Koval_ZNowin

Ciekawie, zastanawiam się czy potrzebny jest wers "bez kształtów". Podoba mi się druga i trzecia strofa. Pozdrawiam:) Bez kształtów byli by niepełni:) pozdrawiam serdecznie

ludzie z kolorowymi imionami bez kształtów muszą być impresjonistyczną wizją mają twarze w postaci słoneczników dojrzewających pod pędzlem i nasiona wypełnione duchowością strzelistej katedry mam na imię skała

Niestety, żeby pisać prawdę trzeba pisać takie rzeczy. Pozdrawiam

widzę ludzie dopisują na znakach pokoju ograniczenia od godziny do godziny w dni parzyste nieparzyste jakby znali czas na pamięć potrafią walczyć z opaskami na oczach przeciwnika jeżeli choć raz zaśmiałeś się w plecy nie narzekaj świat jest rozbitym jajkiem

w ścianach gwoździe ze spuszczonymi głowami patrzą na ręce z wyrzutami sumienia ich przodkowie w kraju wielkiej brody torturowali naszego te wyglądają inaczej z dwudziestu kilometrów widać potężne linie życia każda duża rzeka płynie pradoliną

Wyspę, której nie kupi żaden chory od chłodu miliarder:) pozdrawiam serdecznie

kiedyś inaczej plątały się nogi uciekałem od świadomości w zapadaniu w sen było więcej znaczeń niż w trakcie zatrzymania nad zagubionym ślimakiem pędzącym na zabój z inną twarzą wyglądałem śmiesznie

dziękuje wszystkim i pozdrawiam

to bym ocaliła. nie wiem, jak, ale myślę, że warto coś z tym zrobić. i na pewno nie w kontekście rodziców-wysłańców-szatana. Na zmianę za późno, dziękuję, pozdrawiam serdecznie

jak wszystko :) pozdrawiam

Ja również bardzo serdecznie:)

jak dla mnie bez żniw zubożeje wiec zostawię:) pozdrawiam serdecznie

głowa opada popada w nieład bezmyślnie zapomniana w nieużywanych zakamarkach powstała przemoc i broń chemiczna pamiętam dokładnie łany zboża kładące się spać jak małe dzieci one zbiorą żniwa

głowa opada popada w nieład bezmyślnie zapomniana w nieużywanych zakamarkach powstała przemoc i broń chemiczna pamiętam dokładnie łany zboża kładące się spać jak małe dzieci one zbiorą żniwa

Dziękuję za takie zdanie:) pozdrawiam serdecznie

z panią stonogą u której połowa to ręce z pierścionkami a druga depcze w tańcu z pięćdziesięcioma parami butów za piętnaście pensji w każdy dzień ustawowo wolny od pracy z pięćdziesięciokrotnie mniejszym miejscem w łóżku z daleka od ciepłego mrowiska ze stunożną teściową w każdej chwili czekającą na obiad dla odrobiny czułości

nic nie szkodzi odliczać po północy gdy wszyscy już wiedzą że na dworze wieje wiatr przelatując z włosów na włosy nadal jest świeży tylko zmienia barwy wyrwał wszystkie kartki z zapominanego kalendarza społeczeństwo się bawi jeden płacze daty się starzeją

z panią stonogą u której połowa to ręce z pierścionkami a druga depcze w tańcu z pięćdziesięcioma parami butów za piętnaście pensji w każdy dzień ustawowo wolny od pracy z pięćdziesięciokrotnie mniejszym miejscem w łóżku z daleka od ciepłego mrowiska ze stunożną teściową w każdej chwili czekającą na obiad dla odrobiny czułości

To wszystko ludzi zrobili sobie sami. Pozdrawiam serdecznie:)

Prawda niektóre uczucia mają dużą wyporność i są tak ciężkie, że ciągnę na dno:) Pozdrawiam serdecznie

Wartość słowa "lubię" zależy od wybredności człowieka:) Filmu jeszcze nie oglądałem, ale to można w każdej chwili nadrobić. Pozdrawiam serdecznie

Jedynie rekonstrukcja obrazów, ale dziękuje:) pozdrawiam serdecznie

Dobry tekst. Ściana wysłucha, taka już jest... Pozdrawiam. Tak i dobrze mieć swoje cztery powierniczki:) pozdrawiam serdecznie

lubię leżeć z van Goghiem malować jego słoneczniki najpiękniejsze bo nie pachną dopowiadać ruchy pędzla domalowywać nie widoczne i ścinać wszystko jak leci jak on zawsze od ściany mogę szeptać jedynie na lewe ucho ta sama dłoń powołała do życia martwą naturę

Moc zaskakiwania jest największym darem:) dziękuje i pozdrawiam