Espena_Sway

koniec mi się szczególnie podoba, jest tak melancholijny pomimo latających węgorzy i ognia. pozdrawiam cieszy mnie każdy pozytyw :) dzięki serdeczności Espena :)

tak trochę Stasiu... wiesz, przypomniaŁy mi się stare, dobre czasy kiedy w podobnych klimatach pisywaŁam serdecznie Espena :)

W niewiedzy od początku do końca. Dni mijają szybciej, kiedy wypatrujesz zapadniętych powiek, nowa zmarszczka penetruje twarz. Mówię, że rodzimy się w momencie poznania, wychodzimy z dotychczasowego kokonu, otwierając na świat trzecie oko, poszukując wspólnej przestrzeni. Śni mi się, że jestem w mieście bez ciebie, w powietrzu przeskakują węgorze, z dachu losowo spadają meteoryty. W tym momencie powoli zaczynamy doceniać ogień, zanim ostatecznie się zszarzejemy, spopielejemy.

dzięki za sugestię. naniosŁam zmiany :) cóż, tak wyszŁo :P dzięki za odwiedziny Tomku pozdrawiam Karolina :)

Michale, dzięki Bogu wiosna nadeszŁa, nietylko kalendarzowa, ale ta uczuciowa też :P. dobrze, że na + :) serdecznie Espena :)

ciekawy ten wiersz, taki wieloznaczny. szczerze mówiąc, to nie wiem co jeszcze dodać, jak dla mnie bez zastrzeżeń, na tak :) serdecznie Espena :)

Aniu, wiersz przyzwoity. podobają mi się te wieloznaczności, ogólnie jest dobrze. serdecznie Espena :)

Michale, ciekawy eksperyment, taki prawdziwy. swego czasu pisywaŁam w podobnych kilmatach, jak dla mnie wyciąganie w sztuce prozy brudnego życia jest jak najbardziej dobre, jak najbardziej na + serdeczności Espena :)

tak inaczej, jednak się podoba. przerzutnie interesujące, początek na duży + serdeczności Karolina :)

masz rację, oczy nienawiści obijają się lekko o grafomanię. Bielaczku, bez tego wersu jest dobrze, nawet bardzo. serdeczności Łejeczka :*

dziękuję promiennie i zapraszam ponownie pozdrawiam Espena :)

popieram! bardzo malowniczo i normalnie! słoneczka ES hehe, mam nadzieję, że to 'normalnie' to pozytyw :P cóż, zobaczymy jak dalej się to pokręci serdecznie Espena :)

nie wiem o jakich dziwolągach mówisz ;p chyba o tych wieloznacznych w zamierzeniu wierszach :] cóż, dzięki za pozytywa serdecznie Espena :)

Kasparku, dobrze, że tak odbierasz :P tak naprawdę te improwizacje, zdolności językowe to takie nazwy zrozumiaŁe tylko dla podmiotu i osoby towarzyszącej :) dlatego mogą się wydawać dziwne :] dzięki za plusa pozdrawiam Karspena :)

cieszy taki komentarz, mam nadzieję, że zainspiruje :P jakby co czekam na linka :) serdeczności Espena :)

to co byŁo jesienne byŁo zawsze smutne - wiązaŁo się z pewną osobą, która [na szczęście] jest przeszŁością wiosenne wiersze są optymistyczne; są teraźniejsze, miŁosne serdecznie Espena :)

dziękuję, miło tym bardziej, że dedykowany pozdrawiam Espena :)

wow, dzięki Piotrze. nie spodziewaŁam się 'normy' :) tnx, ze wzajemnością :P Karolina :)

http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=51714

dedykowany W przeddzień maja drzewa serwowały zieleń szybciej niż zwykle, woda rozpraszała rzęsy. Kiedyś obiecywałeś wiosnę; zmianę czasu z zimowego na wieczność, subtelne otulanie. Teraz czuję te zdolności językowe. Na kolanach tworzymy wielkie improwizacje z gwoździem i młotkiem, kołem i krzyżykiem, stwierdzając, że wszystkie linie sprowadzają się do jednego miejsca. Zapalamy świece drażniąc się zapachem, na przemian miękniemy i twardniejemy, razem z woskiem próbujemy utworzyć jakiś inny czas, nową fakturę następnego brzasku.

Jaśkoo, mogę powiedzieć - przyzwoity wiersz. czytaŁam Twoje lepsze, jednak ten ma coś w sobie, zatrzymuje. zabieram do ula serdecznie Karolina :)

Michale, dobrze poczytać starych, dobrych :P jesteś w formie, to się widzi, dobry wiersz :) pozdrawiam Karolina :)

matko, ale schiz akurat muzykę organową mam zaŁączoną :] czuję się jak na wirtualnym pogrzebie

ja tak nie robię a wydaje mi się że jestem [przynajmniej po części] lubiana :] pozdrawiam weteranka Espena :)

dziękuję :) rzadko Pan u mnie bywa, więc pozytyw tym bardziej cieszy pozdrawiam Espena :)