stanislawa zak

Zapałka się chwaliła, że choć taka mała ciepła jest i błyszcząca Krótko jej euforia trwała. Błyskawicznie wypaliła się do końca. morał? zapałko miła,miej to na pieczy, gdy jesteś mała nie wysilaj się do wielkich rzeczy

prze-orze może daj Boże i prze ryksze

ko-laską przejechać sie dobra sprawa gdyby jeszcze ten stary się starał!

podoba mi sie taka autoironia i dwuznaczność zakonczona słodyczą pozdrawiam

Panie Fai, fajny,świetna gra słowem pozdrawiam plusem mikołajkowo!

częst zaglądam do twoich wierszy ale ten mnie powalił delikatnie mówiąc , nieszablonowe metafory, przyjemny w odbiorze, pozdrawiam Mikołajkowo!

mili moi, dzięki za komentarze, nie mogłam wcześniej coś sie psuło, Tomku Tobie szczególnie dziękuję za pokierowanie moimi krokami!!!nie uciekaj! pilnuj kroków co niektórych!! miłego popołłłudnia; Agato dawno cie nie było u mnie i za to ci dzięki! za plusa też, JaYu, dzięki za dopatrzenie sie często żartuję z siebie, często też złoszczę i też na siebie, buziole szalowe, Arku, toś mnie zaskoczył bo w warsztacie mówiono, ze p[oczątek dobry! dzięki za sympatyczne podejście! Maćku, cieszę sie ze się że ze śmiechem i ze zajrzałeś! pa! miłego popołudnia! Ewuniu!miło ze jesteś, bużźki dla obojga, miłego mikołaja!

drwiący uśmiech spikera nie odebrał mi ochoty jakby wiedział o mnie coś czego nie wiedzą gwiazdy patrząc z góry na niedoskonałość ludzkich dokonań (tu mojego lenistwa) po drugim okrążeniu nogi próbowały skrótów wzięłam je za pas zmuszając do posłuszeństwa 'kto drogi skraca nie nocuje w domu' liście złowieszczo biegną ciarkami po plecach w zębach mroźny uśmiech mleko przed nosem wysoko gwiazdy okręcają szkarłatne pęcherze dalekich wędrówek wytrąciły mnie z obiegu bez fizycznego kontaktu wyzwalając umysł ze zbędnych pytań

na nowo rozpocznie.... by zapełnić ciszę------- to naj! pozdrawiam

miła rozmowa dwoje jesiennych przy kominku- romantycznie i ciepło! pa!

zrobiło misie brrr, plugawe zpadłosci i dlatego peela myśli na szurach? myslę ze chodzi o dziewczynę która gdzieś poszła i nie wraca i nasz bohater mysli ma samozaglady.

prawdę mówiąc wersja espeny jest bardziej ku mnie, U ciebie nie wiem o co chodzi w bandarzach , pojęcie wielorakie i mumia i rany Chrystusa, ale chyba to drugie, pozdrawiam ciepło

Maćku, pełna marzeń wszechświata daję ci plusa za dwuznaczności, pozdra!

Arku, nie poznaję cię taka zmiana, dojrzewasz poetycko, z miłym uśmiechem slę ci plusa!

nizle odbija ci ta palma? tylko dlaczego, nie młodość jest jej odbiciem>pa!

świetna puenta! biorę! pa! pozwolisz?

moja zima z saneczkami odjechała razem z moją weną,pa!

rozpasałeś się robisz to w sposób ironiczny ale mnie sie podoba i jak zawsze pobudzasz mnie do śmiechu pod wąsem! pozdra

wiesz Adamie, twój wiersz przypomniał mi czasy kiedy w budkach człowiek przesiadywał dzwoniąc do rodziny, ech dzisziejsze czasy jednak lepsze na przekór mojemu wierszowi1 pozdrawiam ciepło dobry ten wiersz

Tomku! już poprawiłam twoim sposobem!! dzięki! Ewuś! u nas też niet! a net na razie jest!pa! do zobaczyska!

Tomku, jak zawsze dzięki ładnie, co prawda nie mogę drukować ale przepiszę twoją wersje! - lepsza!buziole! kocico mówisz przegadany w nieprzyjemny sposób!I o to chodziło ,żeby było nieprzyjemnie, bo nie lubię chodzić --sama!!!! Weroniko! sedecznie dziękuję, wiem że podtrzymujesz mnie na duchu, ostatnio coś kiepski mój duch i wszystko opacznie!, nawet net mnie opuszcza czasami- często!buziaki ciepłe!

podoba misie twoje przeciskanie,ale szkoda że upadło to co wisieć nie mogło! pozdrawiam ciepło!

Kochani nie mogę komentować, bo mi net ucieka, nie wiem co sie dzieje! pozdrawiam wszystkich serd.

rozbłysły? a mi serce zakwitło waszymi wierszami! pa!

skusiłm się jednak, miałaś rację pięknie to ujęłaśPa!