Orston

usta otwarte plecie tego wieczoru kosz wiklinowy

Ja podszedłem do tego bardziej życiowo i takie skojarzenia się nasunęły. W takim razie, to będzie odpowiednie do tej sceny: ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ Love me tender, love me dear, tell me you are mine. I'll be yours through all the years, till the end of time. ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ Też tkliwe i niemodne, ale mi się podoba :)

... i człowiek za burtą! ;) Pozdrowlenka :)

Ooooo! No, no… Tak, tak… Yyyyy…

Pewnie przy kolacji, w blasku świecy, oboje splatają dłonie w gorących uściskach, przed jakimś dłuższym rozstaniem, a ona wylewa łezki… Ale gdy sobie pomyślę, że te splecione (!) dłonie mogą należeć do jednej osoby, wtedy robi się poważniej… śmiertelnie. Pozdrawiam dreszczem przeszyty!

No, mrugnięcie takiej "pani" jest już jednoznaczne i nieodwracalne. Pozdro.

noc księżycowa żadnej ławki bez cienia

Ten "koteczek" teraz brzmi dziwnie - to właśnie efekt sztucznego naciągania sylab. Jeżeli już tak musisz wg schematu 5-7-5, to musisz kombinować. Poczytaj więcej przykładów wierszy haiku i zobacz, czy ta sztywna forma jest niezbędna - ja uważam, że nie! Hej!

Zamysł dobry. Co prawda, uczyniłbym tego kota ziewającym... Zmierzasz w dobrym kierunku.Powodzenia. Pozdrawiam - O.

Sylaby nie muszą się zgadzać. Są różne szkoły, jak rozglądniesz się dobrze, to się przekonasz i wyciągniesz właściwe wnioski. Dzięki za odwiedziny i ciepłe słowo.

No Waldku, przyznam, że zaskoczyłeś mnie :) Pozdrawiam - Orston

mrugnęła do mnie? na długich rzęsach płatek śniegu

styczeń tak ciepły że zwierz który zimą śpi dalej buszuje. Byle tylko nie natknąć się na niedźwiedzia :) Pozdrawiam ciepło.

Kurka wodna! - jednak trzynastka może uszczęśliwić :) Buziaczek pozdrawiaczek.

;) PozdroWuszko i cmok W uszko

styczeń tak ciepły głęboko w lesie śmiechy zbieraczy grzybów

A mnie rozbroiły te "wdzięczne panienki". Pozdrówka!

Waldi, rzeczywiście nie są to haiku, ale 17-to sylabowe miniaturki z obrazków przedświątecznej gonitwy. Niektórzy może uznają je za haiku, dla mnie bez odniesienia do przyrody są niespełnieniem. Pozdrawiam. "lepi ciasteczka uniosła rękę, by kosmyk odgarnąć z czoła" Eugen! To też haiku jednego z Mistrzów - bez przyrody, czy wg Ciebie to nie haiku? Zwróć uwagę, że wśród utworów japońskich Mistrzów są i takie, w których nie uświadczysz odrobinki przyrody. Nie daj się zwieść "podszeptywaczom". Pozdrawiam - O.

Dzięki serdeczne za odwiedziny. Ewo, Bartku - pomogła góralska herbatka z "prądem" ;-) Pozdrawiam przedświątecznie - Orston.

bez szalika - żadnych życzeń w tę mroźną noc

Aha! W takim razie się odzywam :)))

Wiem, że lubisz, ale w haiku ich nie lubią i można za nie oberwać :). Ja już oczywiście w tej sprawie się nie odezwę. :*

wpatrzony w księżyc na psim ogonie ślad podeszwy

No, chyba było warto powybrzydzać!!! Bo, po co metaforki-potworki? Teraz widzę konkretny obraz zorzy, a nawet więcej - pewną zaróżowioną (może ze wstydu ;) dziewczynę, której widok przywodzi na myśl to zjawisko. Pa!

Okna "wpatrzone" w niebo? Toć to chyba jakieś uosobienie czy cóś takiego? W haiku przecie niedozwolone! Chyba, że się mylę. :)