaczy, że go nie cenię. Pozdrawiam.

Ja już z tego żartowałem, ale teraz na poważnie: co wy ludzie macie z tą manią wyrzucania zaimków? Jakby wam pozwolić dorwać się do wierszy Whitmana, to sama trawa by tam została. :) Co do samego wiersza, to taki sobie, ale nie najgorszy. Fajna końcówka. Mam tylko jedno poważne zastrzeżenie: brakuje tutaj polskich fontów, przyzwyczaiłem się, że ludzie ich tu używają. Jeszcze jedno: "bielizna przesiąknięta zielenią trawy"? Bielizna, zazwyczaj bywa przesiąknięta czym innym. :) Zresztą, to nie koresponduje logicznie z ostatnim wersem, jak było w pościeli, to skąd trawa. Może się po prostu czepiam, ale coś mi tu zgrzyta. Pozdrawiam serdecznie z przymrużeniem oka.

Fajny wiersz. Dobra pointa, podoba mi się. Pozdrawiam.