lubię latawce

Babo, najpiękniejsze ars poetica, jakie miałam przed oczami kurcze, jestem pod wrażeniem tej lekkości, zwiewności i dobitności zarazem będzie mi się ładnie śniło :) pozdrawiam, angie

Nesso, dziękuję Ci za takie odczytywanie pierwszego wersu, bardzo mi na tym zależało i udało Ci się wycisnąć z tych paru nieporadnych słów esencję - tzn. dzięki stokrotne! Aniu, strasznie intryguje mnie "chwilowa relacja między dwojgiem" i ależ mnie korci, żeby coś dopowiedzieć, ale będę dzielnie trzymać język za zębami, jak na autora przystało ;o) dziękuję za chwilę zadumy i miłe słowa ;-) kaju-maju, ależ misz-masz :Pp z tym, co zaznaczyłam, mogę się zgodzić, reszta to Twoja interpretacja (moja rola skończyła się :P ) dziękuję za Twoją wariację na mój temat :) pozdrawiam serdecznie, angie

nie ma niebo? milczał do mnie zaklęty w oknie nie mogłam skąpić mu kłamstw więc wykrawcuj mi niebo pod strzechą łopianu niech puenta przyjdzie na palcach pamiętasz jeszcze nad brzegiem wisły? tak - kłóciliśmy się o babilon * to jest nasz portret w zamkniętym wierszu boa lecz portret to tylko uwertura w serce się sączy pieśń zakochanej pustyni a w piecu śmiechem wybucha baobab na ostatnią wieczerzę podaj mi rękę i pełnoziarnisty pachnący sen

bardzo dobry wiersz (wybacz enterozę, po prostu optycznie powiększam komentarz - bo nic tu dodać, nic ująć, duuuży plus i amen.) pozdrawiam, angela

właśnie cały w tym urok, że nie każdy :P w pierwszej kolejności dyskwalifikujemy płeć męską :)

Najdłużej panująca dama z marmuru - dobra esencja :)) naprawdę wieloznaczna :D

p.s. wiem - dlatego zasugerowałam, że dwuznaczne; ale nawet mimo tego, nie należy używać takich 'wytartych' wyrazów, lepiej stworzyć coś nowego, własnego, oryginalnego :)) pozdrawiam serdecznie, angela ;o)

fajne, a nawet zagadkowe ;o) p.l. (i ten drugi, ukryty ;P ) bez dwóch zdań budzą sympatię Rachel, temat jak chleb powszedni ale wykonanie na piątkę z plusem pozdrawiam, angie

ach, ze wszystkich Waszych wierszy, Marlettko i Adamie, najbardziej lubię te pisane razem :)) nawet bez nicku byłoby poznać, kto na orgu taki szczęśliwy :)) z radością zostawiam plusa i pozdrawiam, angie ;o)

moim skromnym zdaniem zaczyna się banalnie, "papierowe samoloty" to zwrot, którego dla własnego bezpieczeństwa lepiej unikać ale już np. ten fragment jest super: Trzeba wyjść z psem na patrol okolicy. I nie patrzeć, że czas utrwalił stare historie. Dotknąć piasku i nie skaleczyć się na drobnych szkłach. Wstać i wrócić, choć coś nie pozwala, kłuje i gryzie od dawna. do ponownego rozważenia. mały plusik ;o) angie

a mi nie bardzo się podoba :(( jakieś takie zbyt luźne, niespójne; brak mi tu kręgosłupa (a co do sentencji łacińskich - to ja jestem na nie uczulona, nie cierpię ich, mimo, że interesuję się językami obcymi) ode mnie niestety mały minus ale pozdrawiam serdecznie ;o) angie

drażnią mnie te kropki na końcach wersów; jest kilka sympatycznych określeń, nawet dość oryginalnych, ale całość psują frazy takie jak np. "horyzont niewypowiedzenia" - przecież to jakiś balon! ;o) czekam na poprawioną wersję, może być ciekawie, zajrzę na pewno, angie

Nieposprzątany pokój wydaje się teraz szczęśliwy - zemsta rzeczy martwych za obojętność dnia. - to jedyny fragment, który się w tym wierszu obronił (wg mnie) reszta taka niefajna :(( trochę taka 'o niczym', no bo co z tego, że księżyc gra na perkusji? ehh :( tym razem plusa dać nie mogę. puenta - nawet ok, bo przecież nie na księżyc czy słońce czekamy, aż zejdzie z nieba ;) (aha, one razem tak nie bardzo fajnie wyglądają w wierszu) p.s. "ulepszam" pozdrawiam, angie

a mi bardzo przypadł do gustu ten utwór :) lubię takie klimaty ;o) (ogólnie dobrze mi u Ciebie) :):) czyta się lekko, nic nie jest na siłę, na pokaz, po prostu - prawdziwy ten wiersz :o) gratuluję i pozdrawiam, angelika

jestem za wersją autorską, chociaż i tak nie bardzo do mnie przemawia, niestety :( no cóż, kwestia gustu; pozdrawiam serdecznie, angie

bardzo naburmuszony jest ten sonet, taki patosikotetyczny. minus_ik :(

na ławce przed domem nadal siedzi dziadek ze świeżo pomalowanym życiem wpatrzony w niebo przyznaje - kiedyś było lepiej nie podnosi się oś wieków nie ma ochoty smakować herbaty przez słomkę odstraszać fusy ja bym tak skondensowała :P poza tym, w pierwszym wersie jest: "Na ławce prze domem" - no to czyli chyba mu jednak fajnie :):):) pozdrawiam, angelika ;o) ah, zapomniałabym: jak na Twój wiek bardzo sympatyczny wiersz, pasowałoby cosik go rozwinąć :) okej? no to pa :))

M.E. :) miło mi, że zajrzałaś :) nie nie nie, to ja dziękuję, stanowczo :D p.s. nadal nie wiem jak się do Ciebie zwracać :Pp

tradycyjnie mogę powiedzieć, że ładny ten wiersz chociaż moim zdaniem przydałoby mu się troszkę ogłady, ja bym widziała to w takiej wersji: jakże duszno czasem od wspomnień wychylam się niebezpiecznie ponad dachy gdy w środku burza grafitem skłębiona dusi możliwość większego oddechu sznurkiem ściska coraz mocniej lata temu dni tygodnie coraz mniej -wymyka a na niebie ciągle te same niewzruszone odcienie błękitu mam nadzieję, że się nie pogniewasz ;) pozdrawiam, angie :*

zaczyna się fajnie, później już jest kiepściutko, puenta igra z banałem, pardon, angie

albo: żywe trupy poszły na grzyby zielone misie wychodząc z grobów napotkały na swojej drodze piękny majowy poranek nie podoba mi się, tak czy siak, nie napawał mnie ten wiersz optymizmem ani niczym w tym guście :( ale pozdrawiam optymistycznie angie

tym razem nie będę grzebać, chociaż rażą mnie te kropy, paskudnie to wygląda dla wiersza a sens - jest, i to mi się widzi :D plusik, angie p.s. radzę coś pokombinować i wkleić na nowo, bez byka w tytule ;o) zdrówka ;p

bo tekst taki niesubtelny a jednak sympatyczny żal mi siebie, poprostu co się to ze mną stało zdrówko ;o)

gdzie się podziały te behemoty te belzebuby i tamten faust? ;o) (już przyzwyczaiłam się do starej pointy) ale tak wogóle, to sehr gut, Misterze :)) +

sama sobie się dziwię ale dam plusa :)